برد با عمده فروش هاست
اولین تاثیر افزایش نرخ تورم و قیمت‌ها را می‌توان در سبد خانوار دید. طبق آمار بانک مرکزی از شاخص قیمت کالای مصرفی، میزان هزینه سالانه سبد غذایی یک فرد شهری در سال گذشته به‌طور متوسط چیزی حدود یک میلیون و ۲۹۰ هزار تومان محاسبه می‌شود که هزینه ماهانه آن برای هر نفر به مبلغی حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ هزار تومان می‌رسد.
یک حساب سر انگشتی نشان می‌دهد، اگر در سبد خانوار یک خانواده ۴ نفره برای یک ماه، ۲کیلوگرم گوشت قرمز، ۵ کیلو گرم مرغ، ۱۰ کیلو گرم برنج خارجی، ۵ کیلوگرم از انواع حبوبات، دو شانه تخم مرغ ۳۰ تایی، ۴ بسته پنیر ۴۰۰ گرمی، ۴ کیلوگرم ماست، ۴ بسته ماکارونی، ۱۰ بطری شیر، ۳ بطری روغن یک لیتری، ۵۰۰ گرم چای و قند باشد که حداقل اقلام یک سبد خانوار برای یک خانواده ۴ نفره است، این سبد با ۱۲ قلم جنس حداقل چیزی حدود ۳۰۰هزار قیمت دارد.
درحالی‌که قیمت مواد مصرفی قیمت ثابتی ندارند و بسیاری از این اقلام در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت با قیمت‌های جدید و افزایش قیمت وارد بازار می‌شود، تهیه تنها ۱۲ قلم جنس با قیمت چیزی حدود ۳۰۰ هزار تومان در هر ماه هزینه سنگینی برای یک خانواده ۴ نفره محسوب می‌شود؛ بنابراین خانواده‌ها برای کاهش هزینه سبد غذایی؛ با خرید عمده و استفاده از تخفیفات چند درصدی، کنترل مقدار خرید، بهره‌مندی از امتیاز انتخاب محصولات و مواد خوراکی با رنج قیمت‌های متنوع و برای صرفه‌جویی در وقت با تهیه انواع و اقسام مواد خوراکی در یک محل، خرید از فروشگاه‌ها را به خرید از سوپرمارکت‌ها ترجیح می‌دهند. حتی اگر درصد تخفیف هر یک از این اجناس که در فروشگاه‌ها به قیمت عمده به فروش می‌رسد، یک رقمی هم باشد؛ خرید عمده و یکجا از فروشگاه‌ها برای تامین نیاز خانواده‌ها در یک بازه زمانی مشخص به خرید‌های روزانه و تکی از سوپرمارکت‌ها می‌ارزد و مقرون به صرفه‌تر است.
صرفه‌جویی در هزینه‌ها
براساس آخرین آمار منتشر شده از سوی بانک مرکزی در خصوص تغییر متوسط هزینه ناخالص سالانه یک خانوار شهری؛ هزینه‌های خوراکی و آشامیدنی‌ها در سال ۹۰ نسبت به سال ۸۹ اقزایش ۹/۲۲ درصدی داشته و قطعا این رقم در سال ۹۲ بزرگ‌تر شده است به طوری که آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد، در آبان ماه ۹۲ - آخرین آمار موجود- شاخص بهای گروه خوراکی و آشامیدنی‌ها در مقایسه با ماه مشابه سال قبل معادل ۷/۳۸ درصد افزایش داشته است.
افزایش قیمت در مواد مصرفی و اجناسی که به صورت روزانه با آنها سر و کار داریم زود‌تر به چشم می‌آیند. با افزایش قیمت مواد خوراکی، مردم برای کاهش قیمت سبد خانوار خرید از فروشگاه‌ها را ترجیح می‌دهند. خرید فروشگاه حجم و مقیاس بالایی دارد، بنابراین می‌تواند در مقایسه باخرده‌فروشی‌های کوچک، کالا‌ها را با قیمت پایین تری به فروش برساند و قطعا اجناس در فرووشگاه‌ها و مراکز خرید با قیمت کمتری نسبت به سوپرمارکت‌ها به فروش می‌رسند که این تفاوت قیمت از یک درصد شروع و تا حتی ۴۰ و ۵۰ درصد هم می‌رسد. برای مثال در همین هفته، یک بسته دستمال کاغذی از یک برند صادراتی در هایپر استار ۲۳۰۰ تومان به فروش رسیده درحالی‌که قیمت همین جنس در سوپرمارکت ۳۲۰۰ تومان است یا تفاوت قیمت سس مایونز کم چرب ۹۰۰ گرمی از یک برند پرفروش در هایپر استار با سوپرمارکت در این هفته به ۸۰۰ تومان رسید.
هر چند این تفاوت قیمت در خرید تکی به چشم نمی‌آید، اما وقتی یک خانواده ۴ نفره برای تامین مایحتاج یک ماه خود به صورت کلی خرید کنند و در هر جنس این تفاوت قیمت را داشته باشند، قطعا خرید از فروشگاه‌ها برایشان ارزان‌تر تمام می‌شود. در فروشگاه‌ها علاوه‌بر اینکه قیمت خرید ارزان‌تر از قیمتی است که به عنوان قیمت مصرف‌کننده روی اجناس درج شده است، برخی از اجناس هم با قیمت ویژه به فروش می‌رسند که تخفیف قابل توجه‌شان، توجیه منطقی‌ای است برای خرید از فروشگاه‌هایی که دور از محل سکونت مردم هستند.
از طرف دیگر خرید از سوپرمارکت‌ها نیازی به برنامه‌ریزی قبلی ندارد؛ اما به صورت پراکنده و با قیمت نهایی برای مصرف‌کننده است این درحالی است که در سیستم فروشگاه‌ها با حذف واسطه‌ها میان تولیدکننده و مصرف‌کننده که حضور این واسطه گران خود عاملی برای گرانی است؛ کالا ارزان‌تر به دست مصرف‌کننده می‌رسد که این ارزانی به زمان خاصی از سال یا ماه محدود نمی‌شود.
تنوع در انتخاب
از دیگر مزایای خرید از فروشگاه‌ها فراوانی گزینه‌های انتخاب کالا است. فروشگاه‌ها با وسعتی که دارند می‌توانند انواع برند و مارک‌های مختلفی از یک جنس را در قفسه‌های خود بگنجانند که این تنوع در یک محصول تنها در احترام به سلیقه مشتری خلاصه نمی‌شود و مصرف‌کننده می‌تواند قیمت‌های مختلف و متنوعی از یک جنس را در اختیار داشته باشد اما مشتری یا‌‌ همان مصرف‌کننده در سوپرمارکت‌ها این امتیاز تنوع برند و تنوع قیمت از یک جنس را ندارند و به یک یا دو نوع برند از یک جنسی که در قفسه می‌بینند، اکتفا می‌کنند. دسترسی آسان به اجناس مختلف یکی از مهم‌ترین مزیت‌های خرید از فروشگاه‌ها است. اینکه بتوان با چرخیدن بین چند قفسه از مواد خوراکی تا انواع شوینده‌ها و لوازم بهداشتی، پوشاک، لوازم خانه و آشپزخانه و... را تهیه کرد، مزیتی است که بسیاری از مردم را به فروشگاه‌ها می‌کشاند. درحالی‌که سوپرمارکت‌ها نیاز مردم به تمام مواد خوراکی از هر نوع را نمی‌توانند پوشش دهند و‌گاه برای خرید یک جنس باید به بیش از یک سوپرمارکت مراجعه کرد.
کنترل خرید
خریدهای تکی و پراکنده از سوپرمارکت‌ها باعث می‌شود، آمار مایحتاج خانه از دستمان در برود و خرید در طول یک بازه زمانی کوتاه مثلا یک ماه، بار‌ها و بار‌ها تکرار شود که این به خودی خود باعث افزایش هزینه‌های خرید می‌شود؛ چراکه با هر بار مراجعه به سوپرمارکت برای خرید یک کالای ضروری، با چند کیسه از کالا و جنس غیر ضروری به خانه بر می‌گردیم، اما در خرید از فروشگاه‌ها، فهرستی و کنترل شده خرید انجام می‌شود. وقتی با یک فهرست از کالاهای ضروری پروسه خرید انجام شود، در واقع خرید کنترل شده است و با خرید کلی برای یک بازه زمانی، خریدهای تکی و پراکنده از سوپرمارکت‌ها متوقف می‌شود. خرید فهرستی و کلی از فروشگاه‌ها علاوه‌بر اینکه از نظر قیمت به صرفه‌تر است همچنین در خرید از فروشگاه‌ها وقت و زمان کمتری برای تامین و تهیه مایحتاج و مواد مصرفی خانواده هزینه می‌شود.