یک آفرودر شیک!

خودروهای شاسی‌بلند باید چه کارهایی انجام دهند که به آنها Off road واقعی گفته شود؟ غلبه بر گل و لای یا مسیرهای خیس؟ حضور در تندراهای برفی یا کوهستان‌های خاکی؟ حرکت روی صخره‌های سنگی یا تپه‌های ماسه‌ای؟ بالاخره چه چالشی است که در صورت عبور از آن شاهد یک خودرو آفرود خواهیم بود؟ حالا اگر یک خودرو پیدا شود که از تمامی این آیتم‌ها سربلند بیرون آید و در عین حال سر و وضع شیک خود را نیز حفظ کرده باشد، آن وقت چه؟ درباره یک خودرو فضایی و تخیلی صحبت نمی‌کنیم. این چیزی نیست که آرزویش را داریم. چیزی نیست که در آینده قرار است تولید شود. خودرویی که هم در زمینه فعالیت‌های خارج جاده‌ای درخشان است و هم از نظر لوکس‌گرایی. شما را با لندروور رنجروور اسپورت آشنا می‌کنیم. یکی از شاهکارهای دنیای شاسی‌بلندها و یکی از نوابغ دنیای مهندسی. خودرویی که با غرور و تعصب تمام عیار هرگز دست از سوپرشارژر بر نداشت. خیلی‌ها این خودرو را همان جگوار تنومند شده می‌دانند. ایده‌ای که پر بیراه هم نیست. هم‌نشینی لندروور و همتای سوپراسپورت‌سازش و استفاده مشترک از پیشرانه‌های مشابه، این غول بلندبالا را تبدیل به یکی از یاغی‌های طبیعت کرده است.

وقتی دیسکاوری اسپورت شد

سال ۲۰۰۴ در نمایشگاه دیترویت بود که لندروور انگلستان از مفهومی منحصر به فرد به اسم Stormer پرده‌برداری کرد. استورمر یک شاسی‌بلند ۳ در کوپه بود. مدیران شرکت مدعی شدند که برای اولین‌بار توانسته‌اند واژه «اسپورت» را به دنیای شاسی‌بلندها وارد کنند. هرچه بود این محصول یک خودرو در کلاس مفهومی‌ها بود و شرکت هیچ‌گاه برنامه‌ای برای تولید نهایی‌اش را در سر نداشت ولی تاثیری که اسپورت‌گرایی آنها بر یک شاسی‌بلند گذاشته بود خود را به‌صورت یک محصول جدید در سال ۲۰۰۵ نشان داد. لندروور بر پایه دیسکاوری ۳ یک شاسی‌بلند کاملا جدید به اسم RangeRover Sport را معرفی کرد. نامی ساده و البته بسیار پرمسما برای خودرویی که می‌دانست دارد چه کار می‌کند. پیش از این مدل‌های متنوعی از رنجروور را دیده بودیم، ولی این یکی واقعا چیز دیگری از آب درآمده بود. این محصول ادعای لوکس‌گرایی بیش از اندازه یا آفرودبازی خیره‌کننده‌ای را نداشت. اسپورت ادعا می‌کرد که توانسته قابلیت‌های جوان‌پسندانه را در ابعادی بزرگ گرد هم بیاورد. لندروور در نسل اول این نوع رنجروور سنگ تمام گذاشت و با انتخاب یک پیشرانه ۲/ ۴ لیتری برای مدل پایه که ۳۹۰ اسب‌بخار نیرو تولید می‌کرد، کار خود را استارت زد. همه منتظر بودند تا ببینند شرکت بالاخره کی از آن موتور هیولای ۵ لیتری V۸ سوپرشارژ خود پرده برداری می‌کند. این اتفاق تقریبا چهار سال بعد از عرضه نسخه اولیه رخ داد و رنجروور اسپورتی که با این پیشرانه‌اش ۵۱۰ اسب‌بخار نیرو تولید می‌کرد روی کار آمد.

شتاب صفر تا صد آن ۶/ ۷ ثانیه و سرعت نهایی‌اش ۲۱۰ کیلومتر در ساعت ثبت شده بود. اینکه چرا مدل رنجروور اسپورت تا این اندازه در همان نسل اولش موفق شد، فقط به موتور قدرتمندش برنمی‌گردد. سیستم تعلیق محصول فوق یکی از استثنایی‌ترین بخش‌های این خودرو به حساب می‌آید. فنربندی بادی-روغنی را اغلب در خودروهای فوق لوکس و سدان‌های فول‌سایز می‌بینیم. این همان چیزی است که خود شرکت به آن «اکسل‌های زنده» می‌گوید. در توضیح این فناوری آمده که خودرو در مدت زمانی کوتاه به‌صورت هوشمند می‌تواند شرایط اقلیمی موجود در آن را تشخیص دهد و مکانیزم جعبه‌دنده، هندلینگ، تعلیق و انتقال قدرت را خود به خود سازگار کند. جالب آنکه لندروور از این سیستم در نسل بعدی خودروی موفق و استراتژیک خود دیسکاوری بهره گرفت. سال ۲۰۱۳ وقتی نسل دوم رنجروور اسپورت معرفی شد، مخاطبان جهانی شاهد یک تحول عظیم در بحث طراحی آن بودند. مراسم رونمایی از این خودرو توسط دنیل کریگ بازیگر مجموعه فیلم‌های جیمزباند انجام شد. وقتی شرکت کاملا نسبت به موفقیت این محصول مطمئن شد، نمونه خاصی از آن را به اسم SVR (خودروهای ویژه مسابقه) معرفی کرد. تفاوت اسپورت‌های اس‌وی‌آر با نمونه‌های استاندارد مانند تفاوت مرسدس‌بنز GL۵۰۰ و GL۶۳ AMG است. حالا دیگر این خودرو یک شاسی‌بلند جوان‌گرا نبود. او یک آفرود حرفه‌ای‌گرا شده بود.

به روایت عدد و رقم

لندروور به احتمال زیاد توانسته با این مدل نام خود را در زمره بهترین سازندگان پیشرانه‌های سوپرشارژ ۵ لیتری هشت سیلندر V شکل دنیا قرار دهد. این قوای محرکه به ظاهر سنتی روی رنجروور فوق می‌تواند ۵۴۲.۵ اسب‌بخار نیرو را در ۶۰۰۰ دور در دقیقه و ۶۸۰ نیوتن‌متر گشتاور را در ۲۵۰۰ دور در دقیقه فراهم کند. یکی از قوی‌ترین و در عین حال خوش‌صداترین موتورهای سوپرشارژشده دنیا. سیلندرهای ۹۲.۵ میلی‌متری این شاسی‌بلند که با زاویه ۹۰ درجه روبه‌روی هم قرار گرفته‌اند و هر یک گنجایش ۶۲۴.۸ سی‌سی سوخت را دارند، موجب فراهم شدن ضریب تراکم ۹.۵ بر یک شده‌اند. به‌صورت تئوری می‌توان گفت که به ازای هر یک لیتر از حجم این پیشرانه ۱۰۸.۵ اسب‌بخار نیرو و ۱۳۶نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌شود. این یک بازده فوق‌العاده است. برای یک شاسی‌بلند لوکس-آفرود با وزن ۲۳۳۵ کیلوگرمی، ثبت نسبت قدرت به وزن ۲۳۲.۳ اسب‌بخار بر تن یک افتخارآفرینی به حساب می‌آید. گفته می‌شود می‌توان با این خودرو چیزی بیش از ۸۰۰ کیلوگرم وزن را حمل و نقل کرد.

به نظر می‌رسد لندروور در ویرایش‌های جدید رنجروور اسپورت کمی از طول آن کاسته و به عرض آن افزوده است، به‌طوری‌که طول، عرض و ارتفاعش اکنون ۴۸۷۲، ۲۰۱۹ و ۱۷۸۰ میلی‌متر شده است، البته فضای داخلی آن هنوز هم با ۳ متر مکعبی که در اختیار سرنشینان قرار می‌دهد، یک خودروی خانوادگی ایده‌آل به نظر می‌رسد. میدان گردش فرمان رنجروور در این مدل به عدد خیره‌کننده ۶/ ۱۲ متر رسیده است. انگلیسی‌ها همیشه نسبت به توانمندی‌های مسافرتی آن حساس بوده‌اند. این را می‌شود از روی آپشن‌های کاربردی و صندلی‌های راحتش هم فهمید. ولی نکته مهم باک سوختی بود که شرکت برای این خودرو در نظر گرفته است. ۱۰۵ لیتر آنقدری است که کفاف پیمایش‌های طولانی‌مدت و سفرهای آخر هفته را بدهد. این در حالی است که مصرف سوخت آن در هر ۱۰۰ کیلومتر به‌صورت میانگین ۸/ ۱۲ لیتر اعلام شده است. البته لندروور دست و دلبازی زیادی هم نکرده، چراکه مصرف سوخت رنجروور فوق چندان هم پایین نیست. شاسی‌بلندهای موجود در این کلاس اغلب علاقه خاصی به مباحث مربوط به آلایندگی و محیط زیست ندارند.

تولید ۲۹۸ گرم دی اکسید کربن در هر کیلومتر این محصول را جزو رده قرمزهای اتحادیه اروپا برده است. این برای خودرویی که لاستیک‌هایش ۴۵/ ۲۷۵ میلی‌متری ۲۱ اینچی هستند، نمی‌تواند آیتم دلسردکننده‌ای باشد. رنجروور ویرایش اسپورت در محور جلوی خود دیسک ترمزهای ۳۸۰ میلی‌متری و در محور عقب دیسک‌های ۳۶۵ میلی‌متری دارد. لندروور در ویرایش‌های ۲۰۱۷ شاسی‌بلند جدید خود باز هم سراغ همان سیستم انتقال قدرت ۴x۴ فول تایم رفته است. این دو دیفرانسیل در کنار جعبه‌دنده ۸ سرعته اتوماتیک آن یکی از بهترین هماهنگی‌ها را به وجود آورده است. شاید باورکردنی نباشد ولی شتاب صفر تا صد این خودرو ۸/ ۴ ثانیه ثبت شده است. شتاب صفر تا ۱۵۰ آن ۷/ ۹، شتاب صفر تا ۲۰۰ آن دقیقا ۸/ ۱۸ و در نهایت شتاب صفر تا ۲۵۰ کیلومتر در ساعتش ۴۰ ثانیه ثبت شده است. به دلیل پیشرانه قدرتمند و جعبه‌دنده مدرن شتاب آن در پیمایش‌های نخستین عالی است ولی در ادامه به دلیل وزن بالا و آیرودینامیک نه‌چندان مطلوبش رکوردهای معمولی‌تری به دست آمد. اما هرچه باشد این یک رنجروور سوپرشارژ است. با این خودرو می‌توان ۴۰۰ متر را در ۱۳ ثانیه و با سرعت ۱۷۳ کیلومتر در ساعت پیمود. پیمایش مسیر یک کیلومتری نیز برایش تنها ۷/ ۲۳ ثانیه طول می‌کشد. مدل‌های ۲۰۱۷ رنجروور اسپورت با بهبود چشمگیری در شتاب‌گیری‌های ثانویه وارد بازی شده است. به‌عنوان مثال از ۶۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت با این شاسی‌بلند غول‌آسا فقط ۶/ ۲ ثانیه طول می‌کشد. از ۸۰ تا ۱۲۰ دقیقا ۱/ ۳ و از ۱۰۰ تا ۱۸۰ کیلومتر در ساعت نیز معادل ۴/ ۹ ثانیه ثبت شده است. دست آخر این را هم بدانید بد نیست که سرعت نهایی این خودرو ۲۴۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود.

نظر دیگران

CAR & DRIVER

این روزها اگر بخواهید سراغ یک آفرود بروید، احتمالا اولین گزینه‌ای که به شما پیشنهاد می‌شود جیپ رنگلر است. اما این خودرو اغلب به خاطر آپشن‌های کم و سیستم تعلیق خشک و شکل و شمایل جنگی باب میل مشتریان امروزی نمی‌شود. اما باید یک تجدید نظر اساسی در این طرز تفکر ایجاد کرد. نسخه‌های جدید رنجروور به کلی با آنچه لندروور می‌ساخت، تفاوت دارند. به خصوص این «اسپورت» جدید که معنای آفرودهای لوکس یا لوکس‌های آفرود را به گونه‌ای منحصر به فرد ترجمه کرده است. خرید این خودرو با قیمت ۷۰ هزار دلاری چندان هم بد نیست.

CAR CONNECTION

درست مانند پورشه ۹۱۱ است. چهره‌اش سال‌ها کمترین تغییر را تجربه کرده ولی باطنش روز به روز مدرن‌تر شده است. تا پیش از این تصور می‌شد اگر بخواهیم یک شاسی‌بلند با نام و نشان معتبر، قدرت کافی، قابلیت‌های خارج جاده‌ای و قیمت خوب خریداری کنیم، باید روی ب‌ام‌و X۵ حساب کنیم. ولی شاسی‌بلند باواریایی‌ها آنقدر هزینه نگهداری‌اش بالا است که حتی ثروتمندان هم از پس آن برنمی‌آیند. در عوض لندروور رنجروور اسپورت ۲۰۱۷ مانند یک سرمایه‌گذاری واقعی است و روز‌به‌روز ‌به ارزش آن افزوده می‌شود. از یکسو چالاکی پورشه کائن را دارد و از سوی دیگر توانمندی‌های مرسدس‌بنز G کلاس و در انتها یک دهن‌کجی نیز به آپشن‌های لکسوس GX کرده است.

AUTO CAR

از زمانی که لندروور با جگوار زیر یک سقف آمد و تاتا موتور هند هر دو آنها را خریداری کرد تا به امروز شاهد چنین انقلابی نبوده‌ایم. داریم درباره یکی از بهترین آفرودهای واقعی دنیا صحبت می‌کنیم. خودرویی که تجهیزات لوکس برایش مثل یک زائده نیست بلکه درون کالبد آن تنیده شده است. وقتی قرار باشد محتمل‌ترین گزینه تقویت‌سازی امروزی یعنی توربوشارژ را به سوپرشارژ ترجیح دهیم پس حتما باید گزینه پیش رویمان خودروی قابلی باشد. این گزینه قابل، به‌طور حتم رنجروور اسپورت نسخه ۲۰۱۷ خواهد بود. این شاسی‌بلند انگلیسی خوب می‌داند که دارد چه کار می‌کند و این چیزی است که اغلب هم‌کلاس‌هایش از فهمیدنش عاجز هستند.

DRIVE

همه منتظر بودند تا ببینند جیپ انگلیسی چه برنامه‌ای برای سال ۲۰۱۷ چیده است. حرکت جدید آنها شاید آنقدرها هم غیر قابل پیش‌بینی نبود. نسخه اسپورتی که وارد بازی شد از نظر ظاهری چیز جدیدی برای عرضه نداشت. طراحی داخلی‌اش هم دقیقا به همین صورت. ولی زیر کاپوت غوغایی به پا شده است. ۵۴۰ اسب‌بخار این روزها توسط سوپراسپورت‌ها به خدمت گرفته می‌شود تا رکوردهای خیره‌کننده روی پیست کسب شود. در ضمن این را نیز باید در نظر گرفت که موتورهای ۵ لیتری V۸ در ایامی که در آن هستیم خیلی مورد استقبال قرار نمی‌گیرند ولی نه در مورد رنجروور اسپورت ۲۰۱۷.

AUTO EXPRESS

لندروور در سال اخیر دستاوردهای چندان مطلوبی را در مدل‌های اووک و دیسکاوری به دست نیاورد. جیپ کومپاس و آئودی Q۷ مجالی برای نفس کشیدن این خودرو در ۲۰۱۶ باقی نگذاشته بودند. اما بهترین کاری که شرکت می‌توانست در مقابل این اقدام انجام دهد، عرضه یک محصول غیر‌قابل رقابت بود. با اینکه تصور بر این بود که لندروور ویرایش‌های بهینه‌سازی شده دیسکاوری را روی کار بیاورد ولی در یک غافلگیری همه‌جانبه رنجروور اسپورت آمد و تبدیل به بازیگر اصلی میدان شد.

MOTOR TREND

کم‌کم داشتیم نسبت به انتخاب شاسی‌بلندی که هم بتواند از پس صخره بربیاید و هم پولدارها را راضی نگه دارد، نگران می‌شدیم. اما درب‌های آسمان باز شد و چیزی پایین آمد که از حد انتظارات بالاتر بود. به نظر تسترهای ما آنچه درباره محصول جدید شرکت جلب توجه می‌کند نه چهره باوقارش است و نه پیشرانه توانمندش. بلکه این هندلینگ متحول‌شده‌اش است که تا پیش از این هرگز روی دیگر تولیدات لندروور ندیده بودیم. این شاسی‌بلند با استادی تمام توانست معنای واقعی اسپورت را که در نامگذاری‌اش نیز در نظر گرفته شده تفسیر کند.

یک آفرودر شیک!

یک آفرودر شیک!