درسی که باید از ژوزه مورینیو بگیریم

خون ما از مردم رنگین‌تر نیست

دنیای‌اقتصاد: اواخر بهار امسال که بحث‌ها در مورد بازگشایی مسابقات لیگ برتر فوتبال در ایران ادامه داشت، بسیاری از بازیکنان نجومی‌بگیر کشور از ترس جان‌شان مخالف این تصمیم بودند و می‌گفتند کل مسابقات باید تعطیل شود. صد البته آنها از یک ریال از دستمزدشان هم صرف نظر نمی‌کردند، اما در شرایطی که مردم عادی برای شندرغاز حقوق و دستمزد در کوچه و خیابان بودند، دوستان لیگ برتری بر طبل تعطیلی مسابقات می‌کوبیدند؛ تقاضا برای آشکارترین نوع تبعیض.

 به هر حال آن روزها گذشت و مسابقات در ایران هم همپای همه جای جهان آغاز شد. این روزها دیگر همزیستی فوتبال با کرونا عادی شده، اما چیزی که به محل بحث تبدیل شده، تزریق واکسن این ویروس است. در انگلستان، در جایی که نسخه جهش‌یافته ویروس چینی مشغول تاخت‌وتاز است، گمانه‌زنی‌هایی در مورد اولویت یافتن بازیکنان لیگ برتر برای دریافت واکس انجام شده بود، اما دیروز ژوزه مورینیو، سرمربی تاتنهام به تندی با این داستان مخالفت کرد. مورینیو می‌گوید: «من موافق واکسینه شدن بازیکنان زودتر از مردم نیستم. شاید بحث‌برانگیز باشد، شاید مردم با من مخالف باشند اما من این کار را نمی‌کنم. افراد جامعه بیشتر از بازیکنان در معرض خطر هستند. من احساس می‌کنم افراد کادر درمان و کارگران بهداشتی و افراد مسن باید در اولویت باشند. این فقط احساس من است.» به این ترتیب یک فرد مهم از جامعه فوتبال انگلستان دست رد به سینه امتیازی می‌زند که شاید قرار بوده در اختیار آنها قرار بگیرد. کاش ببینیم، بشنویم و بیاموزیم. مورینیو بودن فقط انگشت کردن در چشم این و آن نیست. این جنبه‌های ظریف و انسانی را هم دارد.