کاری که کوروت با دنیای سوپراسپرت‌ها کرد، هیتلر با لهستانی‌ها نکرد. شِوی به معنی واقعی کلمه همه را قلع و قمع می‌کند و پیش می‌رود. روال کارش به این صورت است که ابتدا یک مدل قدرتمند با همان موتور سنتی هشت سیلندر Vشکل را وارد بازی می‌کند. سپس گویی می‌‌خواهد روی خودش را کم کند، یک نمونه تقویت‌شده را با پکیج سفارشی عرضه می‌کند. درست در زمانی‌که همه فکر می‌کنند کوروت به انتهای توانایی‌هایش رسیده، آن وقت است که برگ برنده‌ را رو می‌کند و یک مدل واقعا توفانی را معرفی می‌کند. این همان بلایی است که این خودروساز آمریکایی طی ۶۳ سال با هفت نسل از خانواده کوروت بر سر رقبا وارد کرده است. آخرین دستاورد آنها در نیمه ماه اوت به‌عنوان مدل سال ۲۰۱۷ عرضه شد. یکی از سرکش‌ترین کوروت‌های تاریخ. بازآفرینی نسخه‌ای به اسم گرند اسپرت. قوی‌تر و سریع‌تر از زد.۰۶ و حتی سی۷.آر رویایی. عجیب‌ترین نکته درباره این خودرو آن است که چگونه توانسته مجوزهای لازم را برای حضور در خیابان کسب کند. راستش را بخواهید کوروت فوق حتی برای حضور در پیست هم خطرناک است چه برسد به جاده‌های شهری. این گوش‌‌خراش‌ترین زنگ خطر شورولت برای هموطنانی چون دوج شارژ و فورد موستانگ است. سال ۲۰۱۷ سال سختی برای عضلانی‌های اسپرت خواهد بود.

آقای عصبی

یک دهه طوفانی که جنرال موتورز (مالک برند شورولت) با عرضه نسل اول اسپرت‌ترین خودروی خود در سال ۱۹۵۳ به پا کرده بود می‌گذشت. حالا سی۲ آمده بود. همان کوروت نسل دو. محصولی که به لحاظ ظاهری یک سر و گردن از نمونه کلاسیک جذاب‌تر از آب درآمده بود. کوروت فوق بازآفرینی رویایی بود که سال ۵۹ در قالب یک کانسپت رونمایی شده بود. مدلی موسوم به استینگ‌رِی. اندامی کشیده با زوایای تیز که علاوه بر حفظ خواص عضلانی‌های آمریکایی، شکل و شمایل اسپرت‌های اروپایی را نیز داشت. اکنون کوروت جدید با الهام از استینگ‌ری، لباس واقعیت به تن کرده بود. جنرال موتورز با این طراحی ریسک شدیدی را تجربه کرد. چراکه بازار تشنه آمریکا در دهه ۶۰ کشش خوبی برای ورود طراحی‌های جدید و ساختارشکن از خود نشان نمی‌داد. اما شورولت در حالی ادعای ساخت یکی از اسپرت‌ترین تولیدات آمریکایی را داشت، شلبی با مدل تمام مسابقه‌ای «کبرا» در عمل مجالی برای تنفس رقبا باقی نگذاشته بود. بنا‌بر‌این شرکت به موازات معرفی کوروت نسل دوم استاندارد،‌ یک نسخه خاص به اسم «گرند اسپرت» را نیز روانه بازار کرد. محصولی تمام مسابقه‌ای که اساسا از نظر شکل و شمایل با نمونه استاندارد فرق می‌کرد. او آمده تا در گام اول حکمرانی شلبی را در دنیای مسابقات جی‌تی‌ها پایان دهد و در گام دوم توانایی‌های مهندسی‌اش را به رخ بقیه بکشد. اما با توجه به هزینه‌های بالای تولید و مشتریان اندک این تیپ از خودروها، تنها برنامه ساخت ۱۲۵ دستگاه از کوروت گرند اسپرت هدف‌گذاری شد. اما در ادامه فقط ۵ دستگاه از این خودرو شانس تولید را پیدا کردند. در حال حاضر تمام ۵ دستگاه از شورولت فوق به‌عنوان یک مدل کلکسیونی به حساب می‌آیند. درباره یکی از جنجالی‌ترین کوروت‌های آن ایام صحبت می‌کنیم. خودرویی که درون سینه‌اش یک قلب حجیم ۲/ ۶ لیتری هشت سیلندر Vشکل قدرت باورنکردنی ۵۵۰ اسب‌بخار گنجانده شده بود. در قسمت‌های اعظمی از بدنه به جای فولاد از آلومینیوم استفاده شده بود و این کار وزن خودرو را به میزان چشمگیری کاهش داد. ۳۳ سال از این افسارگسیختگی موفقیت‌آمیز گذشت تا جنرال موتورز، شورولت و کوروت یک‌ بار دیگر مثلث جنون را تشکیل دهند. این اتفاق درست در آخرین سال عمر نسل چهارم روی داد. اگرچه قدرت پیشرانه گرند اسپرت‌های جدید تا مرز ۳۳۰ اسب‌بخار کاهش یافته بود ولی واقعیت این است که خودرو فوق، اولین تلفیق گرند اسپرت با یک کوروت استاندارد بود. یعنی شورولت با قدرت تمام کاری کرده بود که یک محصول مسابقه‌ای بتواند راهی خیابان شود. از این سری دقیقا ۱۰۰۰ دستگاه تولید شد که ۸۱۰ دستگاه آن کوپه و مابقی ۱۹۰ دستگاه روباز بودند. حدود ۱۵ سال از دومین کوروت گرند اسپرت می‌گذشت. شورولت ششمین نسل از این خودرو را تولید می‌کرد که یک بار دیگر هوس عرضه یک جی‌اس (مخفف گرند اسپرت) دیگر به سرش زد و در ۲۰۱۰ یکی از جادویی‌ترین ویرایش‌های کوروت را به نمایش گذاشت. خودرویی با پیشرانه ۲/ ۶ لیتری عجیب ۶۳۸ اسب‌بخاری سوپرشارژ. جنرال موتورز با همین خودرو آن هم بدون تغییر توانست راهی مسابقات درگ شود. سه‌گانه کوروت‌های گرند اسپرت تکمیل شده بود. یک حسن ختام باشکوه برای یک خودروی دیوانه. اما امان از روزی که شورولت روی دور لج‌بازی بیفتد. در روزهایی که فورد با شلبی ماستنگ دوران طلایی را تجربه می‌کند و دوج با چارجر هِمی خیابان را به آتش می‌کشد، کوروت نمی‌تواند با نسخه‌های استانداردش حرفی برای گفتن داشته باشد. دقیقا به همین خاطر است که شرکت باز هم دست به کار شد و برای بار چهارم یک گرند اسپرت دیگر را روانه میدان کرد. این‌بار جنون با هنر مدرنیته آمیخته است. همان روح سرکش در لباسی فاخر پا به خیابان می‌گذارد. سبک‌تر،‌ چسبنده‌تر و آیرودینامیک‌تر. خلاصه که مسابقه‌ای‌تر شده است. جادویی که اگرچه در سال ۲۰۱۶ رونمایی شده، ولی به‌عنوان یک مدل ۲۰۱۷ شناخته می‌شود.

بازگشت برای انتقام

شورولت چه چیزی آماده کرده که تا این حد شوق و ذوق دارد؟ البته حق هم دارد که چنین خوشحال باشد. کوروت جدید آنها با یک پیشرانه 2/ 6 لیتری هشت سیلندر Vشکل می‌تواند 650 اسب‌بخار نیرو را در 6400 دور در دقیقه و 881 نیوتن‌متر گشتاور را در 3600 دور در دقیقه فراهم کند. البته که در این میان نباید از حضور یک سوپرشارژر قدرتمند «ایتون» صرف نظر کرد. به‌صورت تئوری، بازده این قوای محرکه 5/ 105 اسب‌بخار قدرت و 9/ 142 نیوتن‌متر گشتاور به ازای هر لیتر از حجم موتور است. همچنین سیلندرهای قطور 103 میلی‌متری آن هر یک به تنهایی 770 سی‌سی حجم دارند. حداکثر دور موتوری که کوروت می‌تواند با این مدل تجربه کند 6600 دور در دقیقه است که برای بلوک سوپرشارژشده عدد فوق‌العاده‌ای به حساب می‌آید. با در نظر گرفتن این خروجی و احتساب وزن 1598 کیلوگرمی‌اش به نسبت قدرت به وزن 7/ 406 اسب‌بخار بر تن می‌رسیم که در بین عضلانی‌های آمریکایی یک نمونه شاخص خواهد بود. کوروت‌ها همیشه جزو بزرگ‌ترین 2 در‌ها بوده‌‌اند. به خصوص این مدل که به لطف حضور یک بادی‌کیت آیرودینامیک طول، عرض و ارتفاعی معادل 4519، 1966 و 1234 میلی‌متر پیدا کرده است. اما عجیب آنکه فضای داخل کابین فقط 5/ 1 متر‌مربع است. اما در عوض فضای قسمت بار425 لیتر شده تا بتوان روی آن برای مسافرت‌های طولانی نیز حساب باز کرد. توزیع وزن استادانه گرند اسپرت به گونه‌ای است که روی هر محور جلو و عقب 50درصد وزن خودرو تحمل می‌شود. شورولت همیشه اصرار عجیبی به استفاده از تایرهای میشلین روی کوروت‌هایش داشته است. این‌بار هم شاهد نصب نسخه پایلوت سوپراسپرت این شرکت روی لاستیک‌های 30/ 285 میلی‌متری 19 اینچی در جلو و 335.25 میلی‌متری 20 اینچی در عقب آن هستیم. از آنجا‌که گرند اسپرت یک مسابقه‌ای واقعی است، بنا بر این نباید از حضور دیسک ترمزهای 371 میلی‌متری در جلو و 365 میلی‌متر از برند برمبو روی آن تعجب کنیم. مانند همه خودروهای مخصوص ریس‌، جعبه‌دنده آن نیز به‌صورت دستی 7سرعته در نظر گرفته شده است. کوروت گرند اسپرت با این گیربکس و آن قدرت رکوردهای خیره‌کننده‌ای در شتاب ثبت کرده است. با این خودرو می‌توان صفر تا صد را در 4/ 3 ثانیه طی کرد. شتاب صفر تا 160 آن 7/ 6، صفر تا 200 معادل 7/ 9، صفر تا 250 دقیقا 7/ 15 و صفر تا 300 کیلومتر در ساعتش 4/ 26ثانیه است. 400 متر با این آمریکایی در 1/ 11 ثانیه با سرعت 213 کیلومتر در ساعت پیموده می‌شود. پیمایش مسیر صاف یک کیلومتری نیز برایش 7/ 19 ثانیه زمان می‌برد. کوروت همیشه استاد شتاب‌های ثانویه بوده است، به‌طوری‌که از 60 تا 100 کیلومتر در ساعت فقط 1/ 3 ثانیه طول می‌کشد. 80 تا 120 با دنده چهار 9/ 2 ثانیه و با دنده پنج 9/ 3 ثانیه خواهد بود. در نهایت برگ برنده او سرعت نهایی 360 کیلومتر در ساعتی‌اش است که کنایه تلخی به سوپراسپرت‌های ایتالیایی زده است. باک 70 لیتری آن با مصرف میانگین 13 لیتری‌اش کاملا همخوانی دارد.

نظر دیگران

MOTOR TREND

از اینکه هنوز در صنعت خودرو آمریکا با تمام بحران‌های مالی می‌توانیم شاهد یک اسپرت تمام‌عیار باشیم، خوشحالیم. شورولت به‌صورت معمول هرچیز جدیدی که عرضه می‌کند جذاب است چه برسد به چهارمین نسخه از گرند اسپرت‌ها. اگر روزی قرار باشد یک کوروت را در رویا ببینیم، قطعا همین شکلی خواهد بود. تعادل استادانه‌‌‌ای که بین دنیای ماسل‌ها و مدرن‌ها ایجاد شده، تحسین‌برانگیز است. کوروت هنوز خودش را تسلیم دنیای بی‌معنای فناوری‌های دیجیتالی نکرده است. البته هنوز.

CAR & DRIVER

از ۱۹۶۳ تا ۲۰۱۶ تا به حال شاهد چهار غافلگیری از سوی جنرال‌موتورز و شورولت زیرمجموعه‌اش بوده‌ایم. ۳۰ اسب‌بخار قوی‌تر کردن یک پیشرانه که تا دندان اسب‌بخار دارد، تقریبا کاری محال بود ولی انگیزه‌‌ای به اسم گرند اسپرت آن را ممکن کرد. خیلی‌های دیگر وقتی می‌گویند یک مدل مسابقه‌ای تولید کرده‌اند،‌ منظور واقعی‌شان فقط اضافه شدن دو خط روی بدنه است. اما شورولت این خودرو را برای حرفه‌ای‌های واقعی طراحی کرده است. همه‌چیز با تمرکز روی پیست خواهد بود. از رینگ و لاستیک تا صندلی و داشبورد.

AUTO BLOG

کوروت گرند اسپرت ۲۰۱۷ نمادی از نفس راحت شورولت است. شرکتی که در ۱۰ سال اخیر مدام با چالش‌های مدیریتی و بحران‌های مالی روبه‌رو بوده است. وقتی همه‌چیز آرام باشد آن وقت است که وقت لازم برای تعبیه رول‌بار داخل اتاق، نصب یک بال عقب کوچک فیبر کربنی، رکاب‌های برجسته و چرخ‌هایی که با وسواس تمام نصب شده‌اند، فراهم می‌شود. بزرگ‌ترین برتری این خودرو در واقع قدرتش نیست، پایداری‌ عجیب و غریبش است. البته نه مانند اسپرت‌های محافظه‌کار زیادی چسبنده است و نه مانند فرمولاها زیادی سرکش.

AUTOWEEK

این یک صاعقه است. نه به خاطر آن همه اسب‌بخاری که از زیر کاپوتش به بیرون سرازیر شده، بلکه بیشتر به خاطر سبک بی تب‌و‌تابی که شورولت روی کوروت اجرا کرده است. خیلی سریع‌السیر عمل می‌کند. به همین دلیل است که مشتریان معمولی کوروت هرگز نمی‌توانند با آن ارتباط برقرار کنند. به عقیده آنها گرند اسپرت ۲۰۱۷ زیادی غیر قابل کنترل و بی‌محابا شده است. البته جنرال موتورز و شورولت هم برنامه‌ای برای راضی کردن معمولی‌ها نداشتند. این خودرو فقط برای مسابقه است. آن هم فقط برای مدال طلا.

ROAD & TRACK

پورشه،‌ مرسدس‌بنز، ب‌ام‌و و آئودی به‌عنوان نامداران اسپرت‌سازی آلمان به موازات پیشرفت خیره‌کننده فناوری‌‌شان، کار روی طراحی اسپرت‌ها را فراموش کرده‌اند. در ایتالیا هم لامبورگینی و فراری در تولید پیشرانه‌های چندین و چند صد اسب‌بخار، به طرز مهیبی اغراق می‌کنند. در آمریکا فورد و شلبی روی دور تکرار افتاده‌اند و فقط شورولت و کوروت هستند که توانسته‌‌‌اند تعادل را به مفهوم واقعی‌اش رعایت کنند. رمز ماندگاری گرند اسپرت‌ها طی تاریخ ۵۳ ساله خود، همین است؛ اصالت و ممارست.

TOP SPEED

شاید اگر بخواهیم تنها یک چهره مغموم را حین رونمایی کوروت گرند اسپرت ۲۰۱۷ بشناسیم، آن چهره فقط شلبی است. اگر این برند برتری‌اش را زیاد از حد به رخ بقیه نمی‌کشید، آن وقت مجبور نبود موفقیت پشت سر هم اصلی‌ترین رقیبش را مشاهده کند. جی‌ام (مخفف جنرال موتورز) در نسل هفتم اسپرت‌ترین محصولش، نه‌تنها هموطنان سرشناسش بلکه نیسان جی‌تی-آر نیسمو از ژاپن، پورشه ۹۱۱ از آلمان، لامبورگینی هوراکان از ایتالیا و مک‌لارن ۶۵۰اس را نیز به مبارزه طلبیده است.

TOP GEAR

این همه شر و شور در حالی است که تازه شورولت یک نسل دیرتر به فکر ساختن یک نمونه تمام مسابقه‌ای افتاده است. اگر از روز اول تولد کوروت، او نیز در کنار نسخه استاندارد تولید می‌شد، آن وقت معلوم نبود که اساسا فراری دل و دماغی برای ساخت ۴۵۸ها و ۴۸۸ها و بقیه داشت یا نه. کوروت معمولا خود به تنهایی ساز خودش را می‌زند. در روزهایی که حتی فورد با آن ماستنگ مغرورش مجاب شده که باید روی کاهش مصرف سوخت کار کند، این خودرو برای راضی کردن منتقدان فقط حجم باک را افزایش داده است.

قاتـل اهلـی!