بزرگداشت مستندساز مشهور در موزه سینما
رویا نونهالی، بازیگر و همسر این مستندساز در ابتدای مراسم گفت: رامین به خاطر نظامی بودن پدرش، در کودکی اغلب در سفر بوده و نظم را از پدرش آموخته و معلمش مادرش بوده است. در ۱۳۶۸ وارد دانشگاه شد و با رتبه نخست، رشته کارگردانی را تمام کرد و ادامه تحصیل داد. او در این میان کارگردانی و تهیه‌کنندگی مستند انجام می‌داد و همیشه دنبال شعر، خیال و سند در مستندسازی بود. رامین حیدری فاروقی نیز پس از دریافت نشان عالی گفت: من دل‌نازک هستم و بُغضم می‌گیرد و هر موقع بُغض می‌کنم، خوشحال می‌شوم و می‌گویم چه عالی که هنوز زنده‌ام! و نیاید آن روزی که بُغضمان نگیرد. من خوشبختم و دلایل این خوشبختی سیاهه طولانی دارد و بزرگ‌ترین دلیل آن، مادر و پدرم هستند. من خوشبختم چون معتقدم خوشبختی مبتنی بر تجربه خانواده است و خانوده من روز به روز بزرگ‌تر شد چراکه معلم خوب و استاد گرانقدری داشتم.
او ادامه داد: در دانشگاه با استاد اصلانی آشنا شدم و اگر یک نفر باشد که انسان او را باور کند، درهای خوشبختی به روی او باز می شود و من استاد بودن او را باور کردم. در دوران دانشجویی در بنیاد سینمایی فارابی استخدام شدم و از حضور محمد بهشتی بهره بردم. درباره همسرم باید بگویم همسفر، عشق، اعتماد و تعقل به اعتماد مدام. از افراد زیادی باید قدردانی کنم و امیدوارم سندهای زندگی‌شان دل‌انگیز باشد. من معتقدم خانواده تنها خون نیست، خانواده محل تحقق اعتماد متقابل است که به خلاقیت و گرانقدر دانستن تواضع و مهر به دیگران نیاز دارد. این‌گونه خانواده می‌تواند بزرگ شود و من برای همین خوشبختم. زندگی من امروز در این ضیافت منعقد شد و از تک‌تک دوستانم متشکرم.
منوچهر شاهسواری، محمد حمیدی مقدم، محمدعلی نجفی، محمدرضا اصلانی، مرتضی رزاق‌کریمی، محمد صوفی، علیرضا حسینی، سیدمحمد بهشتی، فریدون خلعتبری، سیداحد میکائیل‌زاده، محمد طیب، مجید رجبی معمار، مسعود امینی تیرانی، رویا نونهالی، رامین حیدری فاروقی، هادی آفریده، حامد شکیبانیا، سام کلانتری، مجید خالقی سروش، آزاده موسوی، کوروش عطایی و ... از جمله افرادی بودند که در این مراسم حضور داشتند.
