ویژه
عاقبت پیمانکاران زرنگ در مسکن‌مهر
در بازدید اخیر وزیر راه‌وشهرسازی از شهر جدید پرند -که گزارش آن در روزنامه «دنیای‌اقتصاد» روزشنبه ۲۲/۰۷/۹۱ منعکس شده بود - از سازندگان تنبل و کار متوقف کن انتقاد شده بود بدون آنکه نسبت به آسیب شناسی و علل به وجود آمدن تاخیر در ساخت توجه شود. جعفر قرائتی*
آیا زمانی که بعضی از شرکت‌ها زودتر از دیگران پروژه‌های صنعتی‌سازی را در همین پرند تحویل داده‌اند و حتی از زمان تحویل قطعی آن نیز چندین ماه می گذرد، ولی نتوانسته‌اند مطالبات خود را دریافت کنند و افزون بر آن متعهد بازپرداخت تسهیلات دریافتی طبق تفاهم‌نامه سه جانبه به بانک مسکن نیز می باشند و بارها این مطالب را به اطلاع مسوولان ذی‌ربط رسانیده‌اند، مسوولان توانسته‌اند یا خواسته‌اند که برای رفع مشکل آنها حرکتی انجام دهند؟
پس سازندگان دیگر با چه اشتیاق و دلیلی قبل از رفع مشکلات نسبت به اتمام پروژه و ساخت آن اقدام کنند؟
وقتی تفاوتی بین سازندگان از لحاظ اجرای کیفی و کمی وجود ندارد و زمانی که تشویق از برنامه‌های وزارت راه و شهرسازی حذف شد و سازنده های مطیع و کارآمد با عدم دریافت مطالبات و حقوق حقه خود به ورطه بدهکاری و عدم توان پرداخت دیون و عدم کارآیی گرفتار می‌شوند، برنده کسانی هستند که تامل کرده و با نحوه تزریق نقدینگی، پروژه را پیش برده‌اند. پس نه تنها تنبل و کار متوقف کن نبوده‌اند، بلکه بسیار زیرک و عاقل می‌باشند زیرا عاقبت شرکت‌های زرنگ و کار جمع کن و مطیع را دیده‌اند.
اکثریت مشکلات پروژه‌ها از عدم تزریق به موقع نقدینگی توسط بانک مسکن، اعضای تعاونی‌ها یا عدم مدیریت صحیح تزریق آورده اعضا توسط سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه وزارت راه و شهرسازی ناشی می‌شود و اگر این مهم با یک برنامه‌ریزی صحیح انجام می‌پذیرفت هیچ‌گاه پروژه‌ها با تاخیر و مشکلات دیگر مواجه نمی‌شدند.
بنابراین به جای تهدید و توبیخ باید آسیب شناسی پروژه‌ها را در دستور کار قرار داد و با شرکت دادن بخش‌های خصوصی موثر و درگیر در پروژه‌ها نسبت به ارائه راهکار مناسب اقدام کرد.
* دبیر انجمن صنفی تولید کنندگان و فناوران صنعتی ساختمان
ارسال نظر