۵۰درصد ظرفیت بهینهسازی انرژی در کشور وجود دارد
حبیبالله ظفریان، کارشناس انرژی در گفتوگو با خبرگزاری مهر با اشاره به اینکه ناترازی انرژی در بخشهای مختلف گاز، برق، بنزین و گازوئیل ناترازی وجود دارد، گفت: دو دسته راهکار برای جبران آن وجود دارد یکی افزایش تولید و دیگری بهینهسازی و مدیریت مصرف است.
وی ادامه داد: برای افزایش تولید مساله افزایش فشار پارس جنوبی وجود دارد که در سالهای آتی با افت فشار و کاهش تولید مواجه میشود، این یکی از پروژههای اساسی کشور است که هر چه زودتر باید وارد فاز عملیاتی شود.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه سایر اقداماتی که در حوزه تولید انجام میشود باید منابع شرکت ملی نفت و منابعی که از محل صادرات نفت به شرکت ملی نفت تعلق میگیرد، به شرکت ملی نفت پرداخت شود که امکان سرمایهگذاری برای چنین پروژههایی را داشته باشد که متاسفانه برخی از منابع تخصیص داده نشده است و بخشی از نفت و گاز که در داخل به فروش میرسد، به شرکت نفت بازگردانده نشده و بسیاری از منابع داخلی شرکت ملی نفت کاهش پیدا کرده است که باعث میشود در سالهای آتی توان سرمایهگذاری این شرکت کاهش پیدا کند و به تبع آن تولید گاز نیز کاهش پیدا میکند.
وی با اشاره به اینکه در بخش افزایش تولید مشارکت بخش خصوصی امری است که باید به آن توجه داشت، خاطرنشان کرد: در برنامه هفتم به این مساله نیز تاکید شده است.
وی ادامه داد: تمرکز ما باید بر بهینهسازی مصرف باشد؛ زیرا با بررسی شاخص شدت مصرف و سرانه مصرف به این نکته میرسیم که مصرف ما نسبت به میانگین جهانی بالاتر است و ما پتانسیل ۵۰درصدی در بخش بهینهسازی داریم که بهینهسازی در کشور ما که ابتدای راه هستیم سادهتر است به همین علت باید بر بهینهسازی تمرکز کنیم که با سرمایه کمتر میتوانیم از مصرف انرژی بکاهیم و راهکاری جز بهینهسازی برای جلوگیری از خاموشی وجود ندارد. این بهینهسازی در تمام زنجیره است که جمعآوری گازهای مشعل، افزایش راندمان نیروگاهی، بهینهسازی توسط صنایع و در نهایت در بخش خانگی است. به گفته وی، بهینهسازی راهکارهای قیمتی و غیرقیمتی دارد که برای آن باید ترکیبی از آنها را بهکار برد.
این کارشناس انرژی ادامه داد: ابتدا باید تصویر درستی از میزان ناترازی داشته باشیم و بخشهایی که به لحاظ مصرفی، مصرفکننده هستند که به سه بخش صنعت با سهم ۳۴درصدی، نیروگاهها ۳۴درصد و بخش خانگی ۲۵ درصد را در کل سال به خود اختصاص دادهاند و سایر بخشها مانند سیانجی، کشاورزی و... هم سهم بسیار ناچیزی دارند و بر اساس این آمار میتوان گفت سهم هر بخش چقدر است.
وی با اشاره به اینکه پاداش صرفهجویی که در بخش برق اجرا شد، باید در بخش گاز نیز مورد استفاده قرار گیرد، اضافه کرد: یکی از راهکارهای بهینهسازی مصرف استفاده از سیاستهای قیمتی در کنار سیاستهای غیر قیمتی است با همان الگویی که در برق اجرا شد و با قانون مانعزدایی از صنعت برق اجرا شد برای گاز نیز اجرا شود.
این کارشناس انرژی ادامه داد: اجرای چنین طرحی بیشتر مشترکان پرمصرف را در نظر میگیرد که یک دقتی در گاز هم وجود دارد، آنکه همه پر مصرفها پردرآمد نیستند و باید دقت نظر صورت بگیرد. علاوه بر این گواهیهای صرفهجویی است که به ازای هر میزان صرفهجویی به خانوارها گواهی صرفهجویی اعطا شود، سازوکار آن در برنامه هفتم در نظر گرفته شده است که مردم ذی نفع بهینهسازی شوند.
ظفریان خاطرنشان کرد: با عددهای قابل توجه اگر مصرف خود را کاهش دادند دولت برای آنها معادل ریالی در نظر بگیرد و به آنها گواهی دهد که در بازار میتوانند بفروشند و در پایان دولت میتواند این مبلغ را بپردازد؛ همان اقدامی که در قالب پاداش صرفه جویی در برق اتفاق افتاد.
این کارشناس انرژی یادآور شد: درباره بخش نیروگاه و صنعت در بحث نیروگاهی باید به سمت توسعه تجدیدپذیرها پیش رویم و در قانون پیشبینیشده و در حوزه صنعت نیاز به یک بازنگری در سیاست صنعتی داریم. تاکنون رویهای داشتیم که صنایع انرژیبر و منبعمحور را توسعه دادیم که متاسفانه این صنایع نه ارزش افزوده چندانی دارند و نه اشتغالزایی بالا و اکنون که وارد ناترازی شدهایم در این سیاستها باید بازنگری صورت گیرد و جهتگیری توسعه صنعتی را روی تکمیل زنجیره ارزش و صنایع اشتغالبر که صنایع دانشبنیان هستند، متمرکز کنیم که از تشدید ناترازی جلوگیری کنیم.