گفت‌وگو با سازندگان رینگ و لنت ترمز
بازار رینگ‌های آلومینیومی رونق گرفت
دردسرهای ثبت اطلاعات و مشکلات برخی قطعه‌سازان
وی افزود: «نور نیریز» علاوه‌بر تامین رینگ‌های آلومینیومی خط تولید خودروسازان برای بازار قطعات یدکی هم تامین قطعه دارد. با افزایش نرخ ارز، قدرت رقابت و سهم رینگسازان داخلی در بازار بیشتر شده و به این ترتیب تولید داخل رونق گرفت. وی اظهار کرد: در حال حاضر بیشتر خودروهای داخلی با رینگ آلومینیومی روانه بازار میشوند.
افزایش تولید رینگ‌های آلومینیومی
مربی درباره برنامه تولید این شرکت در سال ۱۴۰۱ عنوان کرد: هدف‌گذاری امسال ما افزایش دو برابری تیراژ تولید نسبت به سال گذشته است. همان گونه که سال ۱۴۰۰ هم تیراژ تولید نسبت به سال قبل آن ۱۰۰ درصد افزایش یافته بود. در واقع از سال ۹۷ وضعیت تولید این شرکت روند توسعهای داشته و ظرفیت تولید افزایش یافته است. این قطعهساز استان فارس با بیان اینکه در حال اخذ پروانه بهره‌برداری برای خط تولید جدید هستند، ادامه داد: سه قطعه دسته موتور، اویل ماژول و فیلتراکت قرار است به سبد تولیدات این شرکت اضافه شود و تولید قطعات را در واحد صنعتی خود توسعه دهیم.
آمار تولید
وی درباره آمار تیراژ سال گذشته این شرکت عنوان کرد: سال ۱۴۰۰ نور نیریز حدود ۸۰۰ هزار رینگ آلومینیومی تولید و عرضه کرد. برنامه این است که امسال به یک میلیون و ۵۰۰ هزار رینگ برسد.
مربی درباره درصد داخلی‌سازی این شرکت هم یادآور شد: به تناسب افزایش شمارگان تولید، داخلی‌سازی این قطعه هم در حال انجام است. تا امروز ۹۶درصد داخلی‌سازی انجام شده است. اما فراموش نکنیم زنجیره تامین جهانی تمام قطعات را داخلی‌سازی نمی‌کند و مشارکت و تعامل سبب شده تا بخشی از این تولیدات در سایر شرکت‌های خارج از مجموعه زنجیره تامین تولید شود. با وجود این ما بسیاری از بخش‌های مورد نیاز رینگ را در داخل بومی‌سازی کردیم تا وابستگی ارزی را کاهش دهیم. به عنوان مثال هیچ رینگ‌سازی، آلیاژسازی را خودش انجام نمی‌دهد اما شرکت ما به دلیل تحریم مبادرت به این کار کرد. البته برخی مواد مانند منیزیم، آمیژنها و... در داخل تولید نمی‌شوند که باید وارد کرد. تامین آمیژنها ضروری است زیرا سبب بالا رفتن مقاومت رینگ میشود.
اما و اگرهای صادرات
مربی درباره بازار صادراتی خود گفت: رینگ‌های ایرانی به لحاظ کیفیت توان رقابت دارند اما برای تحقق صادرات چند نکته ضروری است. یکی از مشکلات، عدم امکان نقل و انتقال پول است. چالش دوم این است که شرکت‌های خارجی حاضر به بیمه کردن بارهای صادراتی ایرانی نیستند. از سوی دیگر برای ورود به خط تولید خودروساز جهانی ضرورت دارد تا آنها برای کنترل کیفیت دائمی به دلیل اینکه رینگ قطعه‌ای فوقایمنی است در رفت و آمد دائمی باشند که با توجه به شرایط تحریمی، شدنی نیست. علاوه‌بر اینکه خودشان هم تمایلی به این امر ندارند.
چالش سرمایه در گردش
در ادامه سیدعباس نیکخو، مدیرعامل «ایران لنت» تولیدکننده لنت ترمز درباره مشکلات این صنف گفت: نخستین آن افزایش ۵۷ درصدی دستمزد کارگران است که نسبت به سال‌های گذشته «نوعی شوک» بود. افزایش قیمت کالاهای اساسی تاثیر مستقیمی روی زندگی کارگران گذاشته است. همچنین قیمت مواد اولیه افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی نسبت به سال گذشته داشته و با این افزایش‌ها، خدمات نیز بسیار گران شده است. به عنوان مثال خدماتی که تولیدکنندگان برای حمل و نقل کارکنان داشته‌اند و حتی تامین غذای آنها چند برابر شده است. اثر این تغییرات در بهای تمام‌شده کالاها خودش را نشان می‌دهد.
وی افزود: تمام تلاش تولیدکننده این است که این امر منجر به تعدیل نیرو در کارخانه‌ها نشود. بسیاری از تولیدکنندگان کوچکتر چون نمی‌توانند زیر این فشارها دوام بیاورند خطر تعطیلی آنها محتمل است.
این فعال صنعت قطعه ادامه داد: تولیدکنندگان باید در گردش مالی پولی که از بازار می‌آید بتوانند مواد اولیه و هزینه‌ها را تامین کنند تا تیراژ تولید را در همان آمار قبلی خود حفظ کنند. اما وقتی قیمت‌ها بالا می‌رود تاثیر در میزان خرید مواد اولیه گذاشته در نتیجه میزان فروش پایین می‌آید؛ علاوه‌بر اینکه سرمایه با تاخیر به واحد صنعتی برمی‌گردد. در چنین شرایطی برای موقت هم شده صنعتگر ناچار است بخشی از هزینه‌ها را کاهش دهد و تعدیل نیرو داشته باشد. در بحث غذا واحد صنعتی ما فقط ۸۰درصد افزایش قیمت داشته است.
در ادامه مشکلات عمومی تولید، نیکخو به مشکلات صنف لنت ترمز اشاره کرد و گفت: یکی از مشکلات این صنف وابستگی بخشی از تامین مواد اولیه به خارج از کشور است. هزینه حمل و نقل با کشتی حدودا ۳ برابر شده و هزینه حمل و نقل از گمرک به کارخانه‌ها روند صعودی داشته است.
او ادامه داد: مساله بعدی سیکل تایید ارز اختصاص داده شده از سوی بانک مرکزی است. برای گشایش باید تخصیص ارز ما تایید شود. این امر از حدود ۱۵ روز به ۴۵ روز رسیده است. ۴۵روز زمان بسیار طولانی است و ما برای اینکه این «دیرکرد» را در تولید جبران کنیم اگر قبلا ۵۰ تن سفارش داشتیم در حال حاضر به ۱۰۰ تن رسانده‌ایم که این گپ زمانی را به نوعی پوشش دهیم، اما این امر هم به سرمایه زیادی نیاز دارد. بنابراین این تغییرات مشکلات تولیدکنندگان را مضاعف کرده است.
سیستم آنلاین و دردسرهای آن
نیکخو با بیان اینکه ثبت اطلاعات در سیستم الکترونیک هم تبدیل به معضل دیگری برای تولید شده گفت: کارخانه ما در گذشته در بورس سهمیه داشت و کائوچو مورد نیازش را از بازار سرمایه خریداری می‌کرد. اما سهمیه قطع شد. البته پیگیر هستیم. شرکت ۳ تا ۴ ماه است که درگیر این موضوع بوده و هنوز مشکل رفع نشده است. تک به تک مشکلاتی که از سوی کارشناسان امر گفته شد پیگیری و حل شد اما همچنان سهمیه کائوچوی ما قطع است. این در حالی است که تا ۴ ماه قبل، خرید ما از بورس به طور منظم انجام می‌شد. چه اتفاقی افتاده که به یکباره در این مقطع زمانی سهمیه شرکت ایران لنت قطع شده، قابل تامل است. الکترونیک شدن امور در کشور دارای دست‌اندازهای بسیاری است. این تولیدکننده لنت ترمز ادامه داد: در این چند ماه اخیر ناچارا کائوچو را از بازار با قیمت بالا خریداری کرده‌ایم که خط تولید تعطیل نشود. آیا این نوع عملکردها را می‌توان حمایت از تولید نام گذاشت؟ امروز صنعتگر به جای اینکه به دنبال تقویت دانش و اشتغال باشد باید درگیر این مسائل حاشیه‌ای شود. بر فرض مثال اگر حتی پرونده شرکتی نقص داشته باشد نباید منجر به قطع سهمیه‌اش شود. گفتنی است شرکت ایران لنت تنها شرکت بورسی در مجموعه لنت ترمزسازهای کشور است.
