صنعت ساختمان به ساختار و سازمان مستقل نیاز دارد
حسین درفکی متولد سال1344، فعالیت در زمینه ساختمان را از سال 1362آغاز کرده و بالغ بر دهها پروژه را به اتمام رسانده وتحویل مردم داده است.او اکنون بعنوان عضو هیات مدیره شرکت ایستا سازه کادوس(سهامی خاص) مشغول فعالیت است و در جهت آبادانی وپیشرفت کشورش از هیچ کوششی فروگذار نیست. آقای درفکی،رقم دقیق واحد هایی که تاکنون ساخته اید و مشخصات فنی آنها را بیان کنید. تاکنون پروژه های گوناگونی را اجرا کرده ام ، لیکن ساخت واحد های مسکونی مهر را اواخر سال1388آغاز کرده وتاکنون ادامه داده ام که در این خصوص باید به ساخت پروژه 268 واحدی مهرآباد رودهن، تکمیل وتحویل33واحد در گیلاوند،ساخت 115واحد در سایت محک گیلاوند وپروژه آماده سازی وساخت400واحد مسکونی در فاز8پردیس اشاره کنم . البته همزمان با ساخت واحدهای مسکونی مهر بیش از 100واحد مسکونی نیز در منطقه اجرا کرده ام که غالبا پروژه های سنتی بوده اند. روند توسعه صنعت ساختمان را در حال حاضر چگونه ارزیابی می کنید؟ ابتدا باید مشخص کرد توسعه صنعت ساختمان در چه عرصه ای مورد بحث است، کمی یا کیفی یا هر دو به موازات هم؟ آنچه غیر قابل انکار است، روند توسعه کمی صنعت ساختمان خصوصا در دو دهه گذشته است که از عوامل آن می توان به رشد فزاینده جمعیت -که از اواخردهه 50تا اواخر دهه70رخ داد- نام برد، چرا که تامین نیازهای زیرساختی و اساسی همچون واحد های مسکونی، تجاری ، مدرسه ، بیمارستان ، اداری ، ورزشی و...الزامی بود. البته ناگفته نماند ملت صبور وفعال کشور با توجه به نیازهایی که داشتند گام های اصلی را در این خصوص برداشتند. با این حال باید اذعان داشت، رشد کیفی ما در برابر رشد کمی از سرعت بسیار پایین تری برخوردار بوده است. به اعتقاد شما آیا ساختار فعلی صنعت ساختمان در ایران جوابگوی نیازهای کشور است؟ ساختاری که ما از آن به عنوان ساختار فعلی صنعت ساختمان نام می بریم، موضوع بررسی شده وتدوین شده ای نیست، بلکه فراخور نیاز جامعه در هر دوره ای برحسب نیاز بصورت آیین نامه یا بخشنامه به موارد قبلی اضافه شده است. شاید بیان اینکه ما در کشور اصلا ساختار سازماندهی شده و منسجمی نداریم، پر بیراه نباشد.برای اثبات این مدعا می توان به دخالت بسیاری از نهادها و سازمان ها در امر ساخت وساز اشاره کرد.عوامل دیگری هم هست ازجمله: ملغی کردن سازمان برنامه وبودجه وجایگزینی معاونت راهبردی، ادغام چند وزارت خانه ، وجود تشکل های هم راستا در زمینه ساختمان که هر یک اهداف خود را دنبال می کنند (مانند بنیاد مسکن انقلاب اسلامی ،اداره راه وشهرسازی و وزارت خانه هایی همچون وزارت نفت که شرکت های ساختمانی زیر مجموعه خود را دایر کرده است)، فروش تراکم توسط اغلب شهرداری های کشور وعدم توجه به سرانه های مرتبط شهری که نمونه بارز این مسئله را می توان در شهر تهران دید.در حال حاضر بقدری ساخت وساز تحت عنوان ساختمانهای جدید یا باز سازی بافت فرسوده افزایش یافته که بطور مثال اگر قبلا در یک کوچه هشت متری بطول 100متر، 20ساختمان و40خانواده زندگی می کردند، اکنون با بلند مرتبه سازی ، فروش تراکم ، اجازه ساخت و وجود ماده ای بنام کمیسیون ماده 100در شهرداری ها در همان کوچه، شاهد200واحد ساخته شده هستیم بدون آنکه عرض معبر اضافه شده باشد یا در سرانه ها تغییر چندانی بوجود آید. موانع بنیادی صنعتی شدن در ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟درحال حاضر الزامات این صنعت چیست و امکان بهبود آن تا چه اندازه است؟ مادامی که وحدت وانسجام در صنعت ساختمان بوجود نیاید و افق روشنی برای آن تدوین واجرایی نگردد وتا زمانی که این کار فقط در حرف باشد و درک نکنیم که بابت هر چیزی باید بهای آن را بپردازیم، گام برداشتن در جهت صنعتی کردن ساختمانها بسیار خطرناک است.نمونه ای که می توان در این خصوص اشاره کرد ، استفاده از سازه های قالب ماندگار با عایق پلی استایرن است که بدلیل عدم دانش کافی، عوامل اجرایی و همچنین آیین نامه های قوی در پاره ای موارد به شیوه ای کاملا غلط اجرا می گردد.نمونه دیگر استفاده از یونولیت های سقفی پلی استایرن است که در اغلب موارد قابلیت دودزایی واشتعال داشته ودر صورت بروز حوادثی همچون آتش سوزی، ساکنین مجموعه را در معرض خطرات جدی قرار خواهد داد . مسلما تا زمانی که همچنان در ساخت به شیوه سنتی دچار مشکل هستیم، صنعت سازی ساماندهی نخواهد شد. بدیهی ترین مثال گود برداری به عمق های دو تا سه متر است ویا گود برداری غیر اصولی وعدم استفاده از سازه نگهبان است که در مجاورت ساختمانهای چند سال ساخت انجام شده و ساختمان مجاورکاملا ریزش نموده است.با وجود این موارد گام برداشتن در راستای صنعتی سازی منطقی نخواهد بود.یادمان باشد که ما در خصوص مقوله ای صحبت می کنیم که مستقیما با جان انسانها در ارتباط است. چالش های عمده و مشکلات اساسی صنعت ساختمان در ایران چیست؟ ابتدا باید فرهنگ ساخت وساز نهادینه گردد. ما در زمینه سنتی سازی نیز موفق نبوده ایم. وضعیت اکنون به گونه ای است که اغلب افراد جامعه می توانند خود را در مقام یک سازنده بنامند و مدعی هستند با خرید آجر وشن وماسه و تیر آهن و میلگرد وغیره وذالک و استفاده از چند کارگر وبنا واستادکار که از سرگذر میآورند، قادر به ساخت آپارتمان خود هستند.این موضوع تا آنجا پیش رفته که برخی از همین افراد که با نام پرطمطراق بسازوبفروش در جامعه فعالیت می کنند، از اوضاع اقتصادی بسیار خوبی نیز برخوردار شده اند.آنچه باید با جدیت دنبال شود این است که صنعت ساختمان را حتی در مورد ساخت یک واحد مسکونی باید به متخصصین این رشته واگذار کرد.این موضوعی است که در کشورهای پیشرفته دنیا نهادینه وبگونه ای ترسیم شده که حتا شرکت پیمانکاری که در زمینه ساخت ساز فعالیت می کند، در امر تاسیسات باید از شرکتی که صرفا در این خصوص فعالیت دارد، استفاده کند.اما در کشور ما پس از زلزله آذربایجان و ساخت برخی واحد ها ولرزش مجدد زمین، شاهد خرابی ونقص در ساختمانهایی بودیم که ازکار ساخت آن ها مدت زمانی نگذشته بود. به نظر شما هدفمندی یارانه ها چه تاثیری بر صنعت ساختمان داشته است؟ هدفمندی یارانه ها می توانست یکی از نکات برجسته وتاریخی وهمیشه ماندگار دولت دهم باشد که متاسفانه بدلیل عدم اجرای صحیح آن و تحریم های که کشور را مورد هدف قرار داده، باعث افزایش نرخ تورم در تمام سطوح جامعه گردید. امید که در آینده نزدیک شاهد رفع مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم جامعه بوده و قدم های آتی را باصلابت و تدبیر بیشتر برداریم. در حال حاضر چه موانع قانونی پیش روی صنعت ساختمان وجود دارد؟ وجود سیستم بوروکراسی در کشور که در اغلب سازمان ها دیده می شود، عدم اجرای مطالعات وتدوین قوانین فراگیر در خصوص بسترسازی مناسب در صنعت ساختمان، ورود فناوری های نوین جهانی واجرای آن در کشور بدون مطالعات لازم از جمله این موانع است.مثلا وقتی که این همه به مطالعات گسترده اشاره می شود به این دلیل است که بعنوان مثال نوع قیری که جهت آسفالت بکارگرفته می شود، در شرایط آب وهوایی مختلف متفاوت است و الگو برداری نا متعارف، جای نوع آوری وخلاقیت را گرفته است. چه راهکارها وپیشنهاداتی برای برون رفت از مشکلات و مسایل ساختمانی در کشور دارید؟ صنعت ساختمان باید دارای ساختار وسازمانی مستقل گردد تا بتوان درصدی از درآمدهای این صنعت را صرف تحقیق وپژوهش و نوآوری مطابق شرایط جغرافیایی واقلیمی کشور کرد. مادامی که اداره این صنعت در سیطره مسائل سیاسی باشد ملت تاوان سنگین آن را خواهد پرداخت. انتظار شما بعنوان یک انبوه ساز از مسئولان چیست؟ چنانچه در مجموعه ای هر چند کوچک برنامه ای مدون برای دستیابی به اهداف مشخص وجود داشته باشد و در هر قسمت فراخور نیاز، افراد کاردان بکار گمارده شوند، مطمئنا دستیابی به هدف مشخص شده و دور از ذهن نخواهد بود.بنابراین اگردرمجموعه کوچکی بعنوان مثال شرکت ایستا سازه کادوس،چارت مشخصی وجود داشته وافراد وگروهها منطبق بر توانایی هایشان بکار گمارده شوند، انتظارات بصورت سیستماتیک برآورده خواهد شد. تجربیات شما در ساخت مسکن مهر چه بوده است؟ آنچه مسلم است وجای هیچ تردیدی برای بنده ومجموعه شرکت ایستاسازه کادوس باقی نگذاشته، گام بلند کشور در ساخت واحدهای مسکونی مهر بوده است. البته با شرایط کنونی کشور و وجود برخی تحریم ها وتخریبهای برخی سودجویان داخلی، مشکلاتی در روند پیشرفت مسکن مهر بوجود آمده، اما مهمترین نکته آن بود که به ما یادآوری کرد که هرگاه ملت ایران اراده کند واژه «ما می توانیم»را به اثبات می رساند. وسخن آخر؟ در پایان باید عرض کنم که شرکت ایستا سازه کادوس با بهره گیری از مهندسین و کارکنان لایق، تلاش می نماید گامی هرچند کوچک در جهت پیشرفت ایران عزیز بردارد.