نبود اشتغال در مرزها و افزایش قاچاق سوخت
فرمانده قرارگاه قدس جنوب شرق نیروی زمینی سپاه که مسوولیت امنیت شرق کشور را برعهده دارد، در گفتگو با «ایرنا» ضمن مخالفت با قاچاق سوخت به نکاتی در این زمینه پرداخته است که در خلال آن شرایط دشوار زندگی مرزنشینان شرق کشور و تلقی قاچاقچیان سوخت این منطقه نسبت به کاری که انجام میدهند، تشریح شده است. به این ترتیب به نظر میرسد در کنار ثبات قیمت سوخت در ایران و نوسانات ارزی که قیمت داخلی سوخت را نسبت به کشورهای همسایه بسیار ارزان کرده است؛ عقب ماندن مناطق مرزی از آهنگ توسعه صنعتی و کشاورزی در کشور، از دیگر علتهای گسترش انواع قاچاق از جمله قاچاق سوخت در این مناطق است. در چنین شرایطی این سوال مطرح میشود که آیا اصولا فروش سهمیه سوخت در مناطق مرزی توسط مرزنشینان، نوعی اشتغال محسوب میشود یا صرفا به گسترش مشاغل کاذب و شکلهای جدیدی از فساد منجر خواهد شد؟
مرزنشینان شغلی ندارند
اما مارانی در پاسخ به این سوال که «آیا قرارگاه در بحث قاچاق سوخت و مواد مخدر ورود پیدا می کند؟» میگوید: بله اما ملاحظاتی داریم. ما میگوییم سوخت دارد قاچاق میشود. در این منطقه سوخت، مواد مخدر و انسان قاچاق می شود. ملاحظات ما این است که بخشی از سوخت باید ساماندهی شود. ما مرزنشینانی داریم که هیچ زمینه اشتغالی برای آنها وجود ندارد چون اصلا فرصت شغلی برایشان وجود ندارد. ما میتوانیم بخشی از این سوختی که دارد قاچاق میشود را قانونی کنیم.
او در توضیح بیشتر میگوید: قاچاقچیان سوخت افراد متمکنی هستند و پولشان از پارو بالا میرود اما کسی که مثلا در کوهک سراوان یعنی ۱۰۰۰ متری نقطه صفر مرزی هیچ شغلی ندارد و رودخانه آنجا هم خشک شده است باید برای معیشت خود و زن و بچه اش چه کار کند؟ هیچ آبی وجود ندارد، زمینی برای کشاورزی نیست. نه کارخانهای وجود دارد که در آن کار کنند نه شرکتی، نه معدنی، هیچ چیز در آنجا وجود ندارد. آیا این مردم نباید زندگی و ارتزاق کنند؟ ما میگوییم بخشی از این سوخت باید ساماندهی شود و به این افراد ماهانه سهمیهای قانونی دهیم.
به گفته فرمانده قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه جنوب شرق کشور آنها این طرح را با نام «طرح رزاق» به وزارت کشور دادهاند. مارانی میگوید: آقای رحمانی فضلی هم از این طرح استقبال کرده و به استانداری هم اعلام کردهاند که طرح خیلی خوبی برای ایجاد اشتغال در مرز است. بیاییم به افراد بگوییم مثلا هر هفته ۲۰۰ تا ۳۰۰ لیتر بنزین به شما سهمیه داده میشود و میتوانید بدون منع قانونی آن را به آن سوی مرز برده و بفروشید. این طور ماهی حدود ۲ تا ۳ میلیون دست هر خانواده را میگیرد و با آن میتواند گذران زندگی کند.سردار سرتیپ پاسدار، مارانی با تاکید بر اینکه «ما صددرصد مخالف قاچاق سوخت هستیم»، میگوید: ما بیش از هزار کیلومتر با پاکستان مرز داریم که این مرز تماما باز شده است. در حال حاضر ۹۰۰ کیلومتر جاده در صفر مرزی و عقبههایش تاسیس کردهایم. بخشی از مرز را با کانال و سیم خاردار و دژ و بند بتونی بستهایم تا تردد قاچاق انجام نشود. معتقدیم سوخت نباید قاچاق شود بلکه بخشی از این سوخت باید به عنوان سوخت معیشتی بین مردم مرز توزیع شود. با قاچاق سوخت هم باید به شدت برخورد شود.
سرازیر شدن سوخت به سیستان و بلوچستان
مارانی در رابطه با این موضوع که «بخش زیادی از سوختی که از سیستان و بلوچستان قاچاق میشود از سایر استانها وارد میشود و چرا وزارت نفت و سایر ارگانها اجازه این کار را میدهند؟» گفت:
مصرف روزانه سوخت در استان سیستان و بلوچستان ۳ تا ۵/ ۳ میلیون لیتر است چرا باید روزانه قریب به ۵/ ۶ تا ۷ میلیون لیتر سوخت وارد این استان شود؟ چه کسی باید با این مشکل مبارزه کند؟ اگر نیروی انتظامی بخواهد جلوی این قاچاق سوخت را بگیرد بدنام میشود. دو سه روز قبل در همین پایانه مسافربری زاهدان چند ماشین در یکی از خیابانهای اصلی با سرعت مشغول قاچاق سوخت بودند. نیروی انتظامی آمده جلوی آنها را بگیرد ماشینها به جدول زدند و آتش گرفتند. نیروی انتظامی متهم به این شده که اینها را با تیر زده است، والله نیروی انتظامی به اینها گلوله نزده است. سپاه و مرزبانی هم اینها را با گلوله نمیزنند. ما میخواهیم جلوی آنها را بگیریم اما متاسفانه شرایط به گونهای شده است که بعضی قاچاقچیان سوخت این را حق قانونی خود میدانند.
او در ادامه گفت: ما داریم مرز را میبندیم اما در «جالق» اتفاق دیگری افتاد. یک معبری را به طور غیرقانونی باز کرده بودند. حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ موتور سیکلت که هر کدامشان ۲ تا ۳ گالن ۶۰ لیتری سوخت داشتند میخواستند از مرز عبور کنند. بچههای مرزبانی و نیروی انتظامی و قرارگاه سجاد و بسیج جلویشان را گرفتهاند اما اینها اعتراض کردهاند که ما حقمان است چرا جلوی ما را گرفتید؟ در صورتیکه مرز حریم ما است و ما باید از آن دفاع کنیم و کار این افراد جرم است.مارانی درباره با جزئیات بیشتر طرح رزاق میگوید: پیشنهادی که ما دادهایم مختص افراد مرزنشینی است که به بسیاری از خدمات دسترسی ندارند. به این ترتیب به آنها مجوزی داده میشود که مقدار مشخصی سوخت را به آن سوی مرزها ببرند. اما این افراد باید شناسایی و فقر آنها تایید شود زیرا برخی در مرز ثروت فراوانی دارند.
ارسال نظر