فصل شگفت‌انگیز!

در یک شب و همزمان، سرمربیان هر دو تیم اصفهانی استعفا دادند. محمد ربیعی، سرمربی ذوب‌آهن پس از شکست برابر چادرملو از سمتش کناره‌گیری کرد و ژوزه مورایس، سرمربی سپاهان بعد از پیروزی بر آلومینیوم اراک. به این ترتیب شمار تیم‌هایی که سرمربی عوض کردند، به عدد ۶ رسید. غیر از دو تیم اصفهانی، مدعی  بزرگی همچون استقلال و تیم‌هایی مثل خیبر خرم‌آباد، مس رفسنجان و شمس‌آذر قزوین هم مربیان خود را تغییر داده‌اند که این عدد برای این زمان از فصل خیلی بالاست.

تحلیل بعضی نتایج رقم خورده در لیگ هم واقعا عجیب و بعضا غیرممکن است. اگرچه فوتبال را به اسم ورزش شگفتی‌ها می‌شناسند، اما بالاخره نتایجی که به دست می‌آید باید تابع یک نمودار کلی و منطقی باشد. مثلا ذوب‌آهن در ۵ بازی آخرش ۴ بار بازنده بوده و تنها یک مسابقه را برده که آن پیروزی، در تهران برابر استقلال بوده؛ با ۳ گل اختلاف! چطور می‌شود تیمی که ۳ تا به استقلال می‌زند، حریف چادرملو و خیبر خرم‌آباد نمی‌شود؟

جالب است که ذوب‌آهن ربیعی فقط دو برد داشت و آن یکی را هم در تبریز برابر تراکتور به دست آورد! از آن طرف خیبر خرم‌آباد تنها سه روز بعد از آنکه سعید دقیقی به این تیم آمده و حتی شاید اسم تمام بازیکنانش را هم هنوز حفظ نکرده، با ۳ گل از سد استقلال می‌گذرد، اما هفته بعدش به شمس‌آذری می‌بازد که صفر تا صدش دست خود او بوده و با همه‌چیز تیم آشناست! از آن طرف استقلال خوزستان هم در خانه‌اش هر دو تیم پرسپولیس و استقلال را با شایستگی می‌برد، اما در عین حال در کارنامه‌اش شکست برابر گل‌گهر و ملوان به چشم می‌خورد. همه جای دنیا از این دست نتایج وجود دارد، اما این همه پراکندگی شاید نشان می‌دهد فوتبال ایران بیشتر از آنکه ساختارمند باشد، وابسته به اتفاقات است.

وضعیت گلزنان این فصل هم تا اینجا چنگی به دل نمی‌زند. فعلا برترین گلزنان لیگ بیست‌وچهارم، ۴ گله هستند؛ از رامین رضاییان استقلالی که ۳ گلش را از روی نقطه پنالتی به ثمر رسانده تا تومیسلاو اشترکالی و امیرحسین حسین‌زاده از تراکتور، امین کاظمیان از آلومینیوم و مهرداد قنبری از خیبر خرم‌آباد. در مقام مقایسه می‌شود به لیگ برتر انگلستان اشاره کرد که بعد از ۹ هفته، آقای گلش ارلینگ هالند ۱۱ گله است و نفرات بعدی هم ۸ و ۷ گل زده‌اند. دیگر بگذریم از لالیگا که روبرت لواندوفسکی در ۱۱ بازی ۱۴ گل زده است!