با این قاب‌ها خداحافظی کن!

حضور این ۱۵ تیم فارغ از هر کیفیتی که داشته باشند در هر دوره سوپرلیگ تضمین‌شده است و هر سال پنج تیم جدید به آنها اضافه خواهند شد تا مسابقات در دو گروه ۲۰ تیمی به مدت هشت ماه برگزار شود. این ایده که منجر به مرگ لیگ قهرمانان اروپا خواهد شد با انتقادات بسیار شدیدی مواجه شده و حتی سیاسیونی مثل مکرون و بوریس جانسون به آن واکنش منفی نشان داده‌اند. استدلال مخالفان این است که چنین طرحی فوتبال را به شدت لاکچری می‌کند. به این ترتیب ثروتمندان ثروتمندتر و فقرا فقیرتر خواهند شد. این حلقه بسته ۱۵ تیمی با کسب بیشترین عواید مالی بهترین بازیکنان را خواهند خرید و هر سال قوی‌تر خواهند شد، اما تیم‌های متوسط که چشم امیدشان به کسب درآمد از لیگ قهرمانان اروپا بود رو به نابودی خواهند رفت. در حال حاضر کشمکش بسیار شدیدی بر سر این طرح در اروپا در جریان است و فیفا حتی تهدید کرده بازیکنان حاضر در سوپرلیگ قادر به حضور در جام‌جهانی نخواهند بود. شاید در نگاه اول به نظر برسد این غائله ربطی به فوتبال کشوری مثل ایران ندارد، اما در حد همین بحث‌های اولیه دست‌کم دو ضربه سوپرلیگ اروپا به فوتبال ایران قابل تشخیص است.

* ضربه اول: خیلی از تحلیلگران بر این باورند که نهایتا بین موسسان سوپرلیگ با فیفا و یوفا صلح خواهد شد، اما اگر این اتفاق رخ ندهد و بازیکنان فعال در سوپرلیگ اجازه حضور در تیم‌های ملی را پیدا نکنند، تورنمنتی مثل جام‌جهانی بخش زیادی از ارزش‌هایش را از دست خواهد داد. فرض کنید ما یک جام‌جهانی بدون حضور مسی، رونالدو، امباپه، بنزما، گریزمان و بقیه ستاره‌های شاخص اروپایی داشته باشیم؛ کدام اسپانسر حاضر است به اندازه قبل بابت حمایت از این مسابقات پول خرج کند؟ هر تیم ملی بابت حضور در جام‌جهانی ۱۰ میلیون دلار پاداش دریافت می‌کند؛ در آینده و در صورت غیبت ستاره‌ها، طبیعتا اسپانسرها هم ضعیف‌تر می‌شوند و فیفا پول کمتری برای پرداخت پاداش خواهد داشت. این جنبه اقتصادی داستان است، اما ما از جنبه فنی هم آسیب خواهیم دید. هنوز هم یادآوری بازی ایران و آرژانتین مو به تن مردم کشورمان سیخ می‌کند. حالا فرض کنید ما به جام‌جهانی رفتیم و با آرژانتین همگروه شدیم؛ وقتی نه مسی هست و نه آگوئرو، دیبالا، دی‌ماریا و سایرین، این چه لطفی خواهد داشت؟

* ضربه دوم: بخشی از خاطرات خوش فوتبال ایران مربوط به درخشش ستاره‌های کشورمان مقابل تیم‌های بزرگ اروپایی است. سوپرلیگ اروپا اما این فرصت را از ما و بقیه کشورهای ضعیف‌تر دنیا خواهد گرفت. فرض کنید سوپرلیگ قبلا وجود داشت و هامبورگ و هرتا و روستوف و پورتو امکان شرکت در آن را نداشتند؛ بنابراین طبیعتا نه مهدی مهدوی‌کیا می‌توانست یوونتوس را آتش بزند، نه دایی دروازه میلان را فرو می‌ریخت، نه سردار به اتلتیکو مادرید گل می‌زد و نه خبری از قیچی برگردان طارمی برابر چلسی بود. آنها دارند همه را حذف می‌کنند غیر از خودشان.