آشفته‌بازار طارمی

از روزهای آغازین پنجره انبوهی از خبرهای ضد و نقیض در این مورد منتشر شد و اغراق نیست اگر بگوییم هیچ تیم بزرگی در اروپا باقی نماند که طارمی به آن لینک نشود؛ از منچستریونایتد و چلسی و آرسنال تا بایرن‌مونیخ و اینتر و تاتنهام. با این همه جدی‌ترین اسمی که این مدت کنار نام طارمی دیده شد، میلان بود. بحث حضور مهاجم ایرانی پورتو در روسونری مدت‌ها تیتر اول برخی رسانه‌های داخلی بود و بدون اغراق هر نیم‌ساعت یک بار خبرهایی در این مورد به انتشار می‌رسید. کار به جایی رسید که حتی یکی از سایت‌های پربازدید مدعی شده بود طارمی به زودی در تست‌های پزشکی میلان حاضر خواهد شد، اما نهایتا پنج‌شنبه‌شب خبر منتفی شدن این انتقال انتشار یافت. خبری که ما تا زمان تنظیم این مطلب (عصر جمعه) داریم این است که انتقال مورد نظر منتفی شده است. باشگاه پورتو هم در بیانیه‌ای رسمی این موضوع را مورد تاکید قرار داده است. در مورد چرایی لغو این انتقال هم حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد؛ از اینکه زیاده‌خواهی ایجنت طارمی باعث دردسر شده تا اینکه خود این بازیکن پول بیشتری خواسته بود. گویا میلان دستمزد سالانه یک‌ونیم میلیون یورویی را برای طارمی در نظر داشت که او از این عدد استقبال نمی‌کرد.  فارغ از تمامی آنچه خواندید و اصلا اینکه طارمی در نهایت به میلان رفت یا نرفت، یک موضوع آزاردهنده در این میان مربوط می‌شود به رویکرد رسانه‌ای که ما در این رابطه شاهدش بودیم.

برخی خبرگزاری‌های رسمی و سایت‌های معتبر، در این زمینه به معنای واقعی کلمه دچار نوعی سرگیجه بودند؛ به‌طوری که هر خبر و شایعه‌ای در هر نقطه جهان در مورد طارمی منتشر می‌شد، بدون اعتبارسنجی دقیق توسط این گروه از رسانه‌ها انعکاس می‌یافت و مخاطب را سردرگم می‌کرد. بالاخره بازیکن گرفتن میلان مهم است و چه بسا صد خبرنگار در این مورد در توییتر مطلب بنویسند، اما آیا اسم و رسم‌دارترین خبرگزاری‌های ما باید همه این صد خبر را منتشر کنند؟ پس مشی و سیاست کلی رسانه چه می‌شود؟ پس چرا برخی رسانه‌های معتبر جهان اصرار دارند هر خبری را تنها بعد از تایید شدن توسط دو منبع مستقل کار کنند؟  

بلبشوی تمام عیاری که طی چند هفته گذشته پیرامون طارمی دیدیم، از یکسو نشان‌دهنده ذوق‌زدگی بی‌حدوحصر برخی رسانه‌ها از این انتقال بود که حقیقتا شایسته و در شأن فوتبال ایران نیست و از سوی دیگر نشان می‌داد برخی رسانه‌ها اعتبار چندانی برای سیاست‌های خود قائل نیستند و خروجی‌شان را محل انتشار هر خبری با هر سطحی از وثوق می‌کنند. این جریان زرد که متاسفانه در برخی موارد با هدف مستقیم افزایش بازدید و کسب درآمد هم فعالیت می‌کند، در نهایت به کاهش اعتماد مخاطب نسبت به رسانه‌های داخلی منجر می‌شود و البته سرگیجه خود سوژه را هم در پی دارد، شبیه اتفاقی که برای طارمی رخ داد و او در حال حاضر بدون تمرکز، بدترین شروع فصلش را در پورتو رقم زده است.