خارجی‌های خوب؛ چشم و چراغ لیگ ایران
این دلال‌ها فحش نمیخورند!
نکته اول؛ بازی با نساجی برای پرسپولیس ساده نبود. تیم مازندرانی با همه وجود برای بقا می‌‌‌جنگد و در دو هفته قبل از این هم توانسته بود تراکتور و ذوبآهن را ببرد؛ بنابراین روشن بود که سرخ‌‌‌پوشان تهرانی کار سختی دارند. با این حال منصفانه باید گفت نمایش پرسپولیس مخصوصا قبل از اخراج سروش رفیعی و ۱۰ نفره شدن این تیم، قابل قبول بود. انگار که بعد از یک بازی سکته مقابل سپاهان، سرخ‌‌‌ها دوباره فرم بازی باطراوات خود را بازیافته بودند. پاس‌‌‌های پیاپی و موثر بین بازیکنان این تیم رد و بدل می‌شد و توپ در همه جای زمین به شکل مفید می‌‌‌گشت. شاید اگر هنرنمایی گلر نساجی یا کمدقتی عناصر تهاجمی پرسپولیس نبود، کار این همه سخت نمی‌شد. پرسپولیس باید یاد بگیرد قدر فرصت‌‌‌هایش را بداند، وگرنه همیشه قرار نیست آخر داستان همین‌‌‌قدر شیرین باشد.
نکته دوم؛ داستان استقلال همان است که از ابتدای فصل بود؛ جنگیدن، جنگیدن و جنگیدن. از روش بازی آبیها و نوع تاکتیک‌‌‌های جواد نکونام زیاد انتقاد شده است. این فقط هم مربوط به هواداران سایر تیم‌‌‌ها یا کارشناسان مستقل نیست؛ حتی اگر در توییتر یا کانال‌‌‌های هواداری استقلال هم بچرخید، به خوبی خواهید دید که خیلی از آبی‌‌‌دوستان نیز انتقاداتی نسبت به شکل بازی این تیم دارند. با این وجود در همه فراز و فرودهای این فصل، معمولا خصلت جنگجویی استقلال با این تیم باقی مانده است. آنها با همه وجود می‌خواهند قهرمان شوند و این اراده، از کنار زمین تا وسط میدان به خوبی پیداست. همین هم باعث شده استقلال در این فصل خیلی از مسابقاتش را با اختلاف میلی‌‌‌متری ببرد. قصه بازی با ذوبآهن هم همین بود و استقلال گل دریافتی زودهنگام را با گل‌‌‌های نیمه دوم خود پاسخ داد و سه امتیاز را نگه داشت. تا سوت پایان بازی نمی‌توانید از این استقلال قطع امید کنید.
نکته سوم؛ نهایتا اینکه ستارگان درخشان سرخابیها در این هفته، بازیکنان خارجی آنها بودند. اورونوف طبق معمول موتور محرکه و مرد تعیین‌‌‌کننده پرسپولیس بود، در استقلال هم ماشاریپوف و بلانکو که همیشه نمایش‌‌‌های خوبی داشتند، با دو گل استثنایی باعث پیروزی تیم‌‌‌شان شدند. اگر قرار است بازیکن خارجی به فوتبال ایران بیاید، حداقل باید در این سطح باشد. ایجنت‌‌‌ها و دلال‌‌‌های چنین بازیکنانی فحش نمیخورند و ناله و نفرین هواداران پشت سرشان نیست. کاش به ازای هر ۱۰ بنجل وارداتی، یک اورونوف یا بلانکو به فوتبال ایران بیایند!
