رهایی تولید از فشار دستاورد حذف ارز ترجیحی
به عنوان نمونه، تغییر در نرخ ابلاغی خرید تضمینی دانه‌های روغنی پس از یک مرحله بررسی و‌‌‌ابلاغ توسط دولت و متعاقب آن عقد قرارداد کشت بخش خصوصی با چندهزار نفر از کشاورزان وزمزمه تغییر قیمت در اوایل فروردین و در آستانه برداشت محصول، شوک بزرگی به مجموعه‌های فعال در این حوزه بود، زیرا تولیدکنندگانی که با هزاران کشاورز قرارداد خرید محصول با قیمت مشخص دارند با زیان گسترده و پیش‌بینی نشده‌ای روبه‌رو شدند و از آنجا که قیمت‌ها در اختیار دولت است، امکان پیش‌بینی این شرایط برای آینده نیز وجود ندارد. طبیعتا در چنین شرایطی استقبال بخش خصوصی از حضور در عرصه تولید محدود خواهد شد و تا زمانی که این چالش‌ها وجود دارند و تصمیمات ناگهانی فضای تولید را تهدید می‌کنند، سرمایه‌گذار و تولیدکننده در حرکت به سوی این اقدامات ملی با تردید مواجه خواهند بود.
بسیاری از کارخانه‌ها که از حوزه کشت قراردادی خارج شده‌اند، به دلیل همین نوع سیاستگذاری بوده، چراکه آنان انتظار داشتند دولت همراه کارخانه‌ها باشد و زمانی که زیانی متوجه آنان است درصدد حمایت از تولیدکننده برآید تا جذابیت لازم برای فعالیت ایجاد شود؛ طبیعی است که فعالان اقتصادی وارد حوزه‌ای نمی‌شوند که با زیان غیر‌قابل پیش‌بینی روبه‌رو است. در حال حاضر سیاستگذاری حمایتی دولت از طریق شورایی است که در دو سال گذشته با عنوان شورای سیاستگذاری خرید تضمینی ایجاد شده و در آن، وزارت جهاد کشاورزی با بهره‌گیری از نظرات جمعی، به منظور حمایت از کشاورزان، قیمت‌های تضمینی را برای محصولات تعیین و متشکل از نمایندگان کشاورزان، نظام مهندسی، خانه کشاورز، اتحادیه گندم کاران و... است و عملا از بخش صنعت نماینده‌ای درآن حضور ندارد؛ پیشنهاد می‌شود در این شورا متخصصان بخش صنایع مرتبط نیز حضور داشته و به اخذ تصمیمات درست و کارشناسی شده کمک شود، همچنین ضرورت دارد این تصمیمات در زمان مناسب نیز ابلاغ شوند.
به نظر می‌رسد هم اکنون با وجود حذف ارز ترجیحی فضایی مناسب جهت حمایت از تولید محصولات استراتژیک موردنیاز کشور فراهم شده که با اتخاذ تدابیر اصولی و‌‌‌منطقی و بهره‌گیری از پتانسیل بخش صنعت کشور امکان بهره‌برداری مطلوب و موثر در راستای افزایش خوداتکایی در تولید دانه‌های روغنی دور از دسترس نباشد. در عین حال انتظار فعالان حوزه صنایع غذایی از دولت آن است که دولت با تدوین قوانین تسهیل گر، برگزاری دوره‌های آموزشی، ترغیب کردن تجار و توانمند‌سازی تولیدکنندگان مسیر دستیابی به تولیدات مناسب در حوزه‌های مختلف به‌خصوص دانه‌های روغنی را هموار سازد. بر این اساس دولت باید از خلاقیت بخش خصوصی در زمینه تولید دانه‌های روغنی استفاده کند و از نظرات تولیدکنندگان برای رفع مشکلات در این حوزه بهره‌مند شود و پیش از هر گونه تصمیمی که مقصد نهایی و نقطه هدف آن تولیدکنندگان این صنعت هستند، حتما از نظرات مشورتی فعالان این حوزه استفاده کند.
