جوانان هندی، مدعیان انقلاب در عرصه تولید محتوا
سینگلا تنها ۲۳ سال دارد. او کارش را با تماسهای تلفنی تبلیغاتی شروع کرد و حالا گرداننده کسبوکاری است که درآمدش هر ماه ۱۵ درصد افزایش مییابد و شرکت لایتاسپید که یکی از بهترین شرکتهای سرمایهگذاری جهان است در آن سرمایهگذاری کرده. کار پپر، تولید محتواست. آنها یکی از بزرگترین مشکلات کسبوکارهای مدرن را حل کردهاند، یعنی تولید محتوای باکیفیت. سال ۲۰۱۷، سینگلا در موسسه علوم و فناوری بیرلای دانشگاه «پیلانی» که یکی از بهترین مراکز آموزش مهندسی هندوستان است، درس میخواند. او در اصل به حوزه کسبوکار و نوشتن علاقه دارد اما مثل بقیه دانشجویان هندی، تصمیم گرفت رشته مهندسی را انتخاب کند و در کنار درس به سایر علایقش بپردازد. پس از پایان سال اول دانشگاه، در تابستان او به بیش از ۵۰ انتشارات برای کارآموزی ایمیل زد. یکی از جاهایی که بارها برایشان ایمیل فرستاد، پلتفرم اخبار آنلاین Your Story بود. او آنقدر پاپیچ آنها شد تا بالاخره «شرادها شارما»، موسس و مدیر ارشد وبسایت از دست او کلافه شد و از او خواست که به بنگلور برود. او میگوید: «بالاخره هرطور که بود توانستم وارد آنجا شوم. هر هفته به یک نفر از اعضای تیمشان ایمیل میزدم.» بر خلاف هم سن و سالهایش که دنبال کار در حوزه مشاوره یا شرکتهای خوشهای بودند، او به دنبال یک شغل مربوط به تالیف بود که قراردادی باشد. اما ساعت کارشان یکسان بود. آن تابستان، او روزی ۱۹ ساعت کار میکرد: از ۹ تا ۵ برای وبسایت Your Story و بقیه زمانش را بهصورت نویسنده فریلنسر کار میکرد. در عرض چند ماه، ۲۵۰ هزار روپیه درآمد کسب کرد و درسهای ارزندهای گرفت. او میگوید: «چیزی که کشف کردم این بود که به زودی محتوا شدیدا فراگیر میشود و هند پتانسیل نوآوری بسیار زیادی دارد. اکوسیستم مشاغل مستقل و فریلنس درحال گسترش بود و میدانستم که عرصه تولید محتوا، به زودی به نقطه عطف خواهد رسید.» او سپس به دانشگاه برگشت و به همراه همکلاسیهایش، از جمله ریشاب شکار، یک بازار محتوای B۲B راهاندازی کرد. این برای دانشجویان سال دومی که منابعشان محدود بود و باید همزمان به درسهایشان هم میرسیدند، کار آسانی نبود. سینگلا بارها گفته که پشتکار و مداومتمان بود که راه را هموار کرد. سال ۲۰۱۷ آنها اولین سفارش خود را که ۲۵۰ مقاله درباره قطعات خودرو بود، دریافت کردند. آن هم درست ۱۰ روز مانده به امتحانات پایان ترمشان. آنها تازه اول راه بودند. نه پلتفرمی در کار بود نه شبکهای از ۳۰ هزار تولیدکننده محتوا. بنابراین، خودشان مقالات را نوشتند و بابتش حدود ۱۶ هزار روپیه دریافت کردند. بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹، با وجودی که خیلیها شرکت آنها را دستکم میگرفتند، اما درآمد شرکت به میزان قابلتوجهی افزایش یافت. سینگلا در این رابطه میگوید: «افراد مشهوری بودند که ما را جدی نمیگرفتند و معتقد بودند کار ما را هر کسی میتواند انجام دهد. ما یک چنین تجربیاتی داشتیم.» همین باعث شده بود جذب سرمایه برایشان سخت شود.
او آن روزها را به این شکل روایت میکند: «ساختن شبکه اولیه بسیار سخت بود. مجبور شدم به ۸۰ نفر از سرمایهگذاران ایمیل بزنم. در آن زمان، کلی سوال و شبهه وجود داشت. کاری که ما داشتیم انجام میدادیم، هنوز کسی در مقیاس بالا انجام نداده بود. کسبوکار خوبی بود اما مردم فکر نمیکردند ارزش سرمایهگذاری داشته باشد. امروز اما هیچ شک و شبههای درباره اندازه این بازار وجود ندارد چراکه هر شرکت، خودش یک تولیدکننده محتواست (یا نیازمند محتواست).»
سرانجام چند نفر حاضر شدند در شرکت آنها سرمایهگذاری کنند. یک سال بعد لایتاسپید حدود 2/ 4 میلیون دلار در پپر سرمایهگذاری کرد. سن این دو، موضوع بسیاری از مصاحبهها و گفتوگوها بوده اما لایتاسپید نگران این موضوع نیست چراکه قبلا هم از «ریتش آگاروال»، میلیاردر هندی که آن زمان ۱۹ سال داشت حمایت کرده بودند. برای آنها ایده مهم بود. اما ساخت محصول و جمعآوری پول فقط نیمی از ماجرا بود. استخدام اولیه، نقش مهمی در رشد هر استارتآپی دارد که برای آنها یک چالش بود. تصور کنید که دو جوان ۲۲ ساله، شروع کنند به استخدام افراد ۳۰ سال به بالا برای شرکتی که کسی اسمش را نشنیده. سینگلا میگوید: «کارمان خیلی سخت بود. اما چند موضوع به ما کمک کرد.» اولا سرمایهگذاریای که در شرکتشان انجام شده بود، تا حدی به افراد اطمینان میداد که این شرکت معتبر است. دوما، چشمانداز جاهطلبانه کارآفرینان جوان و پشتکار و ارزشآفرینی کسبوکارشان برای مردم جذاب بود. اما او میگوید: «ولی اعتراف میکنم که حتی همین امروز هم، متقاعد کردن رهبران شرکتهایی مثل فیسبوک و والمارت که به ما ملحق شوند، سخت است. امیدوارم این روند تغییر کند. البته این به اعتماد فرد به کسبوکار، مهارت شما در متقاعدسازی و بازاری که در آن فعالیت میکنید، بستگی دارد.» شرکت آنها در حال حاضر ۷۰ کارمند دارد که میانگین سنشان ۲۸ سال است. ۶ ماه پیش، تعداد کارمندانشان فقط ۲۲ نفر بود. اولویت آنها مثل هر استارتآپ دیگری، رشد سریع کسبوکار بهصورت افقی و عمودی و از هر طریق ممکن است.
پپر درحالحاضر با برندهای بزرگی در سراسر هند کار میکند. حالا قصد دارند کسبوکارشان را به ایالات متحده گسترش دهند.
«کیشان پانپالیا»، رئیس شرکت میگوید: «اول قصد داشتیم وارد بازارهای جنوب شرق آسیا شویم اما دیدیم ورود به آمریکا کلیدیتر است.» آنها معتقدند آمریکا یکی از بالغترین بازارهاست که حاضرند برای محتوای باکیفیت، پول خرج کنند. تمرکز آنها این است که پایشان را در هند محکم کنند و عملیاتهایشان را تا پایان سال به آمریکا گسترش دهند. درحالحاضر حدود ۵ درصد درآمد شرکت آنها مربوط به خارج از هندوستان است. آنها همچنین روی تولید محصولات جدید تمرکز دارند و اخیرا از یک تولیدکننده محتوای مبتنی بر هوش مصنوعی به نام Peppertype.ai رونمایی کردهاند که مخصوص تولید محتواهای کوتاه است. پانپالیا میگوید که شرکت بهدنبال گسترش نوع محتوا به محتوای صوتی و ویدئویی است که میتوانند تبدیل به محصول شوند. البته شرکت آنها به درد همه نمیخورد. درحالیکه تقاضا برای محتوا رو به افزایش است، بسیاری از شرکتها بهجای برونسپاری محتوا، به تولید محتوا در داخل سازمان روی آوردهاند تا بتوانند روی آن کنترل بیشتری داشته باشند.