«آلیس در سرزمین عجایب» چطور خلق شد؟
«چارلز لاتویج دادسون» با نام مستعار «لوئیس کارول» در سال ۱۸۳۲ میلادی در خانواده‌ای انگلیکانی در انگلستان متولد شد. این نویسنده قبل از ثبت‌نام در یک مدرسه شبانه‌روزی در خانه آموزش دید. کارول در هر دو مقطع تحصیلی موفق بود. او علاوه بر اینکه از سنین کودکی نگارش شعر و داستان کوتاه را آغاز کرده بود، در ریاضیات نیز سرآمد بود. استعداد او در کار با اعداد یک مدرک افتخاری و بعدها سمت دانشیاری در دانشگاه آکسفورد را برایش به ارمغان آورد. کارول به مدت ۲۶ سال در آن دانشگاه به تدریس پرداخت. ریاضیات نه تنها در فعالیت دانشگاهی کارول، بلکه در روند نویسندگی او هم نقش پررنگی را ایفا می‌کرد. «آلیس در سرزمین عجایب» و دنباله آن با عنوان «آن سوی آینه»، نشان‌دهنده رویکردی بازیگوشانه در علم حساب است.
کارول داستان «ماجراهای آلیس در زیرزمین» را در سال ۱۸۶۴ میلادی تکمیل کرد. او این کتاب را با اقتباس از داستانی نوشت که خودش برای سه دختر «هنری لیدل»، مشاور آکسفورد، با نام‌های «لورینا، ادیث و آلیس» در جریان یک قایق‌سواری در سال ۱۸۶۲ میلادی تعریف کرده بود. این سه دختر هشت تا سیزده‌ساله به اندازه‌ای قصه کارول را دوست داشتند که کارول در نهایت به درخواست آلیس این داستان را به دست‌نوشته تبدیل کرد.
در سال ۱۸۶۴، کارول کتاب دست‌نویس خود را به آلیس داد و حدود یک سال بعد این داستان منتشر شد. علاوه بر اینکه طول داستان افزایش پیدا کرده بود و تصویرگری‌های سر جان تنیل، تصویرگر مشهور، هم به کتاب اضافه شده بود، کتاب منتشرشده با توجه به اضافه شدن شخصیت‌هایی همچون «کلاهدوز دیوانه» با متن اصلی تفاوت‌هایی داشت. شخصیت آلیس این داستان از آلیس لیدل الهام گرفته شده بود، شخصیت پرنده «دودو» براساس خود کارول شکل گرفته بود و از همه جالب‌تر ایده پشت پوزخند گربه مشهور این داستان از پنیر الهام گرفته شده بود.
