به گزارش «دنیای اقتصاد»، روز گذشته علیرضا زاکانی در حاشیه برنامه هفتگی شنبه‌‌‌های امید و افتخار درباره پروژه‌‌‌های عمرانی تهران با خبرنگاران به گفت‌‌‌وگو پرداخت. او در این نشست از برنامه‌‌‌ریزی برای ساخت تونل ۸/ ۹کیلومتری در حدفاصل انتهای بزرگراه شهید صیاد شیرازی تا بزرگراه آزادگان خبر داد و گفت که ساخت این تونل میانه شهر را از ترافیک نجات می‌‌‌دهد. برآورد هزینه صورت گرفته برای این پروژه نیز آن‌‌‌گونه که زاکانی اعلام کرده بین ۲۵ تا ۳۰ همت است و او اعتقاد دارد اجرای این پروژه مطلوبیت بزرگی را برای تهران ایجاد خواهد کرد. شهردار تهران همچنین وعده داده با ساخت این معبر زیرزمینی طویل، ۵/ ۱ درصد از ترافیک کل شهر تهران کاسته شود. اما این وعده در حالی مطرح شده که به رغم حجم گسترده بزرگراه‌‌‌سازی در تهران از نیمه دوم دهه ۸۰ تا اواسط دهه ۹۰، ترافیک تهران در این سال‌‌‌ها همواره رو به افزایش بوده و بزرگراه‌‌‌سازی هرگز به کاهش موثر و محسوس ترافیک منجر نشده است. مطالعات جهانی در طول دو دهه اخیر اثبات کرده که ساخت معبر جدید شاید در هفته‌‌‌ها و ماه‌‌‌های نخست اثر کاهشی بر بار ترافیک معابر مرتبط با آن داشته باشد اما در نهایت به منزله فرش قرمز انداختن زیر پای خودروسوارها تلقی می‌شود و به افزایش آمار سفر با خودروی شخصی و به عبارت دقیق‌‌‌تر به افزایش ترافیک می‌‌‌انجامد. با وجود مطالعاتی که نتایج آن اثبات شده، عجیب است که چرا مدیریت شهری همچنان بنا دارد راه انحرافی مدیریت اسبق شهری برای کاهش ترافیک را بیازماید.