درد از علائم هشداردهنده بدن است. به همین دلیل مصرف داروهای مسکن بیش از سه روز توصیه نمی‏شود زیرا ممکن است درد ناشی از عارضه‏ای جدی باشد. به علاوه استفاده بیش از حد از داروهای مسکن عوارض جانبی نیز به دنبال دارد. وقتی درد چکش‏وار بر سر فرود می‏‏‏‏‏آید، وقتی دندان‏درد امان نمی‏دهد و هنگامی که کمردرد جهنم را جلوی چشم می‏آورد، تنها فکر انسان رهایی هرچه سریع‏تر از این حس ناخوشایند است. در چنین مواقعی در کیف بسیاری از افراد قرص‏های مسکن یافت می‏شود. داروهایی چون استیل سالیسیلیک اسید ASA، پاراستامول، دیکلوفناک یا ایبوپروفن از جمله مسکن‏هایی هستند که بدون تجویز پزشک در داروخانه‏ها به فروش می‏رسند. اما آگاهی از یک نکته بسیار مهم است: این مسکن‏ها درد را موقتا التیام می‏بخشند اما علت بروز آن را درمان نمی‏کنند، به علاوه ممکن است عوارض جانبی در بر داشته باشند. طبق آمار موسسه پژوهشی IMS استفاده از داروهای مسکن در آلمان افزایش اندکی را نشان می‏دهد. در سال ۲۰۱۵، رقمی حدود ۱۶۲ میلیون بسته داروی ضد درد «آنالگتیکا»- که نام ژنریک این داروست - در داروخانه‏ها به فروش رفته است. حدود ۱۱۵ میلیون از این مقدار بدون تجویز پزشک به فروش رفته است که این میزان ۱، ۴ درصد نسبت به سال ۲۰۱۴ افزایش نشان می‏دهد. در مصرف مسکن‏ها باید چند نکته در نظر گرفته شود:

«مصرف بیش از سه روز ممنوع»

علم پزشکی مخالف این نیست که فرد هنگام بروز درد کوتاه‌مدت با بلعیدن یک مسکن از درد نجات پیدا کند، اما چنانچه درد ادامه یابد نباید به‌طور خودسرانه بیش از سه روز متوالی از مسکن‏های بدون نسخه استفاده کند. درد یک علامت هشداردهنده است که نشان می‏دهد در یکی از نقاط بدن مشکلی وجود دارد. روی سطح پوست یا ارگان‏های بدن سنسورهایی وجود دارند که در اصطلاح پزشکی به آن ناسی‌سپتور می‏گویند. این گیرنده‏های حسی به‌طور بالقوه باعث انتقال پیام محرک‏های دردزا به نخاع و مغز می‏شوند و بدین طریق است که ما درد را حس می‏کنیم. گیرنده‏های درد در برابر مواد شیمیایی خاص، فشار بالا، گرما و سرما واکنش نشان می‏دهند.

«مصرف فقط هنگام بروز دردهای خفیف یا نیمه حاد»

مسکن‏های بدون نسخه برای دردهای خفیف یا نیمه حاد مجاز هستند. این داروها اگر در حد اعتدال و به‌طور موقت مصرف شوند قاعدتا مشکلی برای افراد سالم به وجود نمی‏آورند. با این حال افراد باید علاوه‌بر تعداد روزهای مصرف توجه داشته باشند که از بالاترین میزان مجاز مصرف فراتر نروند زیرا در غیر این صورت امکان بروز عوارض جانبی وجود دارد.

«امکان بروز مشکلات گوارشی»

شایع‏ترین عوارض جانبی داروهای مسکن ضد التهاب چون ASA، دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن ناراحتی‏های گوارشی است. مصرف بی‏رویه این داروها ممکن است باعث ایجاد ورم معده شود یا خطر خونریزی معده را دو تا چهار برابر افزایش دهد که علائم آن وجود خون در مدفوع یا در استفراغ است. در چنین مواقعی پزشک مصرف همزمان مسکن را به همراه داروهای محافظ معده توصیه می‏کند.

«خطر بروز بیماری‏های قلبی-عروقی»

مصرف بالای برخی از مسکن‏ها همچون دیکلوفناک در بلندمدت خطر بیماری‏های قلبی-عروقی را افزایش می‏دهد. فردی که در معرض ابتلا به این بیماری‏هاست باید نوع مسکن را با احتیاط انتخاب کند. برای مثال افرادی که از قرص‏های کاهش‌دهنده فشار خون استفاده می‏کنند باید با پزشک معالج خود مشورت کنند. در چنین شرایطی باید دارویی مصرف شود که با کاهش‏دهنده‏های فشار خون سازگار باشد. همچنین در مواردی چون بیماری‏های کلیوی یا مشکلات کبدی مصرف برخی داروها ممنوع است. بنابراین افرادی که مبتلا به بیماری خاصی هستند باید برای مصرف مسکن‏ها حتما با پزشک معالج خود مشورت کنند.

«سردردهای ناشی از مصرف دارو»

مصرف مسکن‏ها در بلندمدت ممکن است خود باعث بروز سردرد شوند، به همین جهت گفته می‏شود زمانی که شخص دردمند برای تسکین خود از ضد درد‏‏ها استفاده می‏کند در یک دور باطل گرفتار می‏شود. از این رو افرادی که برای مدت طولانی از این مسکن‏ها استفاده می‏کنند باید از چنین عوارضی آگاهی داشته باشند. در آخر، اصلی که باید در مصرف این مسکن‏ها رعایت شود: «تا حد امکان کم و فقط به اندازه‏‏ای که لازم است مصرف شود.» بدین ترتیب از بروز مشکلات پیشگیری خواهد شد.