به گزارش بخش ترجمه شرکت‌ها، به نقل از پایگاه خبری «ان پی آر»، ممکن است این اتفاق را پایان عصر شرکت‌های خوشه‌ای بنامید. اما، حقیقت این است که این دوران دهه‌ها پیش در ایالات متحده به پایان رسید. جنرال الکتریک تنها یکی از معدود دایناسورهایی است که از سقوط سیارک جان سالم به در بردند. اما در حالی که شرکت‌های خوشه‌ای قدیمی ‌آمریکایی در حال انقراض هستند، یک نژاد جدید در حال تکامل است تا جای خود را در بالای زنجیره بگیرد و آن تک‌گلومراها (Techglomerates) یا شرکت‌های خوشه‌ای مبتنی بر فناوری هستند. به عنوان مثال شرکت‌هایی مانند گوگل، فیس‌بوک و آمازون شرکت‌هایی را خریداری کرده و وارد صنایعی شده‌اند که به‌طور سنتی در آن هیچ دخالتی نداشته‌اند. سرمایه‌گذاران با کنگلومراهای قدیمی‌ مانند «رادیواکتیو» رفتار می‌کنند، اما با شرکت‌های فناوری مانند یک عنصر محبوب رفتار می‌کنند که ظاهرا همه می‌خواهند این روزها آنها را داشته باشند. نام این اتفاق را پارادوکس کنگلومرا بگذارید. اما آیا تک‌گلومراها واقعا متفاوت هستند؟ یا همین قدرت آنها منجر به نابودی آنها می‌شود؟در اواخر دهه ۱۹۶۰، کنگلومراها بسیار حریص بودند. شرکت ITT را در نظر بگیرید، که از طریق خریدهای دیوانه‌وار، شرکت‌هایی مانند مجموعه هتل‌های شرایتون، اجاره خودرو آویس، بیمه ‌هارتفورد و برخی دیگر را کنترل می‌کرد، یا شرکت LTV  که بر شرکت‌های هوانوردی، لوازم الکترونیکی مصرفی، تولید موشک، کالاهای ورزشی و بسته‌بندی گوشت نظارت می‌کرد. به طوری که در سال ۱۹۶۸، مجله ایونینگ پست اعلام کرد: از لحاظ نظری ممکن است کل ایالات متحده به یک کنگلومرای بزرگ تبدیل شود.

 اما منطق تجاری شرکت‌های بزرگ چه بود؟

برای بسیاری از شرکت‌ها، پاسخ این سوال ساده بود، این راهی بود که آنها بزرگ‌تر و سودآورتر شوند. دولت فدرال، در حالی که مصرانه با بسیاری از انواع ادغام‌ها مخالف بود، در مورد توسعه شرکت‌ها به صنایع نامرتبط بسیار ضعیف عمل می‌کرد. اما مهم‌تر از آن، شرکت‌ها بر این باور بودند که با انشعاب فعالیت‌های خود در چندین خط کسب‌وکار، می‌توانند هر یک از آن کسب‌وکارها را به طور استراتژیک بهبود بخشند و خود را از فراز و نشیب‌های بازارها مصون نگه دارند. به عنوان مثال، اگر یک صنعت سال بدی داشته باشد، شرکت‌های بزرگ می‌توانند زیان‌های خود را با سود خود در صنایع دیگر کاهش دهند.

 ظهور شرکت‌های خوشه‌ای فناوری

زمانی که شیدایی و قدرت کنگلومرا در اوج خود بود، در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۶۰، باروخ لو یک دانشجوی دکترا در دانشگاه شیکاگو بود. باروخ لو روی کتابی در مورد ادغام و تملیک شرکت‌ها کار کرده است و به عنوان بخشی از آن، اخیرا ۳۶ هزار خرید شرکتی را در چند دهه گذشته تجزیه و تحلیل کرده است. او دریافت که طی ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته، درصد خریدهایی که می‌توان آنها را به‌عنوان تملک‌هایی به سبک کنگلومرا طبقه‌بندی کرد به حدود ۴۷ درصد افزایش یافته است. لو می‌گوید: این امر به‌شدت من را شگفت‌زده کرد.

این افزایش در مجموع توسط شرکت‌های فناوری هدایت می‌شود. فیس‌بوک که اخیرا خود را به «متا» تغییر نام داده است، شرکت‌هایی مانند Ascenta، سازنده پهپادهای خورشیدی و Oculus، یک شرکت واقعیت مجازی را خریداری کرده است. آمازون شرکت‌هایی مانند Metro-Goldwyn-Mayer، یک شرکت رسانه‌ای و Whole Foods را خریداری کرده است. گوگل وارد مشاغلی شده است که در همه چیز از تلفن‌های هوشمند و عینک گرفته تا ماشین‌های خودران و پادکست درگیر هستند. این در حالی است که بازار سهام از لحاظ تاریخی شرکت‌های بزرگ را تنبیه کرده است. حتی مدیران عامل شرکت‌هایی مانند ۳M این موضوع را منکر می‌شوند که آنها یک کنگلومرا هستند، زیرا این اصطلاح برای آنها ناخوشایند است، اما به نظر می‌رسد شرکت‌های تک‌گلومرا در حال عبور از این شرایط هستند. باروخ لو معتقد است آنها در خریدهای خود هم‌افزایی پیدا نخواهند کرد. آنها معمولا شرکت‌های تابعه خود را نادرست مدیریت می‌کنند و منطق کاهش کیفیت در تنوع به وجود خواهد آمد. لو می‌گوید دلیل اینکه آنها در بازارهای سرمایه جولان می‌دهند این است که کسب‌وکار اصلی آنها به شدت سودآور است. مثل این است که آنها ‌هاله محافظی داشته باشند که به آنها اجازه می‌دهد وارد فعالیت‌هایی شوند که شرکت‌های سنتی از آنها اجتناب می‌کنند. آنها می‌توانند میلیاردها دلار هزینه کنند و مشکلات خود را حل کنند. اما وی معتقد است روز حساب فرا خواهد رسید.

اما این احتمال نیز وجود دارد که بر خلاف شرکت‌های قدیمی، شرکت‌های فناوری واقعا دارای ایده‌ها، استعدادها و دانش هستند که به خوبی به طیف گسترده‌ای از مشاغل خارج از تخصص اصلی آنها گسترش می‌یابد. جری دیویس پیشنهاد می‌کند که شاید Techglomerates واقعا نوعی جادوی خاص را روی خریدهای خود اعمال می‌کنند. او می‌گوید آینده مبهم است، اما آینده از آن شرکت‌های فناوری خواهد بود. ممکن است منطقی باشد که در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری کنید که سعی می‌کنند در همه چیزهای فنی تخصص داشته باشند، حتی اگر در حال گسترش به مناطق خارج از منطقه آسایش خود باشند. مطمئنا، گزینه‌های زیادی در سبد آنها وجود خواهد داشت، اما ممکن است چند برگ برنده بزرگ نیز وجود داشته باشد. دیویس، تا حدودی طعنه‌آمیز، به سلطنت چندین قرن جنرال الکتریک به عنوان یک شرکت موفق اشاره کرد. میراث توماس ادیسون، جنرال الکتریک به عنوان یک شرکت خوشه‌ای آغاز به کار کرد و در مجموعه‌ای از صنایع مختلف مانند تولید برق، لامپ‌ها، رادیو و ... فعالیت کرد. او می‌گوید جنرال الکتریک در ابتدا در همه کارهایی که می‌توان با برق انجام داد، فعالیت می‌کرد و واقعا دارای ایده‌ها، استعدادها و دانش بود که به آن اجازه می‌داد برای مدت طولانی در طیف وسیعی از صنایع موفق شود. دیویس می‌گوید: به اذعان همه کارشناسان گوگل جنرال الکتریک قرن بیست و یکم است. جنرال الکتریک شرکت خوشه‌ای از جنس برق بود، اما گوگل شرکت خوشه‌ای از جنس اینترنت است، اما وقتی گوگل شروع به خرید غذای گربه و اجاق‌های مایکروویو یا چیز دیگری می‌کند، اینجاست که باید نگران آینده شرکت‌های خوشه‌ای فناوری نیز باشیم.