‎وی با بیان اینکه تاکنون فائو سه جلد کتاب مفصل در مورد کشاورزی قراردادی منتشر کرده است، گفت: متاسفانه در کشور ما، اغلب کشاورزی قراردادی با قرارداد کشاورزان اشتباه گرفته می‌شود، در حالی‌‌‌که این مفهوم بسیار وسیع‌‌‌تر و پیچیده‌‌‌تر است و نیاز به برنامه‌‌‌ریزی و مدیریت دقیق دارد. ‎وی به عضویت بیش از ۱۸۰ کارخانه و شرکت در این سندیکا گفت: برخی از این کارخانه‌‌‌ها، از سابقه ۷۰ تا ۸۰ ساله برخوردارند. عبدالله با اشاره به پنجاه و دومین سالگرد تاسیس سندیکای صنایع کنسرو ایران اظهار کرد: قصد داریم که کشاورزی قراردادی را از طریق این نهاد معتبر و با تکیه بر تجربه‌‌‌های واقعی و بینش‌‌‌های کارشناسانه، توسعه دهیم.

‎وی اولین دستاورد مهم کشاورزی قراردادی را افزایش بهره‌‌‌وری دانست و گفت: بهره‌‌‌وری یعنی تولید بیشتر با زمین کمتر. افزایش بهره‌‌‌وری واقعی تنها در کشاورزی قراردادی ممکن است، زیرا شامل همکاری مستقیم با کشاورزان محلی و آموزش آنها برای دستیابی به بازدهی بالاتر است. وی در ادامه افزود: یکی دیگر از دستاوردهای کشاورزی قراردادی این است که سرمایه‌‌‌گذاری به جای متمرکز شدن در یک شرکت یا پروژه، به شکل گسترده و تاثیرگذار در جامعه به کار می‌رود. ‎این فعال بخش خصوصی خاطرنشان کرد: کشاورزی قراردادی سه اصل اساسی دارد که شامل زمین، آب، و کشاورز است و این مدل کاملا بر پایه بخش خصوصی است و دولت تنها نقش نظارتی دارد.

‎به دنبال ثروتمندشدن کشاورزان هستیم

‎عبدالله یکی از چالش‌‌‌های اساسی را ثروتمند شدن کشاورزان برشمرد و گفت: تا زمانی که کشاورزان ثروتمند نشوند، ما به هیچ موفقیتی نخواهیم رسید. ثروتمند شدن کشاورز، فقط به معنای افزایش قیمت‌ها نیست؛ بلکه باید به دنبال راهکارهایی باشیم که ارزش واقعی محصولات کشاورزی را افزایش دهد و به کشاورزان امکان دهد که از زحمات خود بهره‌‌‌برداری کنند.

‎وی با تاکید بر اینکه در مورد کیفیت محصولات صنعتی نیز باورهای نادرستی وجود دارد، تصریح کرد: به طور معمول تصور می‌شود رب خانگی از رب صنعتی بهتر است، اما حقیقت این است که رب‌‌‌های صنعتی کیفیت بالاتری دارند. به عنوان مثال، در تولید رب‌‌‌های صنعتی ما از تکنولوژی پیشرفته‌‌‌ای استفاده می‌‌‌کنیم که ماده مغذی لیکوپن را که یک آنتی‌‌‌اکسیدان قوی و ضد سرطان است، به طور کامل حفظ می‌کند. در حالی که در روش‌های خانگی، جوشاندن در دمای بالا موجب از بین رفتن بسیاری از خواص مفید رب می‌شود. ‎عبدالله در ادامه خاطرنشان کرد: در حوزه صنایع غذایی، بخش ما به خودکفایی واقعی دست یافته‌‌‌است. اگر دروازه‌‌‌های واردات باز شود، مصرف‌‌‌کنندگان ایرانی همچنان محصولات داخلی را به دلیل کیفیت و تازگی ترجیح می‌دهند. این بدان معناست که ما به معنای واقعی کلمه، در حوزه صنایع غذایی خودکفا شده‌‌‌ایم. این خودکفایی فقط به تولید داخلی و کاهش واردات محدود نمی‌شود، بلکه باعث جلوگیری از مهاجرت جوانان به شهرها و ایجاد اشتغال پایدار در روستاها نیز شده است.

‎وی در ادامه افزود: همچنین یکی دیگر از دستاوردهای ما این است که در هر استان شرکت‌های پشتیبان کشاورزی ایجاد شود تا وضعیت و نیازهای هر منطقه را بررسی کرده و آمار دقیقی از مصرف کود و سایر ملزومات ارائه دهند. این شرکت‌ها می‌‌‌توانند با تعیین میزان زمین‌‌‌های زیر کشت، تولید محصولاتی را تنظیم کنند که نیاز صنایع داخلی و استان را به طور دقیق پوشش دهد. از این طریق، نیاز به حمل‌ونقل اضافی نیز از بین می‌رود و در نتیجه هزینه‌‌‌های تولید کاهش می‌‌‌یابد. به عنوان مثال، امسال حدود ۲۰درصد از قیمت گوجه‌‌‌فرنگی تنها به کرایه حمل‌ونقل اختصاص داشت که در صورت اجرای این سیستم در سراسر استان‌‌‌ها، این هزینه قابل حذف است. عضو هیات مدیره سندیکای کنسرو ایران در پایان گفت: این دستاوردها نتیجه تعهد ما به کشاورزی پایدار، بهره‌‌‌وری و ارتقای کیفیت زندگی کشاورزان است.

 

اخبار مرتبط