زندگی الاکلنگی یک ستاره

 البته در سال‌های اخیر تلاش کرده در فیلم‌هایی بازی کند که ارزش هنری دارند و در این زمینه موفق هم بوده است. حیایی حدود ۷۶ فیلم سینمایی و ۲۵ سریال بازی کرده که برای خودش رکورد قابل‌توجهی است. سال‌ها پیش ثریا قاسمی برای یک نمایش کودک که خودش کارگردانی می‌کرد دنبال بازیگر می‌گشت و دوستی امین حیایی را به او معرفی کرد.همکاری آنها در آن نمایش راه را برای حیایی جوان باز کرد و او خیلی زود توانست به سینما ورود کند. سرمشق او در سینما جمشید هاشم‌پور است و می‌گوید این بازیگر هنوز در این سن و سال فیزیک بدنی نرم و پرانعطافی دارد. درباره ورودش به عرصه هنر گفته است:«هنر خود را مدیون آقای اصغر هاشمی و همایون اسعدیان می‌دانم اما بعد از سریال «آپارتمان» دیده شدم و مردم من را شناختند. خب در این فیلم موهای من هم بلند بود و آن زمان موی بلند عجیب و جرم بود و دستگیر می‌کردند! حتی یک‌بار در درکه من را گرفتند و گفتند چرا موهایت بلند است!»

حیایی غیر از بازیگری تجربه‌هایی در موسیقی هم داشته است. در کل آدمی است که فراز و نشیب‌ها را دوست دارد. در جایی درباره زندگی شخصی خودش و نیلوفر خوش‌خلق همسرش گفته است: «هر دوی ما خردادی هستیم. اصلا یکنواختی را دوست نداریم، مثل الاکلنگیم. وقت‌هایی که من بالایم، نیلوفر پایین است. وقتی نیلوفر بالاست، من پایینم. گاهی هم هر دو وسط ایستاده‌ایم. به همین راحتی زندگی‌مان الاکلنگی است.»

نیلوفر خوش‌خلق همسر امین حیایی هم گفته است: «خیلی‌ها تصور می‌کنند که پیوند من و امین به‌خاطر سینما بود، اما معرفت و منش و اخلاق امین مرا جذب کرد. امین انسان بسیار باگذشتی است و طی این سال‌ها، بارها این ویژگی‌اش را به من ثابت کرده است. ما سال‌ها روزگار خوشی را کنار هم می‌گذرانیم و امیدواریم این روند ادامه داشته باشد، چراکه اصولا من و امین چه در زندگی شخصی و چه در زندگی کاری به آینده خوش‌بین هستیم و دلمان می‌خواهد زندگی با آرامش را تجربه کنیم.»

حیایی در سال‌های اخیر اما با بازی در «شعله‌ور» ساخته حمید نعمت‌الله چهره متفاوتی از خود به نمایش گذاشت.چهره‌ای از یک بازیگر پخته با انتخاب‌های درست.  در فیلم‌های «درخونگاه» و «دارکوب» هم نقش‌های درخشانی را ایفا کرد و ثابت کرد می‌خواهد راه دیگری را تجربه کند. از تکراری بودن فرار می‌کند و زمانی که ببیند نقشش به تکرار افتاده از کارگردان می‌خواهد عوض کند. در این رابطه گفته است: «تمام تلاشم این است که در هر ژانری بازی کنم.حتی با دستمزد کمتر قبول کردم یکسری کارها را بازی کنم، چون احساس کردم ارزش هنری‌اش خیلی بالاست و این برای من ارزشمند است. البته اول از همه خواستم کارنامه خودم را با دو کار متفاوت زرین کنم و با کارگردان‌های بنام و دوست‌داشتنی و حرفه‌ای کار کنم و بعد هم نظر منتقدان را به خودم جلب کنم و خوشبختانه این اتفاق افتاد.هر بازیگری دوست دارد کارنامه‌ کاری‌اش ارزش هنری داشته باشد؛ ولی مردم همه‌چیز را مشخص می‌کنند. مردم با نگاه‌ کردن به فیلم‌ها و توجه به یکسری از آنها، مسیر سینما را مشخص می‌کنند؛ مثلا زمانی ژانر عاشقانه را می‌پسندند، زمانی ژانر کمدی و زمانی دیگر ژانر اکشن و جنگی و در هر مرحله‌ای از سینما یکسری از بازیگران استار شدند.»