سرانه ضایعات غذایی کشورها چقدر است؟

در واقع طبق داده‌‌‌های آماری سرانه ضایعات غذایی در چین ۷۶ کیلوگرم است و این میزان در هند ۵۵ کیلوگرم است. از سوی دیگر داده‌‌‌های آماری بیانگر این است که سرانه ضایعات غذایی در ایالات متحده ۷۳کیلوگرم، در برزیل ۹۴ کیلوگرم، در آلمان ۷۸کیلوگرم، در انگلیس ۷۶کیلوگرم، در روسیه ۳۳کیلوگرم و در فرانسه نیز سرانه ضایعات غذایی ۶۱کیلوگرم برآورد شده است. نکته قابل تامل اینکه بحث هدر‌رفت محصولات کشاورزی در ایران نیز بسیار قابل‌توجه است و سالانه بخش زیادی از آنچه در بخش کشاورزی کشور تولید می‌شود تبدیل به ضایعات می‌شود. این در حالی است که کارشناسان عدم‌دسترسی به تجهیزات، ماشین‌‌‌آلات و دانش روز را اصلی‌‌‌ترین دلیل بالا بودن ضایعات می‌‌‌دانند به طوری که گفته می‌شود یکی از هدررفت‌‌‌های جدی که به‌خصوص در بحث محصولات زراعی رخ می‌دهد در زمان بارگیری و انتقال بار آن هم به دلیل درزگیری نشدن ماشین‌‌‌های حمل است. به این ترتیب فرسوده بودن ماشین‌‌‌آلات از یکسو و عدم‌دسترسی به تجهیزاتی مجهز به تکنولوژی‌‌‌های روز دنیا خود نقشی حیاتی در بالا بودن ضایعات محصولات کشاورزی و غذایی کشور دارد. 

 راستی آزمایی میزان ضایعات ۲۵ تا ۳۵درصدی در ایران 

قاسم پیشه‌‌‌ور، رئیس اتاق اصناف کشاورزی ایران در این خصوص عنوان کرد: آمارها نشان می‌دهد که در بخش محصولات کشاورزی ضایعاتی ۲۵ تا ۳۵ درصدی داریم؛ به این معنا که از حدود ۱۲۰ میلیون تن محصولات کشاورزی که در کشور تولید می‌شود سالانه ۲۵ تا ۳۵‌درصد هدر می‌رود و تبدیل به ضایعات می‌شود. پیشه‌ور در خصوص اصلی‌ترین عواملی که چنین ضایعاتی با این حجم بالا را رقم می‌‌‌زند گفت: یکی از اصلی‌‌‌ترین دلایل این اتفاق، نداشتن برنامه مشخص است؛ یعنی قبل از اینکه کشاورز اقدام به کشت محصولی کند برنامه‌‌‌ای وجود ندارد که مشخص کند چه کشاورزی چه محصولی و برای چه بازاری کشت کند؛ به عبارت دیگر به هیچ وجه بازارهای هدف مشخص نیست.

اصالت محصول باید اثبات شود

وی ادامه داد: جالب اینجاست که قانون پیش‌بینی کرده است که کشاورز قبل از تولید، شناسنامه محصول را بگیرد و اصالت محصول باید اثبات شود؛ یعنی کشاورز باید قبل از کشت اعلام کند بر فرض می‌‌‌خواهد گندم، گوجه، سیب زمینی یا... بکارد و برای آن پروانه بگیرد. پیشه‌ور افزود: در واقع تنها از این طریق است که مشخص می‌شود هر کشاورز در فرآیند کشت و تولید از چه سموم و کودی استفاده کرده است. وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر اگر یک محصول برای کشت قراردادی کشت می‌شود باید کاملا مشخص شود بر فرض فلان مقدار گوجه برای کارخانه رب‌سازی کشت و تولید خواهد شد و در تمام مراحل هم نظارت‌‌‌ها باید صورت بگیرد.

به دلیل نداشتن زیرساخت ضایعات بخش کشاورزی بالا‌ست

پیشه‌‌‌ور افزود: با وجود این چون زیرساخت‌‌‌ها را نداریم و  مثلا صنایع تبدیلی لازم را نداریم یا کم داریم این میزان ضایعات در بخش کشاورزی رقم می‌‌‌خورد. آن‌هم در شرایطی که منابع و نیروی انسانی نیز به نوعی هدر می‌رود.رئیس اتاق اصناف کشاورزی ایران در پاسخ به این سوال که چه باید کرد که از حجم و میزان ضایعات کاسته شود نیز گفت: راه برون‌رفت از این مشکل، شناسنامه‌دار کردن محصولات است و کشاورز قبل از تولید باید ملزم به گرفتن پروانه باشد. ضمن اینکه در هر مرحله باید بر کار تولید نظارت وجود داشته باشد. کما اینکه تا به امروز ۴۰۰ کشاورز مشخصات و هویت خود را در سامانه مخصوص در درگاه ملی مجوزها ثبت کرده‌‌‌اند.