چرا دربی اینقدر مهم است؟
نبرد ثانیه‌ها، جدال لحظه‌ها
این اغراق نیست؛ به یاد بیاورید دربی برگشت دو فصل پیش را که فرشید اسماعیلی تصمیم گرفت پنالتی اعلام‌شده را چیپ بزند. او ضربه را خراب کرد، استقلال بازی را از دست داد و با وجود شرایط بهترش نسبت به پرسپولیس، حتی قهرمانی کل فصل از کف رفت. بعدتر هم تغییرات زیادی در تیم رخ داد و از مهدی رحمتی تا وینفرد شفر، خیلی‌ها جدا شدند و رفتند. این همه اتفاق، فقط به سبب یک تصمیم، یک ثانیه، یک ضربه. وقتی در مورد دربی حرف می‌زنیم، منظورمان چنین مسابقه‌ای است؛ جایی که در آن خطا کردن معنی نمی‌دهد. بنابراین دربی بیشتر یک بازی روانی است، اما این‌طور نیست که جنبه‌های فنی و کیفی نداشته باشد. حتما مهم است که مربیان ترکیب درستی انتخاب کنند، تعویض‌های دقیقی داشته باشند و تدابیر مناسبی برای پیروزی در نظر بگیرند. با این نگاه، می‌شود شرایط فعلی حاکم بر سرخابی‌ها را ارزیابی کرد.
وضعیت استقلال
از استقلال شروع می‌کنیم که هم در جدول بالاتر است و هم میزبانی در این مسابقه را بر عهده دارد؛ هرچند میزبانی در دربی تهران همیشه بی‌معنا بوده و در استادیوم خالی بی‌معناتر از قبل هم شده است. تیم محمود فکری که اوایل فصل تردیدهای زیادی در مورد موفقیتش وجود داشت، کم‌کم خودش را پیدا کرد و نتایج خوبی گرفت؛ چنان که درحال‌حاضر با ۱۸ امتیاز از ۹ بازی در صدر جدول قرار دارد. می‌گویند معدل کسب دو امتیاز از هر مسابقه برای قهرمانی در لیگ ایران کافی است و تا امروز استقلال دقیقا چنین میانگینی داشته است. تیمی که امسال در اختیار محمود فکری قرار گرفته، نسبت به فصول گذشته ریزش کمتری داشته و از هر نظر متوازن است. آنها درون دروازه رشید مظاهری را دارند، در پست مدافع میانی محمدحسین مرادمند، عارف غلامی، سیاوش یزدانی و محمد دانشگر آماده حضور در میدان هستند، همین آقای دانشگر اخیرا در پست دفاع چپ بازی کرده و این یعنی اگر میلیچ یا محمد نادری به بازی نرسند هم دست فکری باز است، در پست دفاع راست هم علاوه بر وریا غفوری همیشه آماده، احمد موسوی نیز در اختیار کادرفنی قرار دارد. در خط میانی نفراتی همچون مهدی مهدی‌پور، فرشید باقری، مسعود ریگی، فرشید اسماعیلی، داریوش شجاعیان و آرش رضاوند به چشم می‌خورند و خب خط حمله استقلال هم که با مثلث معروف دیاباته، قائدی و مطهری زبانزد است. بنابراین فکری کم و کسر ندارد و در بازی امروز باید هنر مهره‌چینی‌اش را نشان بدهد.
وضعیت پرسپولیس
شرایط پرسپولیس اما خیلی تعریفی ندارد. این تیم قبل از فینال آسیا چند امتیاز را به هوای احتیاط از دست داد و بعد از فینال هم چند امتیاز دیگر از کفش رفت، چون بازیکنان روحیه کافی نداشتند. در هر صورت سرخپوشان فعلا با کسب ۱۱ امتیاز از ۷ بازی روی پله دهم جدول رده‌بندی قرار دارند. آنها اگرچه تنها تیم بی‌شکست لیگ بیستم هستند، اما رقم خوردن پنج مساوی برای این تیم چیزی کم از شکست نداشته است. سرخ‌ها به‌طور متوسط از هر بازی ۵۷/ ۱ امتیاز کسب کرده‌اند؛ یعنی تقریبا نیم امتیاز کمتر از استقلال. کافی است به یاد بیاورید پرسپولیس فصل گذشته با میانگین ۲۳/ ۲ امتیاز از هر بازی قهرمان لیگ نوزدهم شد. بنابراین طبیعی است که انتقادهای زیادی از تیم گل‌محمدی شده باشد. بزرگ‌ترین ضعف امسال سرخ‌ها در خط حمله است؛ جایی که با جدایی علی علیپور و مهدی ترابی و نیز محرومیت عیسی آل‌کثیر وضع واقعا خراب شده است. امسال فورواردهای پرسپولیس هنوز گل نزده‌اند و کل تیم هم در ۷ مسابقه تنها ۶ بار توپ را از خط دروازه رقبا عبور داده است. باید دید مهدی عبدی، وحید امیری و احیانا آرمان رمضانی می‌توانند کم‌کاری خط آتش سرخ‌ها را در دربی جبران کنند یا نه. در سایر خطوط اما وضع پرسپولیس بد نیست. درون دروازه این تیم حامد لک سرپنجه را در اختیار دارد، جلال حسینی و محمدحسین کنعانی‌زادگان با دریافت تنها دو گل تا اینجا بهترین خط دفاعی لیگ را ساخته‌اند، در سمت راست خط دفاعی مهدی شیری و سیامک نعمتی و در سمت چپ سعید آقایی در اختیار کادرفنی است. در خط میانی هم پرسپولیس سه هافبک دفاعی خوب به نام‌های کمال کامیابی‌نیا، احمد نوراللهی و میلاد سرلک را در اختیار دارد. هافبک‌های هجومی این تیم هم عبارتند از امید عالیشاه، احسان پهلوان و علی شجاعی که این آخری مصدوم است و شاید به دربی نرسد. البته در پرسپولیس عناصر هجومی دیگری مثل مهدی مهدی‌خانی، محمد شریفی و آریا برزگر هم حضور دارند که معمولا به بازی گرفته نمی‌شوند.
