تریتژر؛ جلوگیری از دورریز غذا با یک اپلیکیشن

تاکتیک آنها این است: تبدیل زباله یک فرد به گنج برای یک فرد دیگر. چطور؟ آنها غذای مازاد رستوران‌‌‌های گران و لوکس را دریافت کرده و به قیمت ارزان و به شکل بسته‌‌‌بندی شده به فروش می‌‌‌رسانند. غذاهای گرانی که در هتل‌‌‌هایی مثل «گرند هایت» یا «فرمونت سنگاپور» سرو می‌‌‌شوند، اگر تا پایان روز به طور کامل مصرف نشوند، دور ریخته خواهند شد. اما به لطف اپلیکیشن «تریتژر»، این روال در حال تغییر است. تریتژر یک اپلیکیشن موبایل است که میان مشتریان و کسب و کارهایی که هر روز کلی غذای مازاد را دور می‌‌‌ریزند ارتباط برقرار می‌کند. آنها غذاها را از کسب و کارها تحویل می‌‌‌گیرند، بسته‌‌‌بندی می‌کنند و با قیمتی مناسب به مشتری‌‌‌ها می‌‌‌فروشند. مشتری‌‌‌هایی که گرسنه‌‌‌اند، تنها با فشردن یک دکمه روی موبایل خود می‌‌‌توانند غذاهای لذیذ را به شکل بسته‌‌‌بندی خریداری کنند. نام بسته‌‌‌ها «بوفه در جعبه» است. اولین بار است که چنین ایده‌‌‌ای در منطقه آسیا-اقیانوسیه به اجرا در آمده. در حال حاضر، چند هتل بین‌‌‌المللی معتبر با این اپلیکیشن همکاری می‌کنند. یکی از غذاهایی که در این هتل‌‌‌ها سرو می‌شود، بنتو است؛ یک پکیج غذاهای سالم، متشکل از برنج و سبزیجات و میگو و غیره. این روزها این غذاها بسیار محبوبند چرا که مردم بیش از پیش به تغذیه سالم اهمیت می‌دهند. تریتژر، نه تنها از اصراف غذا جلوگیری می‌کند بلکه از نظر اقتصادی نیز به نفع مشتریان است چون غذاهای گیاهی و دوستدار محیط‌زیست را که معمولا گرانند به قیمتی مناسب در اختیار مشتری قرار می‌دهد. پرستون می‌‌‌گوید هدف کسب و کارشان این است که غذای پایدار، برای همه دست‌‌‌یافتنی باشد. او سال ۲۰۱۶ به عمق بحران غذا پی برد. دقت کرد و دید خانواده‌‌‌اش، چقدر غذای تاریخ مصرف گذشته را دور می‌‌‌ریزند. او که در آن زمان، در دانشگاه در رشته حقوق درس می‌‌‌خواند، تصمیم گرفت با دوست و هم‌‌‌دانشگاهی‌‌‌اش، کنت که کامپیوتر می‌‌‌خواند، درباره بازار غذا و نوشیدنی تحقیق کند. آنها از بوفه هتل‌‌‌ها بازدید و از هتل‌‌‌های معتبر، درخواست همکاری کردند. طی همایش دانشگاه سنگاپور، آنها سراغ مسوولان ارشد دانشگاه که در صنعت غذا و هتلداری فعال بودند رفتند و درباره دورریز غذا صحبت کردند. فهمیدند که دورریز غذای مازاد، جزئی از این کسب و کار است و هیچ‌کس به فکر توزیع این غذاها نیست. آنهابا راهنمایی چند منتور و یک برنامه شتاب‌‌‌دهنده استارت‌آپ، اپلیکیشن تریتژر را راه‌‌‌اندازی کردند. واژه تریتژر، برگرفته از دو واژه treat به معنای «برخورد کردن» و treasure به معنای گنج است.

فلسفه آنها این است که با غذا مثل یک گنجینه رفتار کنیم. با استفاده از این اپ، نه تنها می‌‌‌توانید غذای رستوران‌ها و هتل‌‌‌ها را با قیمت ارزان بخرید، بلکه می‌‌‌توانید محصولات سوپرمارکتی‌‌‌ای که تاریخ مصرفشان رو به اتمام است را نیز با تخفیف خریداری کنید. به این ترتیب، محصولاتی که امکان دور ریزشان وجود داشت، استفاده می‌‌‌شوند، چون سوپرمارکت‌‌‌ها اجازه ندارند محصولاتی که تاریخشان رو به اتمام است را در قفسه‌‌‌ها به فروش برسانند.

اپلیکیشن تریتژر، شهرتش در شبکه‌‌‌های اجتماعی را مدیون ایده ناب و منحصر به فرد پرستون و کنت است؛ ایده‌‌‌ای که به مرور تکامل یافت. پرستون با یادآوری آن روزها می‌‌‌گوید: «آن موقع در چند کلاس کارآفرینی نیز ثبت نام کردیم. گرچه من حقوق می‌‌‌خواندم و کنت، کامپیوتر، اما تصمیم گرفتیم به مدرسه کسب و کار برویم. در ابتدا می‌‌‌خواستیم پلتفرمی برای محصولات مازاد سوپرمارکتی بسازیم اما وقتی از همسایه‌‌‌ها نظرسنجی کردم، دیدم کسی از آن استقبال نمی‌‌‌کند. آنها نگران مسمومیت غذایی بودند». در آن زمان، همه در برابر این ایده مقاومت می‌‌‌کردند. به همین علت، این دو وارد حوزه غذا و نوشیدنی شدند. واکنش مردم، بهتر بود. به چند رستوران و هتل پیشنهاد همکاری دادند اما پیشنهادشان رد شد. اولین و بزرگ‌ترین موفقیت آنهازمانی بود که هتل گرند هایت، ایده‌‌‌شان را پسندید و تصمیم به مشارکت با آنهاگرفت. این باعث شد مردم به آنها اعتماد کنند.

پرستون آن روز را به خوبی به یاد دارد. انگار همین دیروز بود که او با مدیران امور غذا و نوشیدنی هتل دیدار کردند. او می‌گوید: « با من نشستند و کامل به حرف‌‌‌هایم گوش دادند. ایده‌‌‌ام را رد نکردند اما با توجه به تجربه‌‌‌شان در صنعت هتلداری، می‌‌‌دانستند چالش‌‌‌هایی وجود دارد که باید راهی برایشان پیدا کرد». آنها در وهله اول، نگران فاسد شدن غذاها بودند. غذاهای پخته شده باید در مدت زمان کوتاهی مصرف می‌‌‌شدند. یک رستوران پنج ستاره چطور می‌‌‌توانست به پایداری برسد، بدون آنکه برند خود را فدا کند؟ بدین ترتیب، ملاقاتی که با هدف طرح یک ایده صورت گرفته بود به یک جلسه بارش فکری تبدیل شد. شرایط نگهداری برای غذاها تعیین شدند. قرار شد روی بسته‌‌‌ها درج شود که «این غذا بهتر است قبل از تاریخ X مصرف شود». بعضی غذاها نیز از لیست حذف شدند چون امکان نگهداریشان برای مدت طولانی وجود نداشت. تلاش‌‌‌های بسیار، از جمله آموزش کارکنان هتل‌‌‌ها، متقاعدسازی بوفه‌‌‌های بین راهی و تبلیغات، به مرور جواب داد تا اینکه صف‌‌‌های طولانی برای خرید این غذاها شکل گرفت.

از زمان پاندمی کرونا، تریتژر یک بخش «لایف استایل» را نیز به کسب و کارش اضافه کرده که در آن، محصولات پایدارتری مثل لیوان‌هاو کاسه‌‌‌های قابل مصرف مجدد را ارائه می‌کند که می‌‌‌توان از آنها برای ارسال غذاهای بیرون‌‌‌بر استفاده کرد. این اپلیکیشن حالا بیش از ۳۰ هزار کاربر دارد و طبق تخمین‌‌‌ها، از دورریز ۳۰ تن غذا جلوگیری کرده.