«توماس هیلی»:
جوانی که مدعی رقابت با تسلاست
به لطف شرکت Hyliion توماس اخیرا روزهای بزرگی را پشت سر گذاشته. طی پنج روز، این مهندس مکانیک ۲۸ ساله پس از رای‌گیری از سهامداران استارت‌آپش که در زمینه کامیون‌های هیبریدی فعالیت می‌کند، اولین روز فعالیت‌اش را به‌عنوان مدیر یک شرکت سهامی عام آغاز کرد، آن هم در بحبوحه کرونا. او همچنین ترتیبی داد تا استارت‌آپش با یکی از شرکت‌های موسوم به SPAC یا «چک‌سفید» ادغام شود. این شرکت‌ها فعالیت تجاری خاصی ندارند و صرفا برای تسهیل فرایند عرضه اولیه شرکت‌های تازه‌کار تاسیس شده‌اند. کار هیلیون، تولید صفر تا صدکامیون‌های برقی نیست. این شرکت که کارش را از سال ۲۰۱۵ آغاز کرد، کامیونت‌های کلاس ۸ را تحویل می‌گیرد و به جای دیزل قدیمی، سیستم نیروی محرکه الکتریک روی آنها نصب می‌کند. چندی پیش کار خود را در بازار اوراق بهادار نیویورک آغاز کرد. حالا توماس، جوان‌ترین مدیر ارشد یک شرکت سهامی عام و نامش جزو میلیاردرهای خودساخته آمریکایی است، اما ظاهرا خودش هنوز این را باور نکرده. وی در مصاحبه با بیزینس اینسایدر گفت: «اگر بخواهم با یک کلمه توصیفش کنم، می‌گویم فراواقعی است.» درست چند ساعت بعد از ادغام با شرکت Tortoise Acquisition، او در گفت‌وگویی ویدئویی با بیزینس اینسایدر درباره عرضه اولیه سهام شرکتش صحبت کرد. او گفت که قصد دارد از تسلا جلو بزند و اینکه یک‌شبه به یک میلیاردر تبدیل شده، چه حسی دارد. او از مدیران میلیاردر خیلی فاصله دارد. یک موردش این است که او خیلی جوان‌تر است. طبق گزارش وب‌سایت Wealth-X، متوسط سن ۷۸۸ میلیاردر آمریکایی در سال ۲۰۱۹، ۶۵ سال بوده است. رویای او، یعنی الکتریکی کردن کامیون‌ها برمی‌گردد به زمانی که در حومه شهر بوستون زندگی می‌کرد و آخر هفته‌ها به مسابقات کارتینگ می‌رفت.
او سرانجام پیشرفت کرد و به ماشین‌های مسابقه‌ای و اسپرت روی آورد، اما پس از مدتی ورزش را کلا کنار گذاشت تا روی درس و فوتبال تمرکز کند. وقتی در دانشگاه کارنگی ملون و در رشته مهندسی مکانیک ثبت نام کرد، علاقه‌اش به وسیله‌های نقلیه برقی بیشتر شد. او می‌گوید: «آن روزها تسلا تازه داشت معروف می‌شد. با خودم می‌گفتم، چرا تکنولوژی برق در ماشین‌ها هست اما کسی به کامیون‌ها فکر نمی‌کند؟ آنها سالانه کلی مسیر طی می‌کنند و کلی گاز گلخانه‌ای تولید می‌کنند. آنجا بود که گفتم بگذار ایده الکتریکی کردن را در این صنعت اجرا کنیم.» او می‌گوید ساعت‌های بی‌شماری که صرف کار با ماشین‌ها مسابقه‌ای کرد باعث شد ایده محصول منحصربه‌فرد هیلیون در ذهنش شکل بگیرد: یک موتور الکتریکی جایگزین برای کامیون‌های دیزلی‌ای که با سوخت گاز طبیعی کار می‌کردند. او می‌گوید: «نگاه می‌کردیم و می‌گفتیم لازم نیست یک خودرو را از اول بسازیم چون کار سنگینی است.» مدل هیلیون درون فضای کامیون‌هایی که قبلا ساخته شده‌اند، جاسازی می‌شود و همین جاسازی محصول در کامیونت‌ها که زیرساخت لازم را دارا هستند، هزینه مشتری‌های جدید را کاهش می‌دهد. و البته، در مصرف سوخت و هزینه‌های مرتبط با آن نیز صرفه‌جویی می‌شود. آلودگی هوا نیز کمتر خواهد شد.
و علاوه بر رقیب‌های اصلی، یعنی «تسلا» و «نیکولا»، هیلیون توانسته کامیونت‌ها را به جاده‌ها بفرستد و کارش را شروع کند.
تسلا قبلا سفارش کامیونت‌هایش را گرفته اما تحویل آنها را تا ۲۰۲۱ به تعویق انداخته. نیکولا نیز که به کلاهبرداری متهم شده، درحال پاسخگویی به وزارت دادگستری و کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکاست درحالی‌که استعفای ناگهانی مدیر ارشدش، «ترور میلتون» و سقوط آزاد سهام شرکت همه را شوکه کرد. هر دو شرکت همچنین درگیر دادگاهی در رابطه با نقض حق انحصاری هستند. توماس می‌گوید فعالیت حمل‌ونقل شرکتش طی دوران کرونا هرگز متوقف نشده. با این وجود، او از اینکه با میلتون یا ایلان ماسک (مدیر ارشد تسلا) مقایسه شود، ابایی ندارد. تبلیغات هیلیون، مستقیما شرکت را با نیکولا مقایسه می‌کنند و ادعا می‌کنند که کامیون‌های اصلاح شده توسط هیلیون، دارای بُرد دو برابر کامیون‌های نیکولا و سه برابر کامیون‌های تسلا هستند.
توماس به بیزینس اینسایدر گفت: «کار همه ما، ارائه وسایل نقلیه برقی است. همه ما روی الکتریکی کردن تمرکز داریم اما مسیرهایمان کمی با هم متفاوت است.» اما توماس یک وجه اشتراک با ایلان ماسک دارد: گرایش اعتیاد به کار. وقتی از او پرسیدند که چند ساعت را در محل کار می‌گذرانی، توماس جواب داد: «نگویم بهتر است. همه فکر و ذکرم کار است، که باید این‌طور باشد. ۲۴ ساعت شبانه‌روز، هفت روز هفته.» او دوست دارد برای رفت و آمد از خودروهای الکتریکی استفاده کند. او به‌رغم ثروتی که اخیرا به‌دست آورده، می‌گوید سبک زندگی‌اش تغییری نکرده. او در حال حاضر 6/ 1 میلیارد دلار ثروت خالص دارد اما بخشی از ثروتش به مدت دو سال در سهام هیلیون بلوکه خواهد بود. او می‌گوید هنوز برنامه خاصی برای اینکه چطور این پول را خرج کند ندارد اما امیدوار است در آینده، فعالیت‌های بشردوستانه‌ای در رابطه با تغییرات آب‌وهوایی انجام دهد. او همچنین قصد ندارد مدتی کار را کنار بگذارد تا ورودش به دنیای میلیاردرها را جشن بگیرد به جز یک سفر کوتاه به نیویورک تا زنگ آغاز معاملات بورس را به صدا درآورد. او می‌گوید: «از طرف خودم باید بگویم، برایم خیلی هیجان‌انگیز و جذاب است که می‌توانم بگویم حالا شغل من واقعا این است که روی ماشین‌ها و کامیون‌ها کار کنم. می‌توانم چیزی که قبلا فقط یک سرگرمی بود را به یک شغل تبدیل کنم و این بهترین چیز است.» وقتی از او پرسیده شد که «10 سال بعد، کجا ایستاده‌ای؟» او گفت: «هدف ما این است که وقتی داری در اتوبان رانندگی می‌کنی، کامیون‌هایی ببینی که مجهز به موتور محرکه هیلیون باشند. کامیون‌های الکتریکی دیگری از شرکت‌های دیگر هم در جاده‌ها خواهند بود. امیدواریم همه موفق شوند چون در نهایت، همه ما داریم برای رسیدن به یک هدف تلاش می‌کنیم: الکتریکی شدن وسایل نقلیه.»
