منابع جدید برای تامین آب شهری پیشنهاد شد
استفاده مجدد از آبهای سطحی
گرفتگی معابر در پی هر بارندگی به یک امر عادی تبدیل شده است. آبهای سطحی ناشی از بارش خیابانهای تهران را فرا میگیرد و زبالهها در وسط معابر خودنمایی میکنند و رفت و آمد به کندی انجام میشود. تهران با هر بارندگی قفل میشود و در شریانها و معابر اصلی شهر شاهد پس زدگی زبالهها به گوشه خیابان هستیم. مسوولان شهری معتقدند که یکی از علتهای اصلی آب گرفتگی معابر شهر تهران ریختن زباله توسط شهروندان در جویهای آب است و همین امر باعث بروز مشکل میشود. ساماندهی آبهای سطحی به جز کاهش چنین مشکلاتی میتواند منبع آبی برای پایتخت باشد.
گرفتگی معابر در پی هر بارندگی به یک امر عادی تبدیل شده است. آبهای سطحی ناشی از بارش خیابانهای تهران را فرا میگیرد و زبالهها در وسط معابر خودنمایی میکنند و رفت و آمد به کندی انجام میشود. تهران با هر بارندگی قفل میشود و در شریانها و معابر اصلی شهر شاهد پس زدگی زبالهها به گوشه خیابان هستیم. مسوولان شهری معتقدند که یکی از علتهای اصلی آب گرفتگی معابر شهر تهران ریختن زباله توسط شهروندان در جویهای آب است و همین امر باعث بروز مشکل میشود. ساماندهی آبهای سطحی به جز کاهش چنین مشکلاتی میتواند منبع آبی برای پایتخت باشد. اقبال شاکری عضو شورای شهر تهران و رئیس کمیته عمران شورا در این رابطه میگوید: در وضعیت کنونی که بحران آب همچنان تهران را تهدید میکند، هرچند در چند روز اخیر کاهش دما و بارشهای جوی کمی از اضطراب شهروندان کاسته است؛ اما بحران کمآبی هنوز جدی است. در حال حاضر سفرههای آب زیرزمینی در شهری مانند تهران رو به کاهش است و مصرف آب روزانه شهروندان فرصت چندانی برای ذخیره آب فراهم نمیآورد. در چنین شرایطی استفاده از منبع جدید آبی مانند آبهای سطحی میتواند راهحل بحران باشد، راهحلی که سالها است در
اجرا با مشکل مواجه است.
شاکری درباره استفاده از آبهای سطحی بهعنوان منابع جدید آبی میگوید: منابع آبی ما رو به نقصان است؛ منطقه جغرافیایی ما جزو مناطق گرم و خشک است و کمبود نزولات جوی در چند سال اخیر نیز سبب شده معضل کمآبی تشدید شود. تاکنون منابع آبی ما از سیستم تصفیه آب سدها و چاههای اطراف تهران تامین میشده که پرواضح است این منابع محدود هستند.
شاکری ادامه میدهد: این در حالی است که ما کمتر به منابع آبی دیگر ازجمله آبهای سطحی، قنوات و آبهای حاصل از سیلابها توجه کردیم، حال آنکه منبع جدید آبی حاصل از پساب تصفیهخانههای فاضلاب نیز میتواند مورد توجه قرار گیرد.
رئیس کمیته عمران میافزاید: در سال ۱۳۹۰، طرح جامع مدیریت آبهای سطحی تصویب شد؛ اما از آن زمان تا به امروز این طرح به رغم تلاشهایی که در حوزه مطالعاتی در آن انجام گرفته، حالت اجرایی و عملیاتی به خود نگرفته و تلاش ما در مجموعه مدیریت شهری این است که این طرح را عملیاتی کنیم.
شاکری انجام اقدامات سنتی و کمبازده در سطوح مناطق و عدم رعایت اصول و مبانی طرح جامع را بزرگترین مانع در جهت عملیاتی ساختن این طرح میداند و میگوید: یکی از اصول این طرح این است که منابع آبی از مرزهای منطقه خارج نشوند و هر منطقه آبهای سطحی و زیرسطحی خود را بازچرخانی کند و برای آبیاری فضای سبز و در آینده برای مصارف شرب استفاده کند.
وی ادامه میدهد: قنوات و شبکههای آب راههای زیر سطحی دیگر منابع مهم آبی هستند که متاسفانه، طی سالها به فراموشی سپرده شدهاند. امروزه با یک بارندگی شدید شاهد آن هستیم که آب گرفتگیهای شدیدی در سطح شهر به وجود میآید که این امر حاکی از آن است که شبکههای آبهای زیر سطحی به هم وصل نیستند یا نیاز مبرم به لایروبی دارند، این در حالی است که باید از سرریز فاضلابهای صنعتی و خانگی به این منابع هرچه سریعتر جلوگیری شود.
رئیس کمیته عمران شورا تاکید میکند: باید هر چه زودتر نقشه شبکه آبهای سطحی و زیرسطحی تهیه شود و همانگونه که مردم امروزه با شبکه بزرگراهی آشنا هستند، با این شبکهها نیز آشنا شوند. بسیاری از این شبکهها شناسایی نشدهاند و نیاز به نقشهبرداری دارند. در حوزه مدیریت شهری دو معاونت خدمات شهری و فنی عمرانی بهطور مستقیم با این موضوع سر و کار دارند؛ همچنانکه خدمات شهری در لایروبی و بهبود کانالهای موجود وظیفه دارد و معاونت فنی عمرانی در احداث و بازسازی آنها.
او اضافه میکند: معاونت خدمات شهری به آب خام نیاز دارد و سازمان مدیریت آبهای سطحی این منابع آبی را در اختیار دارد؛ از اینرو باید توجه ویژه به طرح جامع مدیریت آبهای سطحی داشته باشیم. در اجرایی شدن طرح جامع نیازمند سازمانی در فرا دست آن هستیم و ایجاد این سازمان نیز یکی از اقدامات زیربنایی برای اجرایی شدن طرح جامع است.
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل میگوید: اجرای این طرح نیاز مبرم به هماهنگی و یکپارچگی دستگاههای مختلف دولتی دارد که بهطور مستقیم میتوان گفت سازمان آب و فاضلاب و وزارت نیرو با این موضوع درگیر هستند. سازمان آب و فاضلاب باید در ایجاد فاضلابهای محلی و منطقهای اقدام کند و از انتقال آن به مناطق دیگر جلوگیری کند. همچنین پساب تصفیه خانهها در شهر تهران نیز مورد استفاده قرار گیرد.
رئیس کمیته عمران اضافه میکند: وزارت نیرو نیز در حوزه آب خیزداری بالادست و مدیریت مسیر سیلابها که از رود درهها میگذرد اقدامات کافی انجام دهد. البته اقداماتی در حوزه مدیریت سیلابها از طریق ایجاد کانالهای بتنی انجام شده است؛ اما با اجرایی شدن طرح جامع باید سعی شود این آبها در همان محل جذب شوند نه آنکه انتقال داده شوند.
شاکری در ادامه به موضوع فرهنگسازی اشاره میکند و با انتقاد از ریختن زباله در انهار میگوید: بسیاری هنوز بر این باور هستند که انهار یک محل مناسب برای دفع زباله است؛ در حالی که نمیدانند با این عمل چه خسارتی به محیط زیست و منابع آبی وارد میکنند. گرچه در برخی موارد شهرداری نیز به جای تخلیه زبالهها به انتقال آن اقدام میکند که این خود بحرانی بزرگ در مناطق پایین دست ایجاد میکند و باید از این اقدام جلوگیری شود. در طرح جامع آموزش شهروندان بهعنوان یک اقدام زیربنایی نیز مورد تاکید قرار گرفته است.باز چرخانی آبهای سطحی و استفاده محلی از آن دو رویکرد مهم ما در طرح جامع خواهد که مصوبه مدیریت آبهای سطحی است. با استفاده از این منابع آبی میتوانیم نسبت به حل بحران کمآبی خوشبین باشیم؛ چراکه این منابع آبی کم هزینه هستند به شرط آنکه از آلوده کردن آن بپرهیزیم.
شاکری درباره استفاده از آبهای سطحی بهعنوان منابع جدید آبی میگوید: منابع آبی ما رو به نقصان است؛ منطقه جغرافیایی ما جزو مناطق گرم و خشک است و کمبود نزولات جوی در چند سال اخیر نیز سبب شده معضل کمآبی تشدید شود. تاکنون منابع آبی ما از سیستم تصفیه آب سدها و چاههای اطراف تهران تامین میشده که پرواضح است این منابع محدود هستند.
شاکری ادامه میدهد: این در حالی است که ما کمتر به منابع آبی دیگر ازجمله آبهای سطحی، قنوات و آبهای حاصل از سیلابها توجه کردیم، حال آنکه منبع جدید آبی حاصل از پساب تصفیهخانههای فاضلاب نیز میتواند مورد توجه قرار گیرد.
رئیس کمیته عمران میافزاید: در سال ۱۳۹۰، طرح جامع مدیریت آبهای سطحی تصویب شد؛ اما از آن زمان تا به امروز این طرح به رغم تلاشهایی که در حوزه مطالعاتی در آن انجام گرفته، حالت اجرایی و عملیاتی به خود نگرفته و تلاش ما در مجموعه مدیریت شهری این است که این طرح را عملیاتی کنیم.
شاکری انجام اقدامات سنتی و کمبازده در سطوح مناطق و عدم رعایت اصول و مبانی طرح جامع را بزرگترین مانع در جهت عملیاتی ساختن این طرح میداند و میگوید: یکی از اصول این طرح این است که منابع آبی از مرزهای منطقه خارج نشوند و هر منطقه آبهای سطحی و زیرسطحی خود را بازچرخانی کند و برای آبیاری فضای سبز و در آینده برای مصارف شرب استفاده کند.
وی ادامه میدهد: قنوات و شبکههای آب راههای زیر سطحی دیگر منابع مهم آبی هستند که متاسفانه، طی سالها به فراموشی سپرده شدهاند. امروزه با یک بارندگی شدید شاهد آن هستیم که آب گرفتگیهای شدیدی در سطح شهر به وجود میآید که این امر حاکی از آن است که شبکههای آبهای زیر سطحی به هم وصل نیستند یا نیاز مبرم به لایروبی دارند، این در حالی است که باید از سرریز فاضلابهای صنعتی و خانگی به این منابع هرچه سریعتر جلوگیری شود.
رئیس کمیته عمران شورا تاکید میکند: باید هر چه زودتر نقشه شبکه آبهای سطحی و زیرسطحی تهیه شود و همانگونه که مردم امروزه با شبکه بزرگراهی آشنا هستند، با این شبکهها نیز آشنا شوند. بسیاری از این شبکهها شناسایی نشدهاند و نیاز به نقشهبرداری دارند. در حوزه مدیریت شهری دو معاونت خدمات شهری و فنی عمرانی بهطور مستقیم با این موضوع سر و کار دارند؛ همچنانکه خدمات شهری در لایروبی و بهبود کانالهای موجود وظیفه دارد و معاونت فنی عمرانی در احداث و بازسازی آنها.
او اضافه میکند: معاونت خدمات شهری به آب خام نیاز دارد و سازمان مدیریت آبهای سطحی این منابع آبی را در اختیار دارد؛ از اینرو باید توجه ویژه به طرح جامع مدیریت آبهای سطحی داشته باشیم. در اجرایی شدن طرح جامع نیازمند سازمانی در فرا دست آن هستیم و ایجاد این سازمان نیز یکی از اقدامات زیربنایی برای اجرایی شدن طرح جامع است.
عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل میگوید: اجرای این طرح نیاز مبرم به هماهنگی و یکپارچگی دستگاههای مختلف دولتی دارد که بهطور مستقیم میتوان گفت سازمان آب و فاضلاب و وزارت نیرو با این موضوع درگیر هستند. سازمان آب و فاضلاب باید در ایجاد فاضلابهای محلی و منطقهای اقدام کند و از انتقال آن به مناطق دیگر جلوگیری کند. همچنین پساب تصفیه خانهها در شهر تهران نیز مورد استفاده قرار گیرد.
رئیس کمیته عمران اضافه میکند: وزارت نیرو نیز در حوزه آب خیزداری بالادست و مدیریت مسیر سیلابها که از رود درهها میگذرد اقدامات کافی انجام دهد. البته اقداماتی در حوزه مدیریت سیلابها از طریق ایجاد کانالهای بتنی انجام شده است؛ اما با اجرایی شدن طرح جامع باید سعی شود این آبها در همان محل جذب شوند نه آنکه انتقال داده شوند.
شاکری در ادامه به موضوع فرهنگسازی اشاره میکند و با انتقاد از ریختن زباله در انهار میگوید: بسیاری هنوز بر این باور هستند که انهار یک محل مناسب برای دفع زباله است؛ در حالی که نمیدانند با این عمل چه خسارتی به محیط زیست و منابع آبی وارد میکنند. گرچه در برخی موارد شهرداری نیز به جای تخلیه زبالهها به انتقال آن اقدام میکند که این خود بحرانی بزرگ در مناطق پایین دست ایجاد میکند و باید از این اقدام جلوگیری شود. در طرح جامع آموزش شهروندان بهعنوان یک اقدام زیربنایی نیز مورد تاکید قرار گرفته است.باز چرخانی آبهای سطحی و استفاده محلی از آن دو رویکرد مهم ما در طرح جامع خواهد که مصوبه مدیریت آبهای سطحی است. با استفاده از این منابع آبی میتوانیم نسبت به حل بحران کمآبی خوشبین باشیم؛ چراکه این منابع آبی کم هزینه هستند به شرط آنکه از آلوده کردن آن بپرهیزیم.
ارسال نظر