۱- آلودگی هوای کلان‌شهرها به عوامل متعددی همچون نوع تجهیزات مصرفی سوخت (منابع متحرک و ثابت) راندمان احتراق، میزان مصرف سوخت، کیفیت سوخت و همچنین  سایرعوامل از قبیل زیرساخت‌های لازم در احداث و استفاده از وسایل حمل‌و‌نقل عمومی و فرهنگ‌سازی آن، طراحی شهری، کانون‌های ریزگرد و موقعیت جغرافیایی شهری وابسته بوده که لازم است سازمان‌ها و نهادهای ذی‌ربط میزان تاثیر هر کدام از عوامل مذکور را در آلودگی هوا تعیین کرده و متاسفانه تاکنون مطالعه جامع و نتایج تایید شده‌ای در این خصوص منتشر نشده است. به‌عنوان نمونه انتشار آلاینده ذرات با اندازه کمتر از ۵/ ۲ میکرون ناشی از احتراق ناقص بوده و ذکر این نکته که صرفا سوخت به‌عنوان عامل اصلی در انتشار این دسته از آلاینده‌ها نقش دارد فاقد هرگونه وجاهت علمی یا مبتنی‌بر داده‌های آزمایشگاهی است.

۲- براساس اخبار منتشره توسط سازمان حفاظت از محیط‌زیست سهم منابع متحرک در آلودگی هوای کلان‌شهرها از منابع ثابت بیشتر است. با عنایت به اینکه سوخت توزیعی در کلان‌شهرها مطابق با استاندارد یورو۴ و این مهم از سوی سازمان‌های نظارتی همچون سازمان ملی استاندارد و سازمان حفاظت از محیط‌زیست به‌کرار و با انتشار نتایج آزمون‌های صورت گرفته مورد تایید واقع شده است لذا سهم سوخت توزیعی در کلان‌شهرها و در تجهیزات متحرک در آلاینده‌های جوی ناچیز و در محدوده مجاز است.

۳- با عنایت به اینکه در فصول سرد سال و با افزایش مصرف انرژی در بخش خانگی، با کاهش یا قطعی گاز تحویلی به نیروگاه‌ها مواجه می‌شویم، لذا مصرف سوخت مایع (نفت‌گاز با حجم بیش از ۵۰ درصد و نفت‌کوره) صرفا در تعداد اندکی از نیروگاه‌های استان‌های تهران و البرز با همکاری سازمان محیط‌زیست در دستور کار قرار و نیروگاه‌های مذکور همواره موظف به تصفیه گازهای خروجی می‌باشند.