رویای قشنگ طارمی؛ چرا که نه؟
درخشیدن سخت است، اما حفظ موفقیت‌ها و اینکه مدام بتوانی مخاطبانت را غافلگیر و راضی کنی، به مراتب دشوارتر به نظر می‌رسد. طارمی که حالا در دستیابی به این هدف موفق شده است، به تازگی در گفت‌وگویی از آرزوی خودش برای کسب جایزه پوشکاش و حضور در مراسم برترین‌های فیفا سخن گفته است. ستاره خط حمله تیم ملی در این مورد می‌گوید: «چند سالی هست به این فکر هستم که یک روز در مراسمی که جایزه‌هایی به بازیکنان تعلق می‌گیرد حضور داشته باشم. نمی‌دانستم برای چه عنوانی باید آنجا باشم اما همیشه مدنظرم بود که من باید روزی و به هر نحوی آنجا باشم. حالا خوشبختانه شاید گلی که زدم کاندیدای جایزه گل پوشکاش باشد. با محبتی که مردم همیشه به من داشتند امیدوارم گل من باز هم رای بیاورد و جزو سه گل پایانی باشد و در این مراسم حضور داشته باشم. مطمئن هستم اگر امسال نشود یک جوری در مراسم بهترین‌های دنیا حضور خواهم داشت. مدلش را نمی‌دانم اما همین که با حضورم در این مراسم مردم خوشحال شوند، برایم خیلی با ارزش است. دوست دارم اسم ایران همیشه به نیکی یاد شود و ارزش آن جایزه چیزی نیست که به آن فکر کنم ولی اسم ایران و شادی مردم برایم جذاب‌تر است.» مهدی طارمی آرزوی قشنگی دارد که حالا به آن نزدیک شده است. هر آدمی اول باید رویا و آرزو داشته باشد تا پیشرفت کند، وگرنه ذهن خالی، کمکی به جلو رفتن انسان‌ها نمی‌کند. شاید بد نباشد به همین بهانه بخشی از مصاحبه شش سال پیش طارمی را هم بخوانید: «آرزوی کودکی من معروف شدن بود. با خودم می‌گفتم آیا روزی می‌رسد که من هم مثل خیلی از ستاره‌های فوتبال ایران معروف شوم؟» مهدی به آرزوی بچگی‌اش رسید و حالا هم هیچ دلیلی ندارد به رویایش برای حضور در مراسم برترین‌های فیفا دست پیدا نکند.
