گاردین و نیویورک تایمز به تهدید ترامپ واکنش نشان دادند
هشدار جهانی درباره حفظ اماکن فرهنگی ایران
مقایسه ترامپ با داعش
اما این همه ماجرا نبود، بسیاری از رسانهها نیز در این باره تحلیلها و گزارشهای مفصلی منتشر کردند. در مهمترین رویدادهای روز گذشته، روزنامه «گاردین» اقدام به تهیه فهرستی از گنجینههای فرهنگی ایران کرد و همچنین نیویورک تایمز نیز به این اقدام «ترامپ» در مقالهای واکنش نشان داد. این دو روزنامه معتبر و مطرح بینالمللی اظهارات ترامپ را همانند و همسو با رویه تخریبگری گروه داعش دانسته و این دو را از چند حیث با هم مقایسه کردهاند.«گاردین» در گزارشی که با محوریت معرفی گنجینههای تاریخی و فرهنگی ایران منتشر شده، نوشته است: «اگر تهدید «دونالد ترامپ» برای هدف قرار دادن «مناطق فرهنگی» ایران عملی شود، رئیسجمهور ایالاتمتحده نیز در زمره «ویرانگرهای فرهنگ و تاریخ» یعنی «طالبان» و «داعش» قرار خواهد گرفت؛ گروهکهایی که هر دو به تخریب و ویرانگریهای مشابهی در این قرن دست زدهاند.» نشریه نیویورکتایمز نیز در گزارشی هدف قرار دادن سایتهای فرهنگی در جنگ را غیرقانونی و وحشیانه خواند. در بخشی از گزارش این نشریه آمده است: «دونالد ترامپ تهدیدهای خود برای نابود کردن گنجینههای هنری و معماری ایران را تکرار کرده و این کار او ایالاتمتحده را در زمره «داعش» و طالبان قرار میدهد.»
اشاره این دو رسانه عموما به تخریبهای گسترده گروههای تندرو است. طالبان در سال ۲۰۰۱ «تندیسهای بودا در بامیان» را بمباران و «داعش» مساجد، مکانهای مقدس و دیگر سازههای تاریخی واقع در عراق و سوریه را نابود کرد که از جمله آنها میتوان به شهر باستانی «پالمیرا» اشاره کرد»اما نکته جالب در گزارش گاردین این است که این رسانه فهرستی از معروفترین بناها و اماکن فرهنگی ایرانی را گردآوری و منتشر کرده و نوشته است: «آیا ترامپ میداند چه چیزهایی از بین خواهند رفت؟ ... ایران با وجود داشتن تمدن ۵ هزار ساله و حدود ۲۰ سایت ثبت شده در فهرست میراث جهانی «یونسکو»، یک کشور غنی و منحصربهفرد، بهویژه در حوزه معماری مذهبی محسوب میشود که معماری مذهبی را میتوان نمایشگر مهارت و تسلط بالا بر علم هندسه، طراحی انتزاعی و مهندسی پیشصنعتی بیمانند تمدن این کشور محسوب کرد. اینها فقط میراث فرهنگی ایران نیستند بلکه به تمام بشریت تعلق دارد.»
این نشریه در ادامه به ارائه فهرستی راهنما از بناها و مناطقی که از آنها بهعنوان «جواهرات ایران» یاد کرده، پرداخته و از «تخت جمشید» بهعنوان جواهر تاج باستانی ایران، از مسجد «شاه چراغ» بهعنوان بنایی با معماری منحصربهفرد و نورپردازی ماورائی، از کلیسای «وانک» بهعنوان بنایی مملو از نقاشیهای دیواری چندتکهای و حکاکیهای طلاکاری شده، از «پلهای اصفهان» بهعنوان پلهایی مبهوتکننده و شاهکارهایی از لحاظ مهندسی و کاربرد، از مسجد «شیخ لطفالله» بهعنوان یکی از نفیسترین بناهای کاشیکاری شده جهان، از حرم «امام رضا» (ع) بهعنوان بزرگترین مسجد جهان و خانه آثار تاریخی ارزشمند، از «پاسارگاد» بهعنوان مجموعه ساختمانهای الهامبخش «تاج محل» و کاخ «الحمرا»، از آرامگاه «دانیال نبی» بهعنوان آرامگاهی متعلق به هزاره ۴ پیش از میلاد، از «ارگ بم» بهعنوان بزرگترین سازه خشتی جهان و از «گنبد کاووس» بهعنوان نمونهای بارز از بینظیری بناهای ایران باستان در مهندسی و طراحی یاد کرده است.