۱- رقابت با نئوبانک‌‌‌ها و فین‌‌‌تک‌‌‌ها

ظهور نئوبانک‌‌‌ها و شرکت‌‌‌های فین‌‌‌تک (شرکت‌‌‌های فناوری مالی) به بانک‌‌‌های سنتی فشار زیادی وارد کرده است. نئوبانک‌‌‌ها با ارائه خدمات سریع‌‌‌تر، ارزان‌‌‌تر و کاربرپسندتر، مشتریان زیادی را جذب کرده‌‌‌اند. بانک‌‌‌های سنتی که از زیرساخت‌‌‌های قدیمی‌‌‌تر استفاده می‌‌‌کنند، معمولا در تطبیق با این سرعت نوآوری و ارائه خدمات دیجیتالی کارآمد، چالش‌‌‌های بزرگی دارند.

۲- زیرساخت‌‌‌های فناوری قدیمی

بانک‌‌‌های سنتی غالباً بر پایه سیستم‌‌‌ها و زیرساخت‌‌‌های فناوری قدیمی بنا شده‌‌‌اند. این سیستم‌‌‌ها نه تنها پیچیده و هزینه‌‌‌بر هستند، بلکه اغلب امکان تطبیق سریع با نوآوری‌‌‌های جدید را نیز ندارند. این امر باعث می‌‌‌شود که بانک‌‌‌های سنتی در رقابت با بانک‌‌‌های دیجیتال و نئوبانک‌‌‌ها که بر پایه تکنولوژی‌‌‌های جدیدتر ساخته شده‌‌‌اند، عقب بمانند.

۳- تغییر رفتار مشتریان

با افزایش استفاده از خدمات آنلاین و تلفن‌‌‌های همراه، رفتار مشتریان بانک‌‌‌ها به سمت نیاز به دسترسی آسان، سریع و ۲۴ ساعته به خدمات بانکی تغییر کرده است. مشتریان انتظار دارند که تمامی خدمات مالی را بدون نیاز به حضور در شعبه و با استفاده از دستگاه‌‌‌های هوشمند انجام دهند. بانک‌‌‌های سنتی برای تطبیق با این تغییرات باید سیستم‌‌‌های خود را بازطراحی کرده و به سمت دیجیتال شدن حرکت کنند، که این کار نیاز به سرمایه‌‌‌گذاری زیاد و زمان دارد.

۴- هزینه‌‌‌های عملیاتی بالا

بانک‌‌‌های سنتی معمولا به دلیل داشتن شعب فیزیکی متعدد و نیروی انسانی زیاد، هزینه‌‌‌های عملیاتی بالایی دارند. این در حالی است که نئوبانک‌‌‌ها و فین‌‌‌تک‌‌‌ها بدون نیاز به شعب فیزیکی و با ساختارهای کوچک‌‌‌تر، هزینه‌‌‌های کمتری دارند و می‌‌‌توانند خدمات خود را با قیمت‌‌‌های پایین‌‌‌تری ارائه دهند.

۵- نظارت‌‌‌های پیچیده و مقررات سخت‌گیرانه

بانک‌‌‌های سنتی با نظارت‌‌‌ها و مقررات سخت‌‌‌گیرانه‌‌‌تری نسبت به فین‌‌‌تک‌‌‌ها و نئوبانک‌‌‌ها مواجه هستند. این بانک‌‌‌ها باید قوانین مربوط به پولشویی، امنیت داده‌‌‌ها، و مدیریت ریسک را به دقت رعایت کنند. رعایت این قوانین به معنای پیچیدگی بیشتر در عملیات بانکی و هزینه‌‌‌های بالا برای تطبیق با مقررات است.

۶- مدیریت ریسک و بحران‌‌‌ها

بانک‌‌‌های سنتی معمولا با چالش‌‌‌های مدیریت ریسک‌‌‌های مالی، اعتباری و عملیاتی مواجه هستند. به ویژه در مواقع بحران‌‌‌های اقتصادی یا بحران‌‌‌های مالی، مدیریت نقدینگی و دارایی‌‌‌های پرخطر یک چالش جدی است. نئوبانک‌‌‌ها، به دلیل ساختار دیجیتال و استفاده از داده‌‌‌های لحظه‌‌‌ای، می‌‌‌توانند در مدیریت ریسک بهتر عمل کنند.

۷- سرعت پایین در نوآوری

بانک‌‌‌های سنتی به دلیل ساختار بزرگ و پیچیده، عموما در پذیرش و پیاده‌‌‌سازی نوآوری‌‌‌های جدید نسبت به فین‌‌‌تک‌‌‌ها و نئوبانک‌‌‌ها سرعت کمتری دارند. فرآیندهای اداری طولانی و نیاز به تاییدهای متعدد باعث می‌‌‌شود که تطبیق با تغییرات بازار و فناوری به کندی صورت گیرد.

۸- تغییرات قوانین و مقررات

قوانین و مقررات در صنعت بانکداری به سرعت در حال تغییر است و بانک‌‌‌های سنتی باید دائما خود را با این تغییرات تطبیق دهند. تغییرات مقرراتی مانند مقررات پولشویی، قوانین حفاظت از داده‌‌‌ها (مانند GDPR در اروپا)، و استانداردهای جدید کفایت سرمایه (نظیر بازل III) نیازمند سرمایه‌‌‌گذاری‌‌‌های سنگین در زمینه منابع انسانی و فناوری است.

۹- تغییر در مدل‌‌‌های کسب‌‌‌وکار

با توجه به اینکه خدمات مالی دیجیتال در حال گسترش است، مدل‌‌‌های کسب‌‌‌وکار سنتی بانک‌‌‌ها در حال منسوخ شدن هستند. بانک‌‌‌های سنتی نیاز به بازنگری مدل‌‌‌های کسب‌‌‌وکار خود دارند تا بتوانند در دنیای جدید رقابت کنند. این موضوع شامل افزایش تمرکز بر خدمات مبتنی بر داده، همکاری با فین‌‌‌تک‌‌‌ها، و گسترش خدمات دیجیتال است.

۱۰- امنیت سایبری

با رشد فضای دیجیتال و افزایش تهدیدات سایبری، بانک‌‌‌های سنتی نیاز به ارتقای سیستم‌‌‌های امنیتی خود دارند تا از اطلاعات حساس مشتریان و دارایی‌‌‌های مالی محافظت کنند. بانک‌‌‌ها به دلیل داشتن حجم زیادی از داده‌‌‌های مالی و شخصی، همواره هدف حملات سایبری قرار می‌‌‌گیرند و نیازمند پیاده‌‌‌سازی روش‌‌‌های پیشرفته امنیتی هستند. بانک‌‌‌های سنتی با چالش‌‌‌های عمده‌‌‌ای در دنیای امروز روبه رو هستند که از جمله آنها می‌‌‌توان به رقابت شدید با فین‌‌‌تک‌‌‌ها و نئوبانک‌‌‌ها، نیاز به نوآوری‌‌‌های تکنولوژیک، تغییر رفتار مشتریان و فشارهای مقرراتی اشاره کرد. برای بقا و موفقیت در این محیط پویا، بانک‌‌‌های سنتی نیاز به تغییرات اساسی در مدل‌‌‌های کسب‌‌‌وکار خود، سرمایه‌‌‌گذاری در فناوری‌‌‌های جدید و توجه بیشتر به نیازهای مشتریان دارند. همچنین، همکاری با فین‌‌‌تک‌‌‌ها و استفاده از نوآوری‌‌‌های دیجیتالی می‌‌‌تواند یکی از راه‌‌‌حل‌‌‌های مناسب برای تطبیق با شرایط جدید باشد.

بانکداری سنتی تا سال ۲۰۳۰

پیش‌بینی آینده بانکداری سنتی تا سال ۲۰۳۰ تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که شامل پیشرفت‌های فناوری، تغییرات در رفتار مصرف‌کنندگان، رقابت با نهادهای مالی نوین و تحولات اقتصادی و سیاسی می‌شود. بانکداری سنتی تا سال ۲۰۳۰ با تغییرات گسترده‌ای روبه‌رو خواهد شد. بانک‌ها باید به سرعت به تغییرات محیطی و رقابتی پاسخ دهند و از فناوری‌های نوین بهره‌برداری کنند تا بتوانند در این بازار متغیر باقی بمانند. در این راستا، نوآوری، امنیت، شخصی‌سازی خدمات و توجه به نیازهای اجتماعی مشتریان از اولویت‌های کلیدی خواهند بود.