بیکاری یا نبود نیروی کار؟!

بیکاری یکی از چالشهای بزرگ و حل نشده جامعه ماست. به رغم جمعیت جوان کشور و ظرفیت های فراوان اشتغال چرا هنوز جوانان بسیاری بیکارند؟ بیکاری از مهمترین عوامل فقر، فساد ،اعتیاد و . . . در جامعه به شمار می رود . حال پرسش این است که اگر بتوانیم با رفع موانع ومشکلات اقتصادی از جمله رکود و تورم فرصت های شغلی لازم را فراهم کنیم ، نیروی متقاضی اشتغال در چه سطحی از تخصص ، توانایی و تجربه لازم برای کسب فرصتهای شغلی خواهد بود ؟ در سالهای اخیر گرایش به ادامه تحصیل در دانشگاه و رقابتی شدن فضای تحصیل ، صرف نظر از جنبه های مفید علمی ، پژوهشی و ارتقاع سطح دانش جامعه و جایگاه افراد تحصیل کرده ، تا چه اندازه بر اقتصاد کشور تاثیر مثبت داشته است؟

آیا صنعت کشور بیشتر به افراد تحصیل کرده نیازمند است یا حرفه آموختگانی که دارای توانایی فنی با کاربردی عملی هستند ؟ مراکز فنی و حرفه ای ما تا چه اندازه از استانداردهای لازم و تجهیزات کافی برای تربیت نیروی ماهر برخوردار است ؟ سیستم آموزشی ما در مدارس مشتمل بر همه گونه دروس و سرفصل های نا مرتبط با آینده شغلی دانش آموزان است که این حجم از مطالب خود باعث گریز دانش آموزان از تحصیل و در نتیجه سبب افت تحصیلی یا ترک تحصیل و یا گریز از مدرسه می گردد.

بیکاری یکی از چالشهای بزرگ و حل نشده جامعه ماست. به رغم جمعیت جوان کشور و ظرفیت های فراوان اشتغال چرا هنوز جوانان بسیاری بیکارند؟ بیکاری از مهمترین عوامل فقر، فساد ،اعتیاد و ... در جامعه به شمار می رود . حال پرسش این است که اگر بتوانیم با رفع موانع ومشکلات اقتصادی از جمله رکود و تورم فرصت های شغلی لازم را فراهم کنیم ، نیروی متقاضی اشتغال در چه سطحی از تخصص ، توانایی و تجربه لازم برای کسب فرصتهای شغلی خواهد بود ؟ در سالهای اخیر گرایش به ادامه تحصیل در دانشگاه و رقابتی شدن فضای تحصیل ، صرف نظر از جنبه های مفید علمی ، پژوهشی و ارتقاع سطح دانش جامعه و جایگاه افراد تحصیل کرده ، تا چه اندازه بر اقتصاد کشور تاثیر مثبت داشته است؟

آیا صنعت کشور بیشتر به افراد تحصیل کرده نیازمند است یا حرفه آموختگانی که دارای توانایی فنی با کاربردی عملی هستند ؟ مراکز فنی و حرفه ای ما تا چه اندازه از استانداردهای لازم و تجهیزات کافی برای تربیت نیروی ماهر برخوردار است ؟ سیستم آموزشی ما در مدارس مشتمل بر همه گونه دروس و سرفصل های نا مرتبط با آینده شغلی دانش آموزان است که این حجم از مطالب خود باعث گریز دانش آموزان از تحصیل و در نتیجه سبب افت تحصیلی یا ترک تحصیل و یا گریز از مدرسه می گردد. در بسیاری از کشورهای پیشرفته استعدادیابی از دوران کودکی و در مدارس صورت می گیرد و سپس متناسب با شخصیت افراد و علایق و استعداد ها به آنان آموزش های علمی و عملی داده می شود تا در نوجوانی بتوانند مسیر درست شغلی آینده خود را انتخاب نمایند . متاسفانه در مدارس ما چنین سنجش ها و آموزشهایی وجود ندارد و دانش آموزان بجای دغدغه اشتغال ،نگران کنکور و ورود به دانشگاه هستند . جوانان ما دچار کمبود انگیزه وهدف و سردرگمی در انتخاب رشته شغلی هستند، چرا که متناسب با نیاز جامعه به رشته های فنی و حرفه ای هدایت نشده و آموزش ندیده اند . کارآموزی در سیستم آموزشی ما بصورت درست اجرا نمی شود و کارآموزان اغلب از روی ناچاری و برای گذراندن واحد های کار آموزی و رفع تکلیف به مراکز شغلی مراجعه می کنند . یکی از بزرگترین چالشهای پیش روی کار آفرینان یافتن نیروی انسانی متخصص و کارآمد است . چرا که اغلب فرصت آموزش به نیروی انسانی در محل کار وجود ندارد وشیوه آزمون و خطا می تواند خساراتی به دنبال داشته باشد ، بنابرین محیط کار میدان مناسبی برای آموزش محسوب نمی شود . ما امروز بطور جدی با مشکل نبود نیروی کارآمد در هر زمینه ای مواجه هستیم و چاره آن فراهم نمودن زیرساخت های مناسب برای آموزش های فنی و عملی متناسب با نیاز صنعت کشور است . مسولین آموزش و پرورش کشور ، سازمان آموزش فنی و حرفه ای، آموزش عالی ، اتاق بازرگانی و صنایع و معادن وسایر نهادهای مرتبط با صنعت لازم است امروز زنگ خطر را بشنوند و برای آینده اشتغال کشور و فقدان نیروی کار مناسب اقدام کنند.