چهار آسمانخراش با چندین پل دوطبقه در بین برج‌ها، ساختمان جدید دومای شهر مسکو را شکل می‌دهد. ساخت این بناها، نوامبر سال ۲۰۰۵ شروع شده و تا پایان سال ۲۰۰۷ تکمیل‌خواهد‌شد. این برج‌ها به ارتفاع ۴/۳۰۸ متری در مسکو ساخته می‌شوند. این پروژه شامل چهار آسمانخراش بلند با چندین پل دو طبقه در بین برج‌ها و پل‌های ۸طبقه در بالاترین نقطه آنها است‌.بلندترین پل‌ها به شکل حرف M به معنی مسکو ساخته خواهند‌شد. برنامه شهر تمرکز تمامی مراکز اداری در یک مجموعه جدید برای ایجاد یک سازمان موثر که خدمات پیشرفته‌ای را به شهروندان و سرمایه‌گذاران ارائه‌ می‌کند، است. در‌حال‌حاضر، دولت از صدها ساختمان کوچک در سطح شهر برای ارائه خدمات و فعالیت‌های مختلف استفاده‌ می‌کند. وقتی که ساخت این بنا تکمیل‌ شد، ساختمان‌های قدیمی در حال استفاده فروخته خواهند ‌شد.بر‌خلاف بیشتر پایتخت‌های اروپایی، مسکو تا پیش از ایجاد «زمستفو» در اواخر قرن نوزدهم از سالن اجتماعات شهری بی‌بهره بود. زمستفو در واقع نوعی حکومت محلی بود که در طول اصلاحات امپراتوری الکساندر دوم در روسیه به وجود ‌آمد.

در طول این دوران در سال ۱۸۸۰ زمانی که میدان سرخ به سبک روسیه نوین بازسازی شد، دومای شهر مسکو تصمیم به ساخت یک بنای‌زیبا به عنوان مقر فرماندهی خود کرد. در مسابقه‌ای که در سال ۱۸۸۷ برگزار شد، معماری به نام دیمیتری ژیکاگف (۹۴ ـ ۱۸۳۵) برای ساخت بنا انتخاب شد.

طرح ژیکاگف ترکیبی از دو سبک احیای روسیه و نئو رنسانس بود که ساکنان طبقه متوسط مسکو آن را دوست داشتند‌. این بنا هنوز هم نمایانگر سلیقه دوستداران طرح‌های قدیمی مسکو است. سقف این بنا بازدید‌کنندگان را به یاد قصر ترم بنایی متعلق به قرن هفدهم در نزدیکی کرملین می‌اندازد.

بعد از انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ دومای شهر منحل شد و این ساختمان بخشی از موزه لنین مسکو شد. در نتیجه این تصمیم بر روی طرح‌ها و نقوش سالن‌های پر‌تجمل گچ‌گرفته یا نقاشی شد تا توجه عموم به آنها جلب نشود. بعد از فروپاشی کمونیست، دومای شهر مسکو دوباره شکل گرفت اما این بار ترجیح داده شد تا مرکز آن در ساختمان ساده‌ای واقع در خیابان پتروفکا قرارگیرد. تالار شهر قبل از انقلاب، در‌حال‌حاضر به نمایش مجموعه‌های موزه تاریخ دولت اختصاص‌داده‌ شده ‌است.