خانه را از سقف می‌سازیم
در فوتبال حرفه‌ای اول باید مدیری تعیین شود که بر اساس دیدگاه‌های او، مربی روی کار بیاید و بعد هم با نظر مربی، بازیکن جذب شود. با این حال چنین اصولی در فوتبال ایران زیاد جدی گرفته نمی‌شود. به عنوان مثال بیایید به باشگاه تراکتور نگاه کنیم. در این تیم به تازگی جمشید نظمی از سمت مدیرعاملی استعفا داد. این هفتمین برکناری یا جدایی یک مدیرعامل از تراکتور در دوران مالکیت محمدرضا زنوزی است که خودش یک رکورد منحصربه‌فرد به شمار می‌آید. پیش از نظمی هم فیروز کریمی به عنوان سرمربی این تیم از سمتش استعفا کرده بود. در نتیجه الان ما باشگاهی داریم که مدیرعامل و سرمربی ندارد، اما در حال مذاکره با چند گزینه برای انتخاب جانشین فیروز کریمی است! آیا چنین چیزی امکان دارد؟ چه کسی غیر از مدیر باشگاه حق انتخاب سرمربی را دارد؟ در تراکتور اوضاع حتی از این هم جالب‌تر است، چرا که آنها در پی جذب بازیکن خارجی هم هستند. روشن هم نیست که این اتفاق با نظر چه کسی رخ می‌دهد؟ پرسپولیس هم دیگر باشگاه مهم ایران است که مدت‌هاست مدیرعامل ندارد. این باشگاه با سرپرستی موقت مجید صدری اداره می‌شود و عجیب اینکه در این مدت تصمیمات مهم زیادی هم گرفته شده؛ از جمله تمدید قرارداد سه ساله با یحیی گل‌محمدی! انصافا کجای دنیا دیده‌اید که یک باشگاه بدون مدیرعامل اقدام به تمدید قرارداد با سرمربی کند؟ خب البته اینجا فوتبال ایران است. زیاد هم نباید سخت گرفت!
