تدوین طرح: حرکت از بینش به عمل

نویسندگان: پیتر برگمن، هاوی ژاکوبسن مترجم: مریم رضایی تبدیل یک مشکل فرساینده به یک فرصت هیجان‌‌‌انگیز برای رسیدن به دستاورد نیروبخش، لذت‌بخش است. این همان کاری است که تا به حال، در سه مرحله نخست فرآیند تغییر (متحد، دستاورد، فرصت) انجام داده‌‌‌ایم. حالا به مرحله چهارم، یعنی «برنامه» رسیده‌ایم (شکل).

بن آماده است که یک تیم جدید پویا با عملکرد عالی درست کند و جرات و جسارت رامونا و نرمی و ملاطفت سایر اعضای تیم را اهرم قرار دهد. بن حالا دیگر مسائل را طوری می‌‌‌بیند که قبلا نمی‌‌‌دید. مشکل لاینحل او حالا به سکوی پرتابی برای یک موفقیت بزرگ‌تر تبدیل شده است. او خوش‌بین،  صریح و متمرکز است.

در مورد فردی که به تغییر کردن او کمک می‌‌‌کنید چه؟ از طریق سه مرحله‌‌‌ای که تاکنون پوشش دادیم،  آنها را به همین مسیر هدایت خواهید کرد. آنها هم هیجان‌‌‌زده و پر از پتانسیل خواهند بود.

بینش‌‌‌ها عالی هستند،  اما کافی نیستند. کار شما حالا این است که طرف مقابلتان را به عملیاتی کردن این بینش‌‌‌ها هدایت کنید – یعنی توجه نشان دادن و ایجاد یک برنامه ویژه دارای محدودیت زمانی برای استفاده از فرصت‌‌‌ها و رسیدن به دستاورد. قرار نیست این برنامه کاملا «درست» و «بی‌‌‌عیب و نقص» باشد. فقط قرار است برنامه‌‌‌ای باشد که یک شانس موفقیت منطقی ایجاد کند و افراد بتوانند از آن یاد بگیرند و پیشرفت کنند.

توجه کردن از عمل کردن،  یادگیری،  تطبیق و دوباره عمل کردن می‌‌‌آید. برنامه را مثل یک آزمایش در نظر بگیرید که برای ارائه بازخورد و تمرکز بر دور بعدی اقدامات طراحی شده است.

طرف گفت‌‌‌وگوی شما،  در مرحله 4 از فرآیند چهار اقدام،  سه وظیفه اصلی دارد:  شناسایی گزینه‌‌‌ها،  انتخاب و عمل کردن.

اول،  به طرف مقابل کمک می‌‌‌کنید حداقل سه گزینه را شناسایی کند تا روی فرصتی که شما کشفش کرده‌‌‌اید،  سرمایه‌‌‌گذاری کند.

دوم،  او را هدایت می‌‌‌کنید از بین این گزینه‌‌‌ها انتخاب داشته باشد تا طرحی ایجاد کنید.

سوم،  در تعهد به انجام اقدامات و ضرب‌‌‌الاجل‌‌‌های واضح و روشن،  از آنها حمایت خواهید کرد.

نتیجه نهایی مرحله 4،  یک برنامه واضح و خاص «10سطحی» است که وقتی از طرف مقابل می‌‌‌پرسید «در مقیاس 1 تا 10،  چقدر اطمینان داری که می‌توانی به این برنامه عمل کنی؟» پاسخ می‌‌‌دهد:  10!

او مالک این برنامه و کاملا به آن متعهد است،  چون خودش درستش کرده است.

وقتی او رفتارهای جدید را امتحان می‌‌‌کند و آنچه می‌‌‌گوید یا انجام می‌‌‌دهد را تغییر می‌‌‌دهد تا به دستاورد نیروبخش خود برسد،  قابلیت استقلالش را تقویت خواهد کرد. امتحان کردن رویکردهای جدید و ایفای نقش در سناریوهای سخت،  جسارت احساسی او را رشد خواهد داد. و فرآیندی ظهور خواهد کرد که بارها و بارها از آن عبور خواهد کرد و در مواجهه با چالش‌‌‌های جدید آینده،  ضد ضربه خواهد شد.

در قسمت‌‌‌های بعدی،  هر کدام از این سه وظیفه را به تفصیل شرح خواهیم داد.

منبع:  کتاب می‌توانی دیگران را تغییر دهی