پول بده، VAR بخر
در کل، هر باشگاه باید حدود ۲۰ میلیارد تومان هزینه کند تا بتواند این سیستم را داشته باشد که رقم بسیار سنگینی است.» وقتی مدیرعامل یکی از باشگاههای صنعتی کشور اینگونه نسبت به اعداد مطرح شده واکنش نشان میدهد، حساب کنید که چه بلایی بر سر باشگاههای ضعیفتر میآید. در فوتبال ایران که اندک آبشخور آنهم از جیب مردم تامین میشود، حتی سفر کردن برای انجام بازیها هم به سختی انجام میشود و نشانه آنهم ناراحتی مدیران دو باشگاه گلگهر و آلومینیوم از لغو بازی این هفته است. هر دو تیم میخواستند در برف و کولاک اراک به زمین بازی بروند تا مبادا بازی ۴۸ ساعت به تعویق بیفتد و هزینه اضافی اقامت در هتل به آنها تحمیل شود! در شرایطی که بلافاصله پس از قرعهکشی جام حذفی باشگاههای کشور ۴ تیم لیگ یکی از حضور در این رقابتها انصراف میدهند، بهروز کردن تجهیزات داوری آنهم با جیب باشگاهها یک شوخی دست پایین و تکراری است. مساله اینجاست که فدراسیون محترم هم به عنوان متولی اصلی این موضوع، آه در بساط ندارد و باید دید اینبار چه گلریزانی برگزار میشود تا تکنولوژیای را که ۴ سال پیش در دنیا فراگیر شد، پس از کلی جنجال و نفرین و ناله به فوتبال ایران آورده شود. حداقل الان دوستان میدانند که عزم آوردن VARهست، فقط پولش نیست.