مشاغل کوچک برای اقتصاد کشورها حیاتی هستند و باید بتوانند به سلامت از این بحران عبور کنند. اما چگونه می‌توانند این بحران را پشت‌سر بگذارند؟ چگونه می‌توانند از کسب‌و‌کارشان محافظت کنند؟

دارایی نقدی تامین کنید. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای مشاغل کوچک، دسترسی به پول نقد است. مدیریت کسب‌و‌کار، فرآیند پرخطری است. به‌خصوص در مورد مشاغل کوچک که بسیار آسیب‌پذیر هستند. طبق آمار عمر متوسط مشاغل ۵ سال است و تنها نیمی ‌از آنها بیشتر از ۵ سال دوام می‌آورند. مخارج کلی مانند اجاره، حقوق و دستمزد و خدمات و هزینه آب و برق، به‌خصوص در سال‌های اول، نقدینگی شرکت را کم می‌کند. حالا کاهش تقاضا و تبعات ناشی از این پاندمی را به کاهش درآمد اضافه کنید، می‌بینیم که مشاغل کوچک و کارآفرینان چقدر صدمه می‌بینند و چقدر تحت فشار خواهند بود. صاحبان مشاغل کوچک برای مقابله با این چالش، باید هرچه سریع‌تر نقدینگی خود را تامین کنند و پول کافی برای تمامی بدهی‌های خود داشته باشند.  صندوق کارآفرینی کسب‌و‌کارهای کوچک پیشنهاد کرده که در دوران پاندمی، دولت تسهیلات مالی به مشاغل کوچک ارائه کند، تا آنها بتوانند کارمندان‌شان را نگه دارند و تعدیل نیرو نکنند. چون نیروهای انسانی که طی روزها و ماه‌ها و سال‌ها جذب شده و آموزش دیده‌اند، سرمایه‌های شرکت هستند. این کار می‌تواند نقدینگی این مشاغل آسیب‌پذیر را در کوتاه‌مدت تامین کند و به محض بازگشت مشتریان و خوب شدن شرایط کاری، می‌توانند رشد کنند. همچنین می‌توان سقف وام و تسهیلات را افزایش داد. صاحبان کسب‌و‌کارها و کارآفرینان به‌دنبال یافتن راه‌حل‌های نوآورانه برای حفظ نقدینگی هستند. تامین مالی و حفظ نقدینگی برای ثبات بازار و کمک به‌کارفرمایان، کارگران و خانواده‌های آنها بسیار مهم است.

دسترسی به سرمایه را تضمین کنید. برای کسب‌وکارهای فرانشیز، حفظ نقدینگی یک طرف معادله است. در طرف دیگر پرداخت حقوق به‌کارمندان قرار دارد. پرداخت وام با بهره کم، در کوتاه‌مدت می‌تواند از مشکلات آنها کم کند ولی مساله بازپرداخت وام می‌تواند فشار بیشتری بر این مشاغل وارد کند. با توجه به کاهش تولید و درآمد و مقررات مرخصی اضطراری باحقوق، اخراج یک واقعیت نگران‌کننده است. به منظور کمک به مشاغل کوچک در تامین حقوق و دستمزد کارمندان و هزینه‌های جانبی شرکت، باید برنامه‌هایی برای اعطای وام با شرایط خاص تنظیم بشود.

با سیاست‌گذاران اقتصادی تعامل داشته باشید. سیاست‌گذاران از شواهد تحقیقاتی برای تغییر یا توسعه سیاست‌ها استفاده می‌کنند. تجربه‌ها و استراتژی‌های آنها می‌تواند به مشاغل کوچک کمک کند. صحبت در مورد کمک‌های مالی برای مشاغل کوچک زیاد است، ولی آیا همه آنها می‌توانند این کمک‌ها را دریافت کنند؟ چه محدودیت‌هایی وجود دارد؟ در این مقطع زمانی، تصمیم‌های ما بسیار مهم هستند. نمی‌توانیم کسب‌و‌کارمان را در این موقعیت بحرانی به‌حال خود رها کنیم یا هر سیاست اقتصادی را بدون فکر انتخاب کنیم.

همه کارفرمایان و صاحبان مشاغل می‌توانند به‌صورت انفرادی یا گروهی و از طریق رسانه‌های اجتماعی، نامه، ایمیل، تماس‌های تلفنی با سیاست‌گذاران در این زمینه صحبت کنند، نیازها و چالش‌های خود را انتقال دهند، مشورت کنند و بهترین تصمیم را بگیرند.

مشاغل کوچک مایه حیات جامعه و اقتصاد هستند و در این بحران به کمک فوری نیاز دارند. آنها برای اقتصادهای محلی، اشتغال و رشد اقتصادی فراهم می‌کنند. در اثر این پاندمی‌ کافی‌شاپ‌ها، رستوران‌ها، سالن‌های بدن‌سازی و فروشگاه‌های حیوانات خانگی همه بسته شده‌اند. دوستان و اعضای خانواده ما شغل‌هایشان را از دست داده‌اند. وقت آن است که دست ‌به‌کار شویم. همان‌طور که این ضرب‌المثل می‌گوید، پیشگیری بهتر از درمان است. همه جوانب را بسنجیم، اطلاعات را جمع‌آوری و ارزیابی کنیم. این مساله برای همه صاحبان مشاغل کوچک در سراسر دنیا وجود دارد، درنتیجه مشتریان آنها نیز دچار مشکلاتی هستند. صنعت فرانشیز مدعی است که حدود ۲۶ هزار و ۵۰۰ شغل کوچک در اثر این بحران تعطیل می‌شوند، تصمیم‌ها و قوانین اشتباه می‌تواند تعداد آنها را به ۳۳هزار افزایش دهد. برای کسب‌و‌کارهای کوچک در خارج از صنعت فرانشیز، این عدد ممکن است بالاتر از این باشد. دسترسی به سرمایه‌ مورد نیاز و به حداکثر رساندن نقدینگی مهم‌ترین چیزی است که می‌توانیم برای زنده ماندن کسب‌و‌کارمان انجام دهیم؛ حالا سوال مهمی که مطرح می‌شود این است که قانون‌گذاران و اقتصاددانان که کلید آینده اقتصادی ما در دستانشان است، چگونه این کار را انجام خواهند داد؟