دو نهاد فرهنگی بریتانیا مطرح کردند
آیا بابانوئل نشانه استعمار است؟
این یادداشت که در پست وبلاگی گروه موزههای دولتی برایتون وهاو با عنوان «استعمارزدایی از بابانوئل» و به قلم سیمون لاکوربینیه، رئیس مشترک بخش تغییرات فرهنگی این موزهها، منتشر شده، نقش سانتا بهعنوان یک مرجع اخلاقی را زیر سوال میبرد و مدعی است که او نمیتواند به طور عادلانه «کودکان بومیای را که آیینها و سنتهای فرهنگی خودشان را اجرا میکنند» ارزیابی کند. در این مطلب آمده است که داستان بابانوئل میتواند به محوشدن شیوهها و تاریخهای فرهنگی بومیان بینجامد و همچنین از تصویر سنتی سانتا که بر اِلفها نظارت میکند انتقاد شده؛ تصویری که به گفته نویسنده، ایدههای سلسلهمراتب، اقتدار و بهحاشیهرانی را بازتولید میکند. در روایتها و تصویرسازیهای کلاسیکِ کریسمس، سانتا کلاوس رئیس و صاحباختیار کارگاه قطب شمال است و اِلفها بهعنوان نیروی کارِ او نمایش داده میشوند؛ آنها اسباببازی میسازند، دستور میگیرند و سانتا بر کارشان نظارت و مدیریت دارد. سانتا در این ساختار، مرجع قدرت و تصمیمگیری نهایی است.
در این یادداشت از والدین خواسته شده با کنار گذاشتن فهرست «خوب و بد» که آن را یک «دوگانهسازی غربی» میخواند، «نگاه استعماری» را به چالش بکشند و در عوض، سانتا را بهعنوان «شخصیتی متنوعتر که تبادل فرهنگی را جشن میگیرد» بازتعریف کنند. همچنین پیشنهاد شده است که بابانوئل بهصورت برابر در کنار اِلفها کار کند، افراد بیشتری از سراسر جهان در کارگاه او حضور داشته باشند و با معرفی «مامان نوئل» نشان داده شود که «لازم نیست مردان همیشه در رأس باشند».
