جمشید نفر، دبیر کنفدراسیون صادرات ایران در گفت‌وگو با سالم خبر در مورد وضعیت صادرات سلامت‌محور کشور اظهار کرد: بزرگ‌ترین مشکلی که در صادرات غیر‌نفتی به ویژه بخش خصوصی وجود دارد که بخش بزرگی نبوده و حداکثر می‌تواند ۱۰ میلیارد دلار باشد، موضوع پیمان ارزی است. تفاوت ارز نیمایی با آزاد حدود ۵ هزار تومان است که مابه‌التفاوت حدود ۲۰ درصدی را نشان می‌دهد. صادرکنندگان مجبور هستند همه مایحتاج صادراتی خود را با ارز بازار آزاد تهیه کنند، اما ارز حاصل از صادرات را با ارز نیما بازگردانند. به‌رغم قولی که وزیر صمت در مورد حل این مشکل داده بودند، بزرگ‌ترین چالش صادرکنندگان این موضوع است. وی افزود: تغییرات قابل توجهی در تجارت با کشورهای منطقه اوراسیا اتفاق افتاد. ما نیاز زیادی به تفاهم‌نامه‌های دوجانبه و چندجانبه داریم. متاسفانه صادرات غیرنفتی ما دورنمای خوبی را نشان نمی‌دهد. ما در اکثر قریب به اتفاق کالاها در فروردین‌ به شدت کاهش صادرات داشتیم و اگر مشکلات صادراتی از  سر راه برداشته نشوند کاهش میزان صادرات ادامه خواهد داشت. دبیر کنفدراسیون صادرات ایران بیان کرد: امیدواریم سازمان‌های ذی‌ربط از جمله سازمان توسعه تجارت حمایت‌های خود را از صادرات افزایش داده تا این وضعیت بهبود پیدا کند. تعدد سازمان‌های تصمیم‌گیر در صادرات محصولات سلامت‌محور تاثیر بسیار منفی در صادرات این نوع محصولات دارد. در گذشته صادرات به این صورت بود که یک مکان و نهاد وجود داشت که از همه نهادهای ذی‌ربط صدور مجوز صادرات در آن حضور داشتند. مرکز باعث می‌شد که دوره صدور مجوز صادرات طولانی نشود. به نظر می‌رسد ما باید دوباره این تمرکز را ایجاد کنیم. وی خاطرنشان کرد: بعضی محصولات نیاز به آزمایش دارند که باید در حین تولید انجام شود تا فرصت صادرات از بین نرود. از آنجا که در مسیر تولید کنترل‌های لازم انجام می‌شود، در مورد تولیداتی که مشکل داشته‌اند شدت نظارت افزایش می‌یابد. امیدواریم دیگر سازمان‌های مجوزدهنده نیز توجه داشته باشند تا در زمان صرفه‌جویی کنیم. گردش سرمایه می‌تواند نقش موثری در قیمت تمام‌شده داشته باشد. قیمت تمام‌‌شده مهم‌ترین عامل در بهبود صادرات در رقابت با سایر تولیدکنندگان جهان است.