چرا روش‌های ساخت و ساز تغییر نمی‌کند؟
تکمیل مرحله‌ای شناسنامه فنی- ملکی از شروع اخذ پروانه ساخت و در زمان تنظیم گزارش‌های مرحله‌ای توسط مهندسان ناظر تا صدور پایان کار الزامی بوده و شهرداری‌ها مکلف هستند از صدور پایان کار برای ساختمان‌های فاقد شناسنامه فنی- ملکی مورد تایید سازمان نظام مهندسی ساختمان خودداری کنند و حسب مورد پرونده تخلفات ساختمانی را برای تعیین تکلیف به کمیسیون مواد ۹۹ و ۱۰۰ قانون شهرداری‌ها، دهیاری‌ها و تخلف ناظران نظام مهندسی را به شورای انتظامی سازمان نظام مهندسی ساختمان ارجاع کنند. از تاریخ لازم‌الاجرا شدن این قانون، کارکنان دستگاه‌های اجرایی، امکان فعالیت به عنوان مجری یا نماینده مجری در فرآیند ساخت و ساز ساختمان‌ها را ندارند. آیین‌نامه اجرایی این بند شامل تکالیف دستگاه‌ها، عوامل فنی، اجرایی و نظارت ساختمان، فرآیندهای تهیه و صدور شناسنامه فنی- ملکی ساختمان و ضوابط و معیارهای صنعتی‌سازی و بهره‌وری انرژی ظرف ۶ ماه پس از لازم‌الاجرا شدن این قانون، با پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و با همکاری وزارتخانه‌های کشور، نفت و نیرو، سازمان نظام مهندسی و نماینده شورای عالی استان‌ها تهیه می‌شود و به تصویب هیات وزیران می‌رسد.
حال به گفته بسیاری از فعالان صنعت ساختوساز سنتی‌سازی سال‌های سال است که در اکثر کشورهای روز دنیا منسوخ شده است و تولید مسکن در ایران نیز چاره‌ای جز این ندارد که به سمت صنعتی‌سازی حرکت کند و به نظر می‌رسد با تکلیفی که نمایندگان مجلس به وزارت راه و شهرسازی کرده‌اند روش‌های ساختوساز باید تغییر کند. استفاده از روش‌های نوین و فناوری‌های روز و صنعتی‌سازی با اولویت احداث شهرک‌های مسکونی و توسعه شهرهای جدید امری است که در شرایط فعلی به وزارت راه و شهرسازی تکلیف شده است.
این عده تاکید می‌کنند روش‌های ساختوساز باید تغییر پیدا کند و این موضوع تحت دستورالعمل و قانون مشخص به نظر می‌رسد شدنی باشد. چرا که با توجه به نیاز کشور به مسکن و حجم بالای تقاضا، دیگر روش‌های قدیمی کارساز نبوده و سنتی‌سازی بازار را به تعادل نمی‌رساند و دیگر با سنتی‌سازی راندمان تولید مسکن بالا نخواهد رفت و ساخت مسکن مورد نیاز به لحاظ زمان‌بندی و تسریع در تحویل و عرضه مسکن دچار مشکل می‌شود.
به گفته بخش اعظمی از کارشناسان حرفه ساختوساز اگر مطالعه‌ای در این خصوص صورت بگیرد دنیا در نسل هفتم ساختوساز قرار دارد و باید خود را به این نسل برسانیم. متاسفانه اکنون در نسل سوم ساخت و ساز مسکن قرار داریم؛ بی‌شک جبران این عقب‌ماندگی از مسیر تکلیف مجلس به وزارت راه و شهرسازی و صنعتی‌سازی محقق خواهد شد.
در این میان برخی از انبوه‌سازان تاکید دارند دولت می‌تواند مشوق‌های لازم را اعمال کند و انگیزه بخش خصوصی برای مشارکت در فرآیند ساختوساز را افزایش دهد. رسیدن به روش‌های نو و تکنولوژی نوین ساخت دشوار نیست و تنها به سبب موانعی که وجود دارد، تا حدودی زمان‌بر است. بی‌شک این موانع با دانش فنی و مهندسی کشور و همچنین اعمال مشوق‌ها برطرف خواهد شد و اگر قانون مشخص شکل نگیرد سلیقه‌های مختلف به حوزه ساختوساز وارد می‌شود. پیش‌تر چنین روندی را تجربه کردیم و مشخص شد که ورود سلیقه‌ها، مانع از پیشبرد یک روش مشخص است و از تبیین چشم‌انداز بلندمدت جلوگیری خواهد کرد. به سبب این امر قانونمند شدن نیز مطرح می‌شود و موفقیت‌ها بیشتر خواهد شد.
به هر روی به گفته این فعالان به موجب مصوبه قانونی مجلس و مکلف شدن وزارت راه و شهرسازی، صنعتی‌سازی و استفاده از فناوری‌های نوین در ساخت و ساز به عنوان یک راهبرد جدی تلقی خواهد شد و گرایشی مثبت ایجاد خواهد کرد.
می‌توانیم در بخش تولید مسکن مطابق با زمان و نیاز خود پیشرفت کنیم و موفقیت‌های قابل توجه رقم بزنیم. دسترسی به پیشرفت‌های شکل گرفته در دنیا سخت نیست و به سبب ارتباطات شکل‌گرفته و دسترسی‌های ایجاد‌شده از مسیر اینترنت و سایر روش‌های متداول عملی ممکن خواهد بود.
بنابراین به تاکید این فعالان اگر وزارت راه و شهرسازی و مجلس به خوبی این موارد را رعایت کنند، دسترسی به پیشرفت ساخت و ساز دشوار نخواهد بود چراکه به لحاظ فنی قدرت بسیاری داریم. شایان ذکر است که ایران از لحاظ دانش فنی و مهندسی در جایگاه سوم دنیا قرار دارد. بنابراین دانش فنی و مهندسی‌مان چیزی کم ندارد و تنها نیازمند فراهم‌سازی زیرساخت‌های موردنیاز است. برای پیشرفت روزافزون باید همکاری و تعامل را افزایش دهیم و امکانات ضروری را تحقق ببخشیم.
در کلام پایانی این عده اظهار می‌کنند ارائه شناسنامه فنی از نظر قانون الزام است. قوانین در کشور ما کامل است، اما متاسفانه در موقع اجرا هیچ توجهی به اجرای قوانین نداریم؛ یعنی همان طور که اجرای ارائه شناسنامه فنی ساختمان از سال ۱۳۷۴ دیده نشده این خودش گویای این مساله است که ما در اجرای قوانین مشکل داریم.
