زشت است سریالی فقط بخنداند

فرهاد آئیش می‌گوید: من معمولا در پذیرش همکاری با یک پروژه به دو موضوع اهمیت می‌‌‌دهم؛ در ابتدا این مساله برایم مهم است که نقش پیشنهاد شده برایم چالش داشته باشد و سپس به سلامت گروه دست‌‌‌اندرکار تولید اهمیت می‌‌‌دهم، زیرا در مدت کار با اعضای آن گروه زندگی خواهم کرد. این بازیگر گفت: روزها و لحظه‌‌‌های زندگی می‌‌‌گذرند و من حاضر نیستم به خاطر حرفه‌‌‌ای‌‌‌گری، وارد هر کاری بشوم، بلکه باید از نظر روحی، روانی و معنوی هم رشد کنم. من راجع به گروه دست‌‌‌اندرکار تولید سریال «مسافران شهر» شنیده بودم که این گروه بسیار نازنین، کارگردان و فضای بسیار خوبی دارد و چنین فضایی آدم را به همکاری با پروژه مذکور تشویق می‌کند. مهم‌تر از آن، نقش پیشنهاد شده برای من بود که به شدت چالش‌‌‌برانگیز و لذت‌‌‌بخش بود و من فکر می‌کردم با ایفای آن و گذر از چالش‌هایش به نتیجه خوبی برسم، بنابراین وارد کار شدم و از اینکه با دست‌‌‌اندرکارانش همکاری کردم، بسیار راضی هستم.

این بازیگر سینما و تلویزیون گفت: به هر حال سریال‌‌‌های طولانی‌‌‌مدت و پرتعداد، خصلت‌‌‌های خودشان را دارند و سریال‌‌‌های اپیزودیک هم ویژگی‌‌‌های خودشان را دارند و هرکدام در جای خودشان دارای فواید و ضررهایی هستند. سریال‌‌‌های طولانی‌‌‌مدت برای خانواده‌‌‌هایی که هر شب برای زندگی با یک قصه و پیگیری آن وقت دارند، مثل سفر می‌‌‌مانند و این در جای خودش خوب است ولی در ماه رمضان که افراد هر شب لزوما خانه نیستند و برای افطار به مهمانی می‌‌‌روند، سریال‌‌‌های اپیزودیک خوب هستند، زیرا افراد با از دست دادن چند قسمت از این سریال‌‌‌ها قصه را از دست نمی‌‌‌دهند، من هم به دلیل مشغله‌‌‌های زندگی، معمولا نمی‌توانم سریال‌‌‌های طولانی‌‌‌مدت و پرتعداد را دنبال کنم.

وی با اشاره به یکی از معضلات سریال‌‌‌های مناسبتی در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: معمولا فرصت کمی برای تولید سریال‌‌‌های مناسبتی در نظر گرفته می‌شود، بنابراین کارگردان و گروه با یک زمان محدود روبه‌رو می‌‌‌شوند و مجبور خواهند شد که به دلیل محدودیت زمان، خیلی وقت‌‌‌ها از برخی از مسائل سرسری بگذرند. تلویزیون ما همیشه دو مشکل محدودیت زمان در تولید آثار و نبود فیلمنامه پیش از شروع پروژه را دارد. وجود این مشکلات به شدت به کیفیت تولید آثار نمایشی لطمه می‌‌‌زند، البته ما در تولید اپیزود «خسیس» متن داشتیم اما مساله محدودیت زمان، پروژه را اذیت کرد. این هنرمند پیشکسوت گفت: اپیزود «خسیس» کمی مایه‌‌‌های طنزگونه و کمدی داشت و به نظر من برای کارهای اپیزودیک که کوتاه هستند، ممکن است که طنز از غیر‌طنز، تراژیک و اجتماعی مفیدتر باشد، به خاطر اینکه یک مقوله تراژیک به راحتی نمی‌تواند در یک مدت در مخاطب خودش جای بیفتد، ولی طنز بلافاصله با مخاطبش ارتباط برقرار می‌کند.

آئیش ادامه داد: اینکه طنز بعضی وقت‌‌‌ها بیشتر از سایر مقوله‌‌‌ها جواب می‌دهد گاهی هم به ضرر خود طنز است. خیلی وقت‌‌‌ها برخی از پروژه‌‌‌ها به اینکه فقط مخاطب را بخندانند، بسنده می‌کنند و این به نظر من به شدت زشت است. طنز باید شخصیت، کلاس، فرم درست، سبک درست و زیباشناسی درست داشته باشد.  وی تاکید کرد: مخاطب باید با طنز همراه با احترام روبه‌رو شود. کسی نمی‌تواند به صرف خنداندن، یک کار طنز یا کمدی بسازد؛ چنین کاری لااقل خوب نخواهد بود.  این بازیگر گفت: خوشبختانه به نظر من طنز اپیزود «خسیس» بسیار ملایم بود و گاهی شخصیت‌‌‌ها به‌خصوص شخصیت من می‌توانست کمی غلو شده به نظر بیاید. این یکی از چیزهایی است که طنز نیاز دارد، ولی به نظر من طنز این کار از مرز رد نشده و متعادل بود و کل اپیزود هم بالانس خوبی از مسائل اجتماعی، پیام‌‌‌هایی که آنجا بودند و مایه‌‌‌های کمدی داشت.