هزینه- فایده دو ضرورت در صنعت پخش
براساس پیشبینیها ظرف ۵ سال آینده نظام توزیع در کشور تغییر خواهد کرد و نرمافزارها و اپلیکیشنهای توزیع، مصرفکنندههای جدید در ردههای سنی جوان تر را پوشش خواهد داد که این امر سرعت تامین کالا و گسترش فروشگاههای مجازی را در آینده تقویت خواهد کرد که با شیوع کرونا این تغییرات شروع شده است. این روش مزایای زیادی از جمله دریافت پیشنهادهای بهتر، قیمتهای مناسبتر، حق انتخابهای بیشتر و... با خود به همراه دارد.
بر این اساس انتظار میرود در آینده شرکتهای نرم افزاری سیستمهای خود را برای شرکتهای پخش نیز بر همین اساس طراحی کنند و به عبارتی شرکتهای پخش را شرکتهای لجستیک در نظر بگیرند و پخش محصول را از شرکتهای پخش تا عرضه کننده با استفاده از نرم افزارهای مشابه طراحی کنند که این امر جلوی فروشهای از دست رفته شرکتها را میگیرد و از سمت دیگر از هزینههای سنگین تر در نتیجه تراکم بیمورد کالا در فروشگاه نیز جلوگیری میکند و سرمایه در گردش فروشگاه را به سمت کالاهایی هدایت میکند که مورد نیاز است.
در حال حاضر شرکتهای پخش با روش آزمون و خطا به خصوص در بخش دارو ارتقای نرمافزاری خود را آغاز کردهاند؛ البته با توجه به اینکه تعداد داروخانهها از فروشگاههای کالاهای مصرفی کمتر است، این موضوع فرصت لازم را برای بهبود نرمافزارها در اختیار این شرکتها گذاشته است. یکی از موضوعاتی که در این رابطه لازم است طراحان نرمافزارهای مختلف به آن توجه کنند آن است که کدنویسیها و طراحی نسخههای جدید نرمافزاری به گونهای باشد که توانایی ارائه پیشنهاد اقلامی که در حال حاضر به ذهن مشتری نمیرسد را نیز داشته باشد که از طریق مصاحبه و شناسایی نیازمندیهای بازار میتواند به این مهم دست یابد.
البته اینکه آیا تولید نرمافزارهای مختلف با توجه به هزینههای طراحی آن دارای توجیه اقتصادی لازم هست یا خیر، موضوع دیگری است که در مسیر بهبود فرآیند از اهمیت زیادی برخوردار است، چراکه سود شرکتهای تولید نرمافزار از خدمات پشتیبانی نرم افزار است نه از محل فروش آن و این باعث میشود توجیه اقتصادی یک پروژه از اهمیت بالایی برخوردار باشد؛ ضمن آنکه این موضوع اهمیت دارد که آیا شرکتهای تولیدکننده نرم افزار قادر هستند به طور کامل خدمات مورد نیاز را ارائه کنند یا خیر.
آنچه باید افزود آن است که تاکنون آنچه بوده گذشته نگری و تلاش برای بالا رفتن میزان فروش و رسیدن به اهداف از پیش تعریف شده بوده است، اما باید تلاش کرد نرمافزارهایی را تعریف کنیم که بتواند پیشبینیها از آینده را انجام دهد و در اختیار تصمیم سازان قرار دهد که در برخی فروشگاههای زنجیرهای این موضوع آغاز شده است. در کنار ارتقای توان نرمافزاری در شرکتهای پخش موضوع دیگر مساله نوسازی ناوگان حمل و نقل و تجهیز آن به الزامات استانداردسازی نگهداری و انتقال کالاها است. سال ۹۰ مجلس وقت دولت را مکلف به توسعه و نوسازی ناوگان حمل و نقل کالا و مسافر بر اساس لایحهای کرد که در آن، منابع تامین سرمایه مورد نیاز نیز پیشبینی شده بود، اما هیچ گاه این اقدام صورت نگرفت و به عنوان مثال شرکتهایی که برای توزیع بخشی از کالای خود به خودروهای سردکننده نیاز دارند ناچار شدند با هزینههای گزاف، نیاز خود را به این خودروها برطرف کنند.
امروزه شرایط برای نگهداری کالاها اعم از دارو یا کالاهای غیردارویی در دمای بین ۲ تا ۸ درجه به خصوص در مناطق جنوبی کشور عملا وجود ندارد و این موضوع هم به محدودیتهایی برمیگردد که شرکتها در تامین اقلام مورد نیاز برای انبارها با آن مواجهند که بخشی از آن نیز به دلیل تحریمها ایجاد شدهاند. این در شرایطی است که شرکتهای تولیدکننده محصولات، در فرآیند تولید از ترکیبات و مواد اولیهای استفاده میکنند که دوره نگهداری محصول را برای مقطع زمانی انتقال از مراکز تولید به مراکز عرضه حفظ کند، اما به هر حال در انبارها این محصولات بر اساس استانداردهای داخلی هر کدام از تولیدکنندهها شرایط و دمای مورد نیاز تعریف شده و شرکتهای توزیع بر اساس این استانداردها از محصول محافظت و آن را پخش میکنند.