مذاکرات طبیعت سازمان ملل‌متحد با کاهش بودجه حفاظت از محیط‌زیست به بن‌‌‌‌‌‌‌بست رسید
بن‌‌‌‌‌‌‌بست کاپ ۱۶
به گزارش رویترز، درحالی‌که اجلاس تنوع‌زیستی کاپ۱۶ سازمان ملل‌متحد وارد دومین هفته خود شد و کشورها متعهد شدند‌میلیون‌ها دلار به‌جای‌میلیاردها دلار مورد‌نیاز کمک کنند، اکنون کشورها بر سر چگونگی تامین بودجه‌حفاظت و سایر تصمیمات کلیدی به بن‌‌‌‌‌‌‌بست رسیده‌‌‌‌‌‌‌اند. هفت کشور و یک دولت در روز دوشنبه که به‌نام «روز مالی» نامگذاری شده بود، ۱۶۳میلیون دلار اضافی را برای صندوق جهانی تنوع‌زیستی، متعهد شدند.
این صندوق برای کمک به تحقق اهداف تعیین‌شده در چارچوب جهانی تنوع‌زیستی ۲۰۲۲ کونمینگ-مونترال با هدف پایان‌دادن به تخریب طبیعت تا سال۲۰۳۰ ایجاد شد. کاپ۱۶ در شهر کوهستانی کالی کلمبیا وظیفه اجرای این توافق را بر عهده دارد. گروه‌های مدافع طبیعت گفتند؛ این تعهدات-که کل مبلغ جمع‌‌‌‌‌‌‌آوری شده توسط صندوق را به حدود ۴۰۰میلیون دلار می‌رساند- بسیار کمتر از‌میلیاردها دلاری است که برای صندوق پیش‌بینی‌شده بود.
ایرنه وابیوا، یکی از حامیان تنوع‌زیستی در صلح سبز، گفت: «این بسیار کم است. شما در مورد میلیون‌ها دلار صحبت می‌کنید، اما آنچه ما انتظار داریم میلیاردها دلار است. وقتی به روند افزایشی از دست‌دادن تنوع‌زیستی نگاه می‌کنیم، نحوه گردش پول بسیار بسیار کند است و این امر بسیار نگران‌‌‌‌‌‌‌کننده است.» با توجه به تخریب بی‌سابقه طبیعت و انقراض سریع گونه‌‌‌‌‌‌‌ها، دانشمندان به دولت‌های جهان هشدار دادند که زمانی برای تلف‌کردن وجود ندارد.
به گفته اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی در حال‌حاضر حدود ۳۸درصد از گونه‌‌‌‌‌‌‌های درختی جهان-در مجموع ۱۶۴۲۵گونه-به‌دلیل قطع بی‌‌‌‌‌‌‌رویه درختان به‌ویژه برای ایجاد راه برای کشاورزی، معدن، جاده‌سازی و سایر تلاش‌های توسعه، در معرض خطر انقراض هستند. گرتل آگیلار، مدیر IUCN در یک نشست خبری در کالی گفت: «ما باید اقدام فوری انجام دهیم. اگر واقعا می‌خواهیم این گونه‌‌‌‌‌‌‌های درختی را زنده نگه داریم.»
در این اجلاس که شانزدهمین نشست اعضای کنوانسیون سازمان‌ملل در مورد تنوع‌زیستی (CBD) است، درباره چگونگی اجرای ۲۳ هدف مندرج در توافق‌نامه کونمینگ-مونترال ۲۰۲۲ بحث شد. مهم‌ترین این اهداف این است که هر کشور تا سال۲۰۳۰، ۳۰درصد از قلمرو خشکی و دریایی خود را برای حفاظت اختصاص دهد؛ هدفی که به‌عنوان هدف ۳۰ در ۳۰ شناخته می‌شود.
طبق برنامه محیط‌زیست سازمان ملل‌متحد (UNEP) تا روز دوشنبه، تنها ۱۷.۶درصد از مساحت خشکی و آب‌های داخلی جهان تحت‌نوعی حفاظت قرار داشتند. بسیاری از کشورها با وجود ضرب‌‌‌‌‌‌‌الاجل این ماه هنوز تعهدات خود را ارائه نکرده‌‌‌‌‌‌‌اند. در گزارش UNEP آمده است؛ تعهدات برای حفاظت از اقیانوس‌‌‌‌‌‌‌های باز حتی کمتر نیز بود؛ به‌طوری که در حال‌حاضر تنها از ۸.۴درصد از مناطق دریایی و ساحلی محافظت می‌شوند. رئیس UNEP از کشورها خواست نه‌تنها به هدف حفاظت از ۳۰درصد دست‌یابند، بلکه به‌جای حمایت از زمین‌‌‌‌‌‌‌های بایر یا سایر مناطقی که در حال‌حاضر حیات‌وحش و جمعیت کوچک انسانی دارند، زمین‌‌‌‌‌‌‌ها و آبراه‌‌‌‌‌‌‌های با ارزش بالا را برای حفاظت هدف قرار دهند. اینگر آندرسن، مدیر اجرایی UNEP در حاشیه این اجلاس گفت: «ما نمی‌توانیم فقط با این اعداد فریفته شویم. طبیعت را نمی‌توان در موزه گذاشت.»
تا پایان اجلاس در روز جمعه، مذاکره‌‌‌‌‌‌‌کنندگان و ناظران امیدوارند که در مجموعه‌‌‌‌‌‌‌ای از مسائل مربوط به تامین مالی، مواد ژنتیکی، نمایندگی بومیان و سیاست حفاظت به پیشرفت‌هایی دست‌یابند. دیوید آینزورث، سخنگوی دبیرخانه گفت: «مذاکرات به‌خوبی پیش‌می‌رود، اما دستور کار سنگین است.» آینزورث گفت: «درحالی‌که شدت این بحث‌ها نشان‌دهنده مشارکت کشورها است، اما در برخی موارد نشانه‌هایی از «سطح نسبتا پایین اعتماد» بین کشورها دیده می‌شود. آنها در این هفته کارهای زیادی برای انجام‌دادن دارند.»
تاکنون نمایندگان به توافقی بر سر اقدامی برای شناسایی و مشارکت گروه‌های بومی در تصمیم‌گیری در مورد تنوع‌زیستی نزدیک شده‌اند که حضور دائمی جدید برای این گروه‌ها در فرآیند رسمی CBD سازمان ملل، از جمله موارد این توافق است. اما بسیاری در حال تماشای کاپ۱۶ هستند تا گزینه‌‌‌‌‌‌‌های قدرتمند مالی برای تامین بودجه‌حفاظت را به‌عنوان معیاری برای موفقیت اجلاس ارائه دهد. گفت‌وگوهای اجلاس سران در مورد چگونگی بسیج میلیاردها دلار مورد‌نیاز برای توقف از دست‌دادن تنوع‌زیستی در این دهه، روز دوشنبه به بن‌‌‌‌‌‌‌بست رسید، زیرا نمایندگان کشورها در مورد اینکه آیا باید یک صندوق اضافی برای مدیریت این تامین مالی ایجاد شود یا خیر، اختلاف‌نظر داشتند.
