دورنمای ورزش ایران در سال آینده
سال نود و جفت شش!
سال ٩٦ بعد از سال المپیک و قبل از بازیهای آسیایی، سالی است که ورزش دور از اضطراب نتیجهگیری در بزرگترین رویدادها نفسی تازه میکند. اما این نفس تازه کردن خیلی هم راحت نخواهد بود چراکه برخی رشتهها باید در رویدادهای مهم جهانی چالش دوبارهای را پشتسر بگذارند. شاید مهمترین رویداد سال پیش رو را بتوان به وزنهبرداری نسبت داد. اواخر پاییز پولاد مردان کشورمان رقابتهای جهانی را در آمریکا پیشرو دارند. همچنین از بازیهای کشورهای اسلامی در باکو (اردیبهشت)، لیگ جهانی والیبال (خرداد)، جام ملتهای بسکتبال آسیا، جامجهانی بسکتبال جوانان (خرداد)، تنیس دیویس کاپ (فروردین) و بوکس قهرمانی جهان و رقابتهای جهانی دوومیدانی نیز میتوان بهعنوان مهمترین رویدادهای سال آینده نام برد.
سال ٩٦ بعد از سال المپیک و قبل از بازیهای آسیایی، سالی است که ورزش دور از اضطراب نتیجهگیری در بزرگترین رویدادها نفسی تازه میکند. اما این نفس تازه کردن خیلی هم راحت نخواهد بود چراکه برخی رشتهها باید در رویدادهای مهم جهانی چالش دوبارهای را پشتسر بگذارند. شاید مهمترین رویداد سال پیش رو را بتوان به وزنهبرداری نسبت داد. اواخر پاییز پولاد مردان کشورمان رقابتهای جهانی را در آمریکا پیشرو دارند. همچنین از بازیهای کشورهای اسلامی در باکو (اردیبهشت)، لیگ جهانی والیبال (خرداد)، جام ملتهای بسکتبال آسیا، جامجهانی بسکتبال جوانان (خرداد)، تنیس دیویس کاپ (فروردین) و بوکس قهرمانی جهان و رقابتهای جهانی دوومیدانی نیز میتوان بهعنوان مهمترین رویدادهای سال آینده نام برد.
رویای طلایی فوتبال
سال۹۶ برای فوتبال ایران در حالی از راه میرسد که هواداران پرشمار این رشته ورزشی در کشورمان منتظر یک بهار رویایی و استثنایی هستند. حتما میدانید که تعطیلات نوروز امسال دو بازی فوقالعاده حساس تیمملی کشورمان را در دل خودش جا داده؛ دو دیداری که تا حد زیادی تکلیف صعود ایران به جامجهانی ۲۰۱۸روسیه را روشن خواهد کرد. ما پنجشنبه سوم فروردین و سهشنبه هشتم فرودین در دوحه با قطر و در تهران با چین بازی خواهیم کرد. در این میان انتظار میرود برای مسابقه با چین که در هشتمین روز از سال جدید برگزار خواهد شد، شاهد پرشدن ورزشگاه آزادی از جمعیت باشیم و بتوانیم آخرین گامها را هم به سمت صعود برداریم. تیمملی ایران در پایان دور رفت از مسابقات مقدماتی جامجهانی با کسب ۱۱امتیاز مقتدرانه بر صدر جدول ردهبندی گروه اول آسیا تکیه زده و از بخت بسیار بالایی برای صعود به روسیه برخوردار است. با توجه به اینکه ما در دور برگشت در سه مسابقه میزبان خواهیم بود و آخرین دیدارمان هم برابر تیم ضعیف سوریه در ورزشگاه آزادی برگزار میشود، بسیاری از کارشناسان بر این باورند که دیگر فاصلهای تا صعود باقی نمانده و تنها با کمی احتیاط و مدارا میتوان این گامهای آخر را هم به سلامت برداشت.
وقتی از «احتیاط» حرف میزنیم، طبعا بخشی از منظورمان مدیریت تنشها و حفظ آرامش مجموعه تیمملی است. در نیمه دوم سال۹۵ اختلافات بسیار شدیدی بین کارلوس کیروش و برانکو ایوانکوویچ پیش آمد که هم تیمملی و هم پرسپولیس را به شدت تحت تاثیر قرار داد. در این میان دو اردوی خارجی تیمملی در تابستان لغو شد و اردوی زمستانی این تیم در امارات نیز نیمهتمام باقی ماند. از سوی دیگر کارلوس کیروش نیز با اعلام اینکه دیگر بازیکنی از پرسپولیس را به تیمملی دعوت نخواهد کرد، شوک بزرگی به صدرنشین لیگ برتر باشگاههای کشور وارد کرد. در مقطعی تنشها چنان اوج گرفته بود که صلح «غیرممکن» به نظر میرسید. در همین راستا شایعات پررنگی در مورد احتمال جدایی کیروش از تیمملی کشورمان و حضور او روی نیمکت تیمهایی مثل آفریقای جنوبی یا الجزایر بر سر زبانها افتاد. در نهایت اما طی روزهای پایانی سال نوعی آتشبس موقت بین طرفین حاکم شد تا هواداران هم بعد از مدتها طعم آرامش را بچشند. از سویی برانکو طی مصاحبهای اعلام کرد به تیمملی و کادرفنی دانشمند آن احترام میگذارد و از سوی دیگر هم کیروش از موضعش در زمینه تحریم دعوت از بازیکنان پرسپولیس به تیمملی عقبنشینی کرد.به هر حال اینطور به نظر میرسد که فعلا فضا آرام شده و قرار نیست غافلگیری خاصی در نوروز داشته باشیم. با شرایط فعلی انتظار میرود تیمملی کشورمان با حداکثر توان آماده رویارویی با قطر و چین شود و با کسب حداکثر امتیازات فاصلهاش با روسیه را به حداقل برساند. هواداران سرسخت فوتبال در ایران به خوبی میدانند که صعود به جامجهانی همیشه برای تیمملی کشورمان اتفاق مهمی بوده، اما این اهمیت در دوره فعلی قطعا مضاعف هم هست. این برای اولین بار در تاریخ فوتبال کشورمان خواهد بود که میتوانیم برای دو مرتبه متوالی به مرحله نهایی جامجهانی صعود کنیم؛ آنچه میتواند فوتبال ایران را هم از آشفتگی بیرون بیاورد و مثل کره و ژاپن شخصیتی مقتدر و باثبات به آن ببخشد. بعد از چنین صعودی میتوان امیدوار بود دیگر راهیابی به مرحله نهایی جامجهانی سقف آرزوهای ما نباشد و فوتبال ایران برای آیندهاش خوابهای شیرین بیشتری ببیند.در حال حاضر تیمملی کشورمان بازیکنان جوان زیادی دارد که با کیفیت بالا آماده درخشش در این مجموعه هستند. شاید بخشی از بدشانسی ما در جامجهانی ۲۰۱۴برزیل مربوط به تعداد اندک بازیکنان باکیفیت و موثر بود؛ جایی که وقتی نفس سربازان کیروش بند آمد و ساقهای آنها خسته شد، در بازی با بوسنی وا دادیم و نتوانستیم گام آخر را به سلامت برداریم. قصه نسل فعلی بازیکنان تیمملی اما فرق دارد. ما اینجا با انبوهی از ستارههای جوان، مستعد و تشنه بازی مواجه هستیم که میتوانند دست کیروش را برای اعمال تغییرات نفری و تاکتیکی باز بگذارند. حالا ما از هر نظر امکانات بیشتری برای درخشش در تورنمنتهای فشرده چند روزه مثل جامجهانی یا جام ملتهای آسیا در اختیار داریم و این یعنی اگر در سال۹۶ بتوانیم خودمان را به روسیه برسانیم، سال۹۷ میتواند تعبیر رویای صعود از مرحله گروهی در مسابقات جامجهانی باشد. همه اینها البته منوط به رفع تنش از تیمملی و حمایت همهجانبه از تیم اول ایران است؛ آنچه اگر رخ بدهد «آینده» را در مشت جوانان ایرانی جا خواهد داد.
ارسال نظر