روز پرماجرای لیگ برتر فوتبال
قصه‌های سفید و سیاه
سفید
پرسپولیس اوسمار ویرا همچنان خوب و تماشاگرپسند فوتبال بازی می‌کند. باز هم نمایش این تیم، مخصوصا در نیمه اول بازی با هوادار بسیار خوب بود. تیم مسعود شجاعی هم نمایش قابل قبولی داشت و رو به ضد فوتبال نیاورد، همین مساله باعث شد هواداران مسابقه جذابی را با نزدیک به ۱۰ موقعیت گل تماشا کنند. این همان چیزی است که از «فوتبال» می‌خواهیم؛ مثل بازی هفته گذشته استقلال و ذوب‌آهن که تا آخرین ثانیه با جذابیت دنبال شد. عیسی آل‌کثیر در این دیدار دبل کرد تا از زمان بازگشتش به پرسپولیس، در همه مسابقات ۹ گل برای این تیم زده باشد. حالا هواداران زیادی با خودشان فکر می‌کنند اگر او از ابتدای فصل در جمع سرخ‌پوشان حضور داشت، این تیم در لیگ و آسیا چه شرایطی پیدا می‌کرد؟ البته که نباید فراموش کنیم عیسی در این مسابقه چند فرصت خوب گلزنی را هم از دست داد و نیز عدم تعاملش با اوستون اورونوف به سرعت به یک داستان داغ در فضای مجازی تبدیل شد، اگرچه هر دو بازیکن کوشیدند با استوری‌های مشترک شبانه به چنین سوءتفاهمی پایان بدهند. از کنار بازی خوب علیرضا بیرانوند هم نمی‌توان بی‌تفاوت گذشت؛ گلر شماره یک تیم ملی که شاید بدون اغراق بتوان گفت نخستین نمایش درخشانش در این فصل رو به پایان را ارائه داد و بارها با واکنش‌های خوب ناجی تیمش شد. به هر تقدیر پرسپولیس با این برد و با یک بازی بیشتر، ۵۹ امتیازی شد و موقتا بالاتر از استقلال ۵۷ امتیازی به صدر جدول رفت. در تبریز تیم حمید مطهری نتیجه خوبی برابر گل‌گهر به دست آورد و با کسب دومین پیروزی پیاپی، عملا جایگاه سومی سپاهان را هم تهدید کرد. حالا تراکتور ۴۷ امتیازی به یک امتیازی سپاهان خواب‌آلود رسیده است. شمس‌آذر هم به‌طور کلی ریتم خوبی که از ابتدای فصل داشت را حفظ کرده و همچنان تیم قابل احترامی به نظر می‌رسد.
سیاه
راستش این روزها منفی‌تر از غرولندهای بیجا و بی‌پایان ژوزه مورایس چیزی به ذهن‌مان نمی‌رسد. سپاهان کهکشانی پیاپی در حال از دست دادن امتیاز است و هر بار مربی پرتغالی همان داستان‌های کهنه قدیمی را تعریف می‌کند؛ اینکه ما آن‌قدرها هم ستاره نداریم یا چون سال‌هاست قهرمان نشدیم، الان هم قهرمان نشدن‌مان ناکامی به شمار نمی‌آید! به نظر می‌رسد حکایت مهره داشتن یا نداشتن سپاهان تبدیل به کل‌کل بین مورایس و رسانه‌ها شده و در همین راستا هم او بعد از تساوی اخیر با مس رفسنجان به طعنه گفت: «موقعیت‌های زیادی را از دست می‌دهیم و این شاید به دلیل آن است که سوپراستارهای زیادی داریم!» البته که غر زدن و بهانه گرفتن در فوتبال ایران هیچ چیز جدیدی نیست و خیلی از مربیان بومی خودمان در این زمینه فوق دکترا دارند؛ با این حال انتظار می‌رود وقتی شاگرد سابق ژوزه مورینیو و یک مربی رزومه‌دار بین‌المللی وارد ایران می‌شود، حداقل پرنسیپ خودش را حفظ کند و روی دیگران تاثیر مثبت بگذارد، اما اتفاقی که در مورد مورایس افتاده دقیقا برعکس بوده و مرد پرتغالی حالا کت همه مربیان خودمان را از پشت بسته! شدت بهانه‌جویی‌های او در حدی است که راستی راستی انگار فوتبال این روزها به اولویت آخر مورایس تبدیل شده. حالا که بحث مربی خارجی است، از گل‌گهر مارینوس اوزونیدیس هم حرف بزنیم که هفته‌هاست هیچ تیمی را نمی‌برد، اما مرد یونانی مرتب اصرار دارد تیمش رو به پیشرفت است! نمی‌خواهیم ندیده و واکاوی نکرده ادعای اوزونیدیس را رد کنیم، مخصوصا که تیم او در نیم‌فصل اول واقعا منسجم و قابل احترام بود، اما به هر حال همه جای دنیا ۸ هفته ناکامی در کسب پیروزی، یک اتفاق بد و هشداردهنده تلقی می‌شود. در دل این بازی درگیری‌هایی هم رخ داد که منجر به اخراج سامان فلاح و شجاع خلیل‌زاده، مدافعان ملی‌پوش دو تیم شد که طبیعتا قابل قبول نیست. در نهایت بدون تماشاگر برگزار شدن مسابقه پرسپولیس هم یک نقطه تاریک دیگر در این روز بود؛ به راستی چرا چنین دیدار قشنگی نباید با حضور مردم انجام شود؟
