وی مهندسی عمران را در سال ۱۳۳۰ از دانشکده فنی گرفت و پس از اندکی کار و فعالیت وارد مقطع کارشناسی ارشد مهندسی زلزله از دانشگاه واسدا (Waseda University) توکیو شد که در سال 1960 موفق به اخذ مدرک فوق لیسانس مهندسی زلزله به‌عنوان اولین متخصصان مهندسی زلزله کشور شد. او با آشنایی با پروفسور تاچی نایتو، در سال 1338 به ژاپن عزیمت و دوره مهندسی زلزله را در سال ۱۹۶۰ به پایان رساند.  معین‌فر، به دنبال زلزله بوئین‌زهرا در سال ۴۱، مقدمات تهیه کد زلزله در ایران را فراهم کرد (به‌عنوان قدیمی‌ترین کد ساخت و ساز کشور در برابر زلزله).  باید تصریح کرد که او به‌عنوان اولین فرد شاخص در رشته مهندسی زلزله در کشور بود و تلاش‌های بسیار بزرگی در محورهای مختلف آغاز کرد که اکثر آنها برای جامعه مهندسی کشور راهگشا بوده است. زمین لرزه‌های تاریخی ایران با پیشنهاد وی از طرف پروفسور امبرسیز تهیه و بعدا به‌عنوان مبنای تهیه نقشه پهنه‌بندی خطر زلزله کشور که ضمیمه آیین نامه ۲۸۰۰ است، قرار گرفت.  وی تا قبل از فوت، مسوول زیر کمیته تخصصی تهیه نقشه پهنه بندی خطر زلزله بود و جلسات با حضور وی به‌عنوان پربارترین جلسات کارشناسی همواره در ذهن اینجانب خواهد ماند. شبکه شتاب‌نگاری ملی کشور که الان با حدود بیش از ۱۱۰۰ ایستگاه شتاب‌نگاری مشغول فعالیت است، مرهون پیگیری و جدیت و تلاش ایشان است. آیین‌نامه‌ها و مقررات ساختمانی متعددی از سوی وی و با مدیریت او تهیه شد که واقعا مبنای کارهای اصولی و مهندسی در کشور شده است. خدمات ارزنده مهندس معین‌فر در زمینه زلزله‌های ایران مورد توجه کانون‌های علمی دنیا بوده و از وی به‌عنوان یکی از مفاخر مهندسی زلزله در سطح دنیا نام برده می‌شود. او هشت سال عضو هیات مدیره موسسه بین‌المللی زلزله و موسسه اروپایی مهندسی زلزله بوده و تا پایان عمر شریفش نیز عضو مادام‌العمر جامعه مهندسی زلزله هندوستان از دهه ۶۰ میلادی است. از وی مسلما یادی جاودان برای جامعه مهندسی زلزله برجای خواهد ماند. معین‌فر تا واپسین روزهای عمرش حافظه‌ای بسیار عجیب از زلزله‌های تاریخی و بزرگ کشور داشت. او تعصب خاصی به شبکه شتاب‌نگاشتی داشت و یکی از آرزوهای وی به‌روز کردن ایستگاه‌هایی بود که حدود ۳۰ سال پیش راه انداخته بود و تا الان هم بلاانقطاع کار می‌کنند. روحش شاد، یادش گرامی.

اخبار مرتبط