گزارش جدید سازمان دیده‌‌‌بان Food & Water Watch  نشان می‌دهد، تعداد افراد واقعی که به طور مستقیم در صنعت سوخت‌‌‌های فسیلی مشغول به کار هستند، تنها حدود نیم‌میلیون نفر است. علاوه بر این، این گزارش تازه نشان می‌دهد که با وجود تولید نفت و گاز در سطوح بی‌‌‌سابقه، کارگران صنعت سوخت‌‌‌های فسیلی سال‌هاست که با افزایش از دست رفتن مشاغل خود مواجه‌اند. این گزارش نشانگر جدیدترین و افراطی‌‌‌ترین نمونه دستکاری آمار مشاغل از سوی لابی‌‌‌های صنعت سوخت فسیلی است تا بتوانند به دروغ نشان دهند که انجام اقدامات اقلیمی به معنای جنگ با کارگران است.

در واقع اوضاع برای شرکت‌های نفت و گاز آمریکایی در سال‌های گذشته کاملا بر وفق مراد بوده و آنها در انجام وظایف خود، یعنی سوزاندن سوخت‌‌‌های فسیلی و اخراج کارگران پیشرفت کرده‌‌‌اند. تولید نفت و گاز آمریکا بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰ به میزان یک‌سوم افزایش یافت و در همان دوره زمانی، میزان اشتغال در این بخش نیز به میزان یک‌سوم کاهش داشته است. اوکلی شلتون توماس، محقق ارشد Food & Water Watch که روی این گزارش کار کرده است، می‌‌‌گوید: «در حالی که تولید نفت و گاز به طور کلی افزایش یافته، مشاغل ایجادشده افزایش نیافته‌‌‌اند. بنابراین ما با این ایده روبه‌‌‌رو می‌‌‌شویم که تنها یک انتخاب وجود دارد؛ باید آلودگی بیشتری داشته باشیم تا مشاغل بیشتری ایجاد شود. اما واقعیت این است که در حال افزایش آلودگی هستیم و نسبت به گذشته نیز مشاغل کمتری داریم.»

گزارش تحقیقی این سازمان دیده‌‌‌بان، تصویر بسیار متفاوتی از اشتغال در صنعت سوخت‌‌‌های فسیلی ارائه کرد؛ تصویری که هرگز موسسه نفت آمریکا و دیگر لابی‌‌‌های قدرتمند و ثروتمند نفتی برای پیش‌‌‌برد اهداف سیاسی آن را توصیف نخواهند کرد.

در ماه فوریه ۲۰۲۰، هنگامی که نامزدهای دموکرات ریاست‌جمهوری آمریکا در حال بحث در مورد ممنوعیت فرکینگ بودند، موسسه نفت آمریکا مدعی شد که ممنوعیت اجاره زمین‌‌‌های فدرال و فرکینگ ۵/ ۷میلیون شغل را از بین می‌‌‌برد. این نهاد مدعی شد که در صورت اجرای این سیاست‌‌‌ها تقریبا ۵‌درصد نیروی کار آمریکا تا ۲۰۲۲ شغل خود را از دست خواهند داد. اما واقعیت این است که گزارش Food & Water Watch نشان می‌دهد، تنها حدود ۵/ ۰‌درصد از نیروی کار آمریکا در صنعت نفت و گاز مشغول به کار هستند. این نهاد دیده‌‌‌بان می‌‌‌گوید که موسسه نفت آمریکا احتمالا در محاسبه مشاغل دچار اشتباهات اساسی مانند شمارش مضاعف و گنجاندن مشاغل کاملا نامرتبط در برآوردهای خود شده است. واقعیت هم کمابیش همین‌‌‌گونه است؛ تقریبا نیمی از مشاغلی که موسسه نفت آمریکا مدعی شده مستقیما با صنعت نفت و گاز مرتبطند، مربوط به فروشگاه‌‌‌های رفاهی کنار پمپ‌بنزین‌‌‌ها هستند.

در واقع، موسسه نفت آمریکا اثر ممنوعیت‌‌‌ها بر کل اقتصاد آمریکا را به گونه‌‌‌ای بررسی کرده که چندان نمی‌‌‌توان به آن تکیه کرد. کارشناسان معتقدند که محدود کردن سوخت‌‌‌های فسیلی لزوما به پایان کار پمپ‌بنزین‌‌‌ها و ایستگاه‌‌‌های سوخت‌‌‌گیری منجر نمی‌شود. وسایل نقلیه برقی نیز به شارژ نیاز دارند و اکثریت

قریب به اتفاق مشاغل مربوط به پمپ‌بنزین‌‌‌ها نیز در بخش مواد غذایی و خرده‌فروشی‌‌‌های مجاور آنهاست که در چنین وضعیتی مانند سابق به حیات خود ادامه خواهند داد. این در مورد مشاغل دیگری مانند تولید مواد شیمیایی آلی و کود نیز که موسسه نفت آمریکا مدعی شده است به حفاری نفت و گاز وابسته‌اند صدق می‌کند. درست است که سوخت‌‌‌های فسیلی در فرآیند تولید مورد استفاده قرار می‌‌‌گیرند، اما تولید مواد شیمیایی یا کودهای خاص ضرورتا به سوخت‌‌‌های فسیلی نیاز ندارد.

در همین حال، مشاغل غیرمستقیم و شغل‌‌‌های القایی که در زنجیره تامین نفت و گاز هستند یا دستمزد آنها با نفت و گاز تامین می‌شود، تقریبا سه‌چهارم مشاغلی را که موسسه نفت آمریکا مدعی آن شده بود به خود اختصاص داده‌‌‌اند. صنعت سوخت‌‌‌های فسیلی نیز این تعداد متورم مشاغل را برای به تاخیر انداختن فرآیند انتقال به سوخت‌‌‌های فسیلی به گروگان گرفته است. شلتون توماس می‌‌‌گوید که صنعت نفت و گاز از مباحث پیرامون اشتغال برای به دست آوردن اهرم‌‌‌های سیاسی استفاده می‌کند تا مانع انتقال ضروری به انرژی‌‌‌های پاک و تجدیدپذیر شود.

در جریان کمپین انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، رسانه‌‌‌های شرکتی ماه‌‌‌ها بود به وعده‌‌‌های برخی نامزدهای دموکرات مبنی بر ممنوعیت فرکینگ حمله می‌‌‌کردند و می‌‌‌گفتند این کار خودکشی سیاسی است و بیشترین اثر را بر پنسیلوانیا خواهد داشت. برای مثال نیویورک‌تایمز در یک مقاله با استناد به آمار موسسه نفت آمریکا می‌‌‌گوید که فرکینگ از ۳۵۰‌هزار شغل مرتبط در پنسیلوانیا پشتیبانی می‌کند. اما طبق اطلاعات دفتر آمار کار آمریکا، در سال ۲۰۲۰ تنها حدود ۲۵‌هزار نفر در صنعت سوخت فیسلی پنسیلوانیا مشغول به کار بوده‌‌‌اند. در واقع، پنسیلوانیا در همان سال ۲۰۲۰ رکورد تولید گاز طبیعی را شکست و در عین حال بیش از ۲۰‌درصد کارگران صنعت نفت و گاز این ایالت بیکار شدند. مجله ژاکوبن در گزارش خود می‌‌‌گوید که تمام این اظهارات و اقدامات لابی نفت، بخشی از روند بزرگ‌تر ملی است. شرکت‌های نفت و گاز در تعداد مشاغلی که ایجاد کرده‌‌‌اند، روایتی دروغ ارائه کرده‌‌‌اند و درباره تاثیر فرکینگ بر اقتصاد آمریکا نیز روایتی دستکاری‌شده دارند. اما واقعیت این است که بخش عمده بیکاری‌‌‌ها در صنعت نفت نتیجه مستقیم اتوماسیون در این صنعت و همکاری با شرکت‌های فناوری برای منسوخ کردن نقش انسان در فرآیند حفاری است. مجله نیو ریپابلیک می‌‌‌گوید که در دهه آینده تعداد کارگران موردنیاز برای راه‌‌‌اندازی دکل حفاری ممکن است به دلیل اتوماسیون، بین ۲۰ تا ۳۰‌درصد کاهش یابد. شرکت‌های سوخت فسیلی نیز در طول همه‌گیری کووید با وجود افزایش کمک‌‌‌ها و یارانه‌‌‌های عظیم فدرال، به اخراج‌‌‌های دسته‌جمعی کارگران ادامه دادند. در پایان گزارش مجله ژاکوبن آمده است، راه دیگری نیز وجود دارد که می‌‌‌تواند برای کارگران و آینده زمین بهتر باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که هر یک دلار سرمایه‌گذاری در انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر، در کوتاه‌مدت مشاغل بسیار بیشتری نسبت به سرمایه‌گذاری در سوخت‌‌‌های فسیلی ایجاد می‌کند.