بر اساس گزارش ایسنا، علی نصیری در حاشیه همایش پدافندغیرعامل به موضوع زلزله تهران اشاره کرد و گفت: تهران شهر زلزله‌خیزی است و طبیعی است که در چنین شهری احتمال وقوع زلزله وجود دارد؛ آمارها هم نشان می‌دهد که هر ۱۵۰ تا ۱۶۰ سال یک‌بار زلزله بزرگ بالای ۵.۵ ریشتر در این شهر رخ داده است؛ اما معنایش این نیست که شهر به تلی از خاکستر تبدیل شده و همه می‌میرند. آمارهای واقعی و برآوردها در خصوص زلزله تهران در اختیار سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران است و مطالعات بومی در مورد زلزله از سوی متخصصان ما انجام می‌شود. وی ادامه داد: پس اینکه بیاییم و بر اساس حدسیات غیرمبتنی بر شواهد و ادله علمی، آمارسازی و داده‌سازی کنیم، کار خوبی نیست و موجب تشویش اذهان می‌شود؛ اینکه بیایند و آمارهای عددی و ... بدهند درست نیست و اگر ادامه پیدا کند، از ظرفیت‌های قضایی هم برای افرادی که تشویش اذهان عمومی و عددسازی کنند استفاده خواهیم کرد.

نصیری در عین حال از اعلام آمارهای رسمی از برآوردهایی که سازمان متبوع او درباره برآورد خسارت زلزله انجام داده است، خودداری کرده است. اما صرف‌نظر از اینکه تهران پس از زلزله بزرگ، تلی از خاک می‌شود یا نه، مساله مهم این است که متولیان موضوع پیشگیری و مدیریت بحران موظف هستند به عنوان مسوولان مستقیم مرتبط با شرایط بحرانی پس از زمین‌لرزه احتمالی پایتخت، شهروندان و مهم‌تر از آن مدیران دخیل در تصمیم‌سازی‌ها را از عواقب هر نوع غفلت نسبت به این پدیده و ضرورت تسریع در اقدامات کاهنده خسارت زلزله بزرگ آگاه کنند. تردیدی وجود ندارد که زلزله تهران مرگبار خواهد بود و ارزش جان حتی یک انسان در آموزه‌های دینی ما برابر با جان همه انسان‌ها تلقی می‌شود؛ چه رسد به جان ده‌ها یا صدها هزار نفری که  احتمال دارد  زیر آوار بافت‌های فرسوده پس از زلزله بزرگ پایتخت  بمانند. به این ترتیب هر نوع اظهارنظری که بخواهد اهمیت این بحران را تخفیف دهد، دست‌کم از ناحیه مسوولان مستقیم پیشگیری و مدیریت بحران پایتخت پذیرفته نیست و به منزله یک اطمینان ترسناک  است که ممکن است به بروز سستی در اجرای برنامه‌هایی که باید برای تاب‌آوری دربرابر این پدیده طبیعی انجام شود، بینجامد.