رشد امضاهای طلایی در صنعت تولید تراکتور
در این میان گروه صنعتی تراکتورسازی ایران با بیش از ۶ دهه قدمت در تولید و تامین نیاز تراکتور کشور در تمام بخش‌ها به‌خصوص بخش کشاورزی چند ماهی است که مورد هجمه و آماج گروهی قرار گرفته است. این گروه تلاش دارند با انواع سنگ‌اندازی‌ها و بی‌مهری‌ها عرصه داخلی را برای این مجموعه تنگ کنند و مهم‌تر از آن تامین نیاز کشاورزان را با مشکل مواجه سازند. اخیرا و براساس مشاهدات صورت گرفته در برخی استان‌ها تراکتورهای وارداتی با حدودا ۳۰ میلیارد ریال قیمت و اختصاص تسهیلاتی تا سقف ۸۰ درصد به متقاضیان این نوع تراکتورها از سوی وزارت جهادکشاورزی، عرضه و توصیه می‌شود که این اقدام در سالی که با عنوان تولید مزین شده جای سوال، اما و اگر فراوان دارد.
در همین راستا مدیر بازاریابی و فروش گروه صنعتی تراکتورسازی گفت: تراکتورسازی در حالی مورد این همه بی‌مهری و کم‌لطفی قرار می‌گیرد که در کنار تامین نیاز کشاورزان داخلی به تراکتور، صادرات به بیش از ۱۵ کشور دنیا را در کارنامه خود دارد حال چه می‌شود که مجموعه‌ای با این پیشینه که به نوعی سرمایه ملی محسوب می‌شود و متعلق به تک‌تک مردم این سرزمین است آماج انواع و اقسام برنامه‌ها و سیاست‌ها برای سنگ‌اندازی در راستای اهدافی قرار می‌گیرد که جز گرفتن توان و رونق بخش تولید و کشاورزی مورد دیگری را دنبال نمی‌کند.
ناصر قربانیان افزود: تراکتورسازی ایران هیچ محدودیتی در تامین تراکتور مورد نیاز کشاورزان نداشته و ندارد، بلکه این خود مرکز توسعه مکانیزاسیون جهادکشاورزی است که با صدور بخشنامه عدم معرفی کشاورزان به تراکتورسازی با بهانه قرار دادن دلایل واهی همچون بحث قیمتی که خود متولی و سازمانی به‌نام سازمان حمایت در وزارت صمت دارد و بدون هیچ آینده‌نگری دست کشاورزان را از تولیدات داخلی و مهم‌تر از آن تولید که خواهان و مشتاق آن هستند دور نگه داشته است. متن زیر ماحصل گفت‌وگو با ناصر قربانیان مدیر بازاریابی و فروش گروه صنعتی تراکتورسازی حول محور چالش‌ها و ظرفیت‌ها‌ی این شرکت است.
چندی پیش رئیس مرکز مکانیزاسیون از عدم تامین نیاز داخلی و انباشت درخواست‌ها در خصوص تراکتور سخن گفته است. پاسخ شرکت شما به عنوان تولیدکننده به این اظهارات چیست؟
تراکتورسازی بدون هیچ‌گونه محدودیت و در تمام دوران، ظرفیت و آمادگی کامل برای تامین نیاز کشاورزان را داشته و دارد، به‌طوری که نگاهی به پیشینه فروش چند سال گذشته نشان می‌دهد در سال ۱۳۹۴ بیش از ۱۱ هزار دستگاه انواع تراکتور توسط تراکتورسازی ایران توزیع شده که این آمار در سال ۱۳۹۵ بیش از ۱۳ هزار دستگاه، ۱۳۹۶ نزدیک به ۱۴ هزار دستگاه، ۱۳۹۷ بیش از ۱۵ هزار دستگاه، ۱۳۹۸ حدودا ۱۶ هزار دستگاه، ۱۳۹۹ بیش از ۲۲ هزار دستگاه و در سال گذشته بیش از ۲۱ هزار دستگاه انواع تراکتور تولیدی در مجموعه تراکتورسازی بوده که در اختیار کشاورزان قرار گرفته است.
قربانیان تاکید کرد: این میزان توزیع نیز براساس اعلام و درخواست‌هایی بوده که از تراکتورسازی صورت گرفته و این مجموعه همان‌گونه که در آمار توزیعی کاملا مشهود است آمادگی داشته تا با تغییر درخواست‌ها سیاست‌های تولید متناسب با این درخواست‌ها را تنظیم و پاسخگوی درخواست‌ها باشد، به‌طوری که حتی تولید و عرضه ۲۲ هزار دستگاه در موارد اشاره شده وجود دارد، اما رئیس مرکز مکانیزاسیون با وجود این توانایی دم از عدم تامین نیاز داخلی و انباشته شدن درخواست‌ها می‌زند که کذب محض است.
دپوی تولیدات تراکتورسازی در سال‌های گذشته به چه میزان بوده است؟
در سال‌های ۹۴ و ۹۵ و براساس آنچه چشم‌انداز ۱۲ ساله اعلامی از سوی مرکز توسعه مکانیزاسیون، برنامه تولید تراکتورسازی ایران مطابق با چشم‌انداز مورد اشاره هدف‌گذاری شد که متاسفانه به واسطه دلایلی که ذکر شد و سیاست‌های غلط نه تنها خود این چشم‌انداز تحقق نیافت، بلکه تراکتورهای تولیدی به مدت دو سال در انبارهای فروش این شرکت دپو شد.
سهم مرکز توسعه مکانیزاسیون در آشفته‌بازار کنونی تراکتور را به چه میزان می‌دانید؟
با سهمیه‌بندی تراکتوری که توانایی تولید آن حتی بیشتر از نیاز داخلی در تراکتورسازی ایران وجود دارد نه‌تنها به صنعت و تولید ملی این کشور ضربه زده شد، بلکه کشاورز و کشاورزی این سرزمین و امنیت غذایی تک‌تک هموطنان در معرض خطر قرار گرفت، چرا که این سهمیه‌بندی باعث رشد قارچ‌گونه دلالان و امضاهای طلایی شد که خون تولیدکننده و کشاورز را یکجا مکیده و سودهای کلانی را برداشت می‌کردند، به‌طوری که تراکتور با چندین برابر قیمت کف کارخانه توسط همین سوداگران به کشاورزان فروخته می‌شود.
در تنگنا قرار دادن تولیدکننده و کشاورز منحصر به این اقدام نبوده تا جایی که طی ۹ ماه گذشته ارائه تسهیلات به کشاورزان متقاضی تولیدات تراکتورسازی ایران متوقف و ضربه دیگری بر پیکر این دو قشر وارد شد و بعد از این ماجرا طراحان تئوری فلج‌کننده صنعت و کشاورزی کشور با صدور نامه‌ای اعلام کردند از معرفی کشاورز به تراکتورسازی خودداری خواهند کرد.
بعد از این اقدام و بخشنامه‌های خلق‌الساعه، تراکتورسازی با آینده‌نگری و دورنمایی که از وضعیت به‌وجود آمده در سایه همین اقدامات غیرمنطقی متصور بود تصمیم گرفت در وهله اول برای جلوگیری از ضربه وارد شدن به کشاورز و صنعت کشاورزی کشور فروش مستقیم و بدون واسطه تراکتور به کشاورزان واقعی را در برنامه کاری خود قرار دهد و به همین منظور در دو مقطع اقدام به فروش مستقیم به کشاورزان کرد. این برنامه مورد استقبال متقاضیان قرار گرفت و مهم‌تر از همه نتایجی مانند کاهش تنش‌های بازار تراکتور، جلوگیری از جولان دلالان در این عرصه، رفع سردرگمی کشاورزان و کاهش قیمت بازار آزاد حتی تا مرز یک میلیارد ریال را به‌دنبال داشت.
صدور بخشنامه‌ای جدید از سوی بانک کشاورزی در حمایت از واردات تراکتور را به چه میزان به زیان تولیدکننده می‌دانید؟
این بخشنامه با لغو فروش مشارکت مدنی به کشاورزان و جایگزینی آن با فروش نقدی، به‌نظر می‌رسد هدفی جز حمایت از واردات و دلالان تراکتور را دنبال نمی‌کند که بیشتر به‌فکر منافع شخصی هستند تا کشاورزان و تولیدکننده، چرا که این بخشنامه به هیچ عنوان سازگاری با اهداف تولیدی تراکتور و حتی کمباین‌سازی‌ها با ظرفیت تولیدی نزدیک به ۳۰ هزار دستگاه ندارد، بلکه آنچه این بخشنامه مد نظر قرار داده بیشتر دلالان و واردکنندگانی هستند که به تعداد کم تراکتور وارد کشور کرده و آماده تحویل دارند تا کسانی که تیراژ تولیدات‌شان فراتر از ارقام چند ده هزاری است.
آیا تولید تراکتور در کشور در انحصار است؟
تولید تراکتور نه‌تنها در کشور انحصاری نبوده، بلکه فضای کاملا رقابتی بر آن حاکم است چراکه تعرفه واردات تراکتور در کشور رقمی معادل پنج درصد است و هر کسی که تمایل به واردات تراکتور داشته باشد به راحتی می‌تواند در این عرصه فعالیت کند و در خیلی موارد هم دلالان و سوداگران وارد این عرصه شده‌اند تا بتوانند از این نمد کلاهی برای ضربه زدن به تولید داخلی و کشاورزی بدوزند که موفق نشده‌اند. آنچه ظهور و بروز تولیدات خارجی در بازار کشور را ناموفق و استقبال از آن را غیرممکن می‌سازد قیمت، کیفیت و شبکه خدمات پس از فروش تراکتورهای تولیدی در تراکتورسازی ایران است، چرا که قیمت این تراکتورها در مواردی سه برابر پایین‌تر از تراکتورهای وارداتی بوده و حتی با تولیدات داخلی هم تفاوت قیمت پایین قابل تاملی داشته و در کنار آن شبکه گسترده خدمات پس از فروش که با نزدیک به ۲۰۰ نمایندگی در سراسر کشور هر لحظه و هر زمان آماده ارائه خدمات پس از فروش در قالب گارانتی است.
استقبال از تولیدات تراکتور ایران در دنیا را چگونه ارزیابی می‌کنید و برنامه شما در این خصوص چیست؟
در حالی تراکتورهای ایرانی در اقصی نقاط دنیا متقاضی دارند که محصولات در بازارهای صادراتی به دوبرابر قیمت داخلی عرضه می‌شود که بالطبع از این بخش از فعالیت‌های تراکتورسازی نیز رقم قابل ملاحظه‌ای ارز‌آوری عاید کشور می‌شود. این شرکت با داشتن مزیت‌هایی همچون حضور در بازارهای بین‌المللی که شامل بیش از ۱۵ کشور می‌شود و هدف‌گذاری صادرات با ۳هزار دستگاه به ارزش بیش از ۳۰ میلیون دلار به مقصد نزدیک به ۲۵ کشور به دنبال منافع ملی است. هم‌اکنون در بسیاری از استان‌ها تراکتورهایی ساخت شرکت نیوهلند به ارزش نزدیک به ۳۰ میلیارد ریال عرضه می‌شود که سه برابر تولیدات تراکتورسازی ایران قیمت دارند در حالی که نه تنها هیچ‌گونه مزیت و برتری نسبت به تراکتورهای تولیدی در تراکتورسازی نداشته بلکه بزرگ‌ترین عیب‌شان نداشتن خدمات پس از فروش و شبکه نمایندگی در ایران است.
آیا کشاورزان از محصولات وارداتی استقبال کردند؟
چیزی که بیشترین سردرگمی و حیرت را به دنبال داشت اینکه کشاورزان از این محصولات وارداتی استقبال نکرده‌اند، اما مرکز توسعه مکانیزاسیون با دادن تسهیلات بالای ۸۰ درصد قیمت این محصول به متقاضیان این تراکتورها می‌خواهد در هر صورت پای تراکتورهای نیوهلندی را به مزارع ایران باز کند، یعنی خریداران این تراکتورهای خارجی می‌توانند صرفا با ۲۰ درصد آورده خود صاحب تراکتوری شوند که تراکتورهای مشابه داخلی آن یک‌سوم این تراکتورها قیمت دارند. این در حالی است که هم اکنون مرکز توسعه مکانیزاسیون برای تولیدات تراکتورسازی از دادن تسهیلات به بهانه بالا بودن قیمت تولیداتش خودداری می‌کند. حال می‌توان این پرسش را مطرح کرد که چرا همین مرکز تسهیلات اختصاصی به بخش کشاورزی و تولیدات داخلی را صرف محصولات وارداتی می‌کند؟
