نقش دیم‌زارها در امنیت غذایی
به گزارش «دنیای‌اقتصاد» به نقل از «ایسنا»، طبق یافته‌‌‌های آماری، توجه به امنیت غذایی در ایران همواره یکی از اهداف عمده برنامه‌‌‌های توسعه روستایی و کشاورزی بوده است. به گفته متخصصان، مفهوم امنیت غذایی بسیار گسترده است و به وسیله تعامل دامنه‌‌‌ای از عوامل زیست شناختی، اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و فیزیکی تعیین می‌شود. در این خصوص، پیمان فلسفی، نماینده دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و نایب‌‌‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس، به بررسی وضعیت امنیت غذایی و خودکفایی در تولید گندم در ایران پرداخت. وی با اشاره به افزایش تولید گندم در دو سال گذشته، بیان کرد که تولید از ۵ میلیون تن در ابتدای دولت سیزدهم به بیش از ۱۲ میلیون تن در سال‌جاری رسیده است. این افزایش تولید به دلیل سیاست‌‌‌های حمایتی دولت، تشویق کشاورزان و اصلاحات در قانون خرید تضمینی بوده است. فلسفی همچنین به طرح جهش تولید در مزارع و همکاری بنیاد برکت و وزارت جهاد کشاورزی نیز اشاره کرد که به افزایش تولید و خودکفایی کمک کرده است.
رشد میزان تولید گندم در ۲ سال چشمگیر بوده است
پیمان فلسفی، نماینده دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و نایب‌‌‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس، در گفت‌وگو با «ایسنا»، اهمیت خودکفایی در تامین امنیت غذایی و محصولات اساسی مثل گندم را این‌گونه تشریح کرد: در دو سال گذشته با یک شیب افزایشی مناسب برای تولید گندم در مسیر خودکفایی گندم مواجه بودیم. در ابتدای دولت سیزدهم، میزان گندم ما بیشتر از ۵ تن نبود و ۷میلیون تن از نیاز را از خارج کشور تامین می‌‌‌کردیم. دولت سیزدهم در سال گذشته به ۱۰.۵ میلیون تن تولید دست پیدا کرد که این نشان‌‌‌دهنده یک افزایش دو برابری طی مدت دو سال است. در ادامه این مسیر، در سال زراعی گذشته هم تولید گندم به بیش از ۱۲میلیون تن رسید و این روند صعودی ادامه پیدا کرد و امسال ما شاهد بودیم که در تولید محصول به خودکفایی رسیدیم. این از دستاوردهای ارزشمند دولت سیزدهم است.
روند صعودی تولید گندم در گرو سیاست‌‌‌های حمایتی دولت
فلسفی در ادامه اظهار کرد: طی شدن این فرآیند صعودی در تولید گندم، تحت‌‌‌تاثیر عواملی بوده است. یکی از این عوامل، تشویق گندم‌‌‌کاران و کشاورزان به کاشت گندم از طریق کشت قراردادی است. ذکر این نکته لازم است که در مسیر کشت قراردادی سیاست‌‌‌های حمایتی خوبی از جانب دولت به‌‌‌عمل آمد که در جای خود قابل تقدیر است. همچنین سیاست خرید تضمینی با یک رشد خوب از نظر قیمت خرید تضمینی مواجه بود که خودش به نوعی مشوق کشاورزان بود. در عین حال در قانون خرید تضمینی محصولات اساسی اصلاحاتی ایجاد شد و دولت هم مکلف شد که در زمان مناسبی بدهی یا مبلغ مربوط به گندم خریداری‌شده را به کشاورزان عزیز پرداخت کند. انتقال دانش و فناوری روز در مزارع نیز از دیگر عوامل تشویقی برای کشاورزان در جهت افزایش میزان تولید گندم بود. خوشبختانه به همت کشاورزان عزیز و پرتلاش کشور، سال گذشته در گندم نانوایی‌‌‌ها به خودکفایی رسیدیم و امیدواریم این روند ادامه‌‌‌دار باشد.
